neyse abi yeni işime başladıktan sonra iş yerindeki nizamı ve düzeni kendi düzenime oturtmam gerekiyodu. zaten bunu önceden defalarca kez yaptığım için artık benim için rutin bi ritüel olmuştu. bu seferkini biraz daha farklı yaparak çalışanlarla fazla yüz göz olmayım dedim. önceki şirketteki gibi onu şurda zütürüyüm bunu burda bitiriyim tarzı şeyler olmasını istemiyodum burda. şirket sadece çalışma alanı olsun. oyun parkımı biraz daha dışarılara taşıyarak artık biraz daha global düşüneyim diyodum. bu yüzden çalışanlara kısa öz ve gayet ciddi bi konuşma yaparak kendimi tanıttım. benim pozisyonumu anlattım. şirkette kendilerinden tam olarak ne istediğimi ve onların benden ne isteyebileceklerini , hedeflerimizi , amaçlarımızı , vizyonu misyonu belirleyip çıktım salondan. tabii ki her şirket konuşması gibi buda pek fazla sallanmadı. ilk konuşmalar genelde çok fazla gibe takılmaz. çünkü prosedür gereği yapılan bir konuşma olduğu aşikardır. aslında ne ben onlarla tanışmak istiyorum. nede onlar beni tanımak istiyolar. ama adet yerini bulsun diye yapılmış bi konuşma olduğu için ben konuşuyorum onlarda dinliyolar işte. şirkette bu şekilde bi girizgah yaptıktan sonra yoğun tempoya ilk günden atıldım. öncelikle şirketin benimle birbirine bağlanması için gerekli evrakları imzalamam gerekiyodu. aşağı yukarı 100 tane kağıda ayrı imza attım. daha sonra noter evrakları hazırlandı. onlar bunlar şunlar derken yetkiydi imzaydı sirküydü ebeydi amdı falan. kağıt kürek işleriyle günü yarıladık. öğleden sonrası için şirketin benimle bi planı yoktu. yanıma bi asistan yetiştirmemi ve işlerimde bana yardımcı olmasını istediler. ayrıca ben yokken işleri takip edecek birilerinin olmasının şirket menfaatleri içinde iyi olacağını söylediler. iyi tamam dedim benim için hava hoş. ama bu nitelikteli bi asistanı nerden bulacaksınız dedim. biz değil sen bulacaksın dediler. amk aklıma ilk gelen katildi. ama katil böyle bi pozisyonda çalışmaz. mümkün değil. ne kendi kabul eder. nede bu işi becerebilir. şirket içinde birilerini seçsem desem onuda yapamam. kimseyi tanımıyorum. tamam deyip geçiştirdim. sonraki günler için ikili bi çalışma ortağı olacaktı. çok fazla sıcak bakmıyodum aslında bu fikre. sonuçta elinde not defteriyle sürekli zütünüzde dolaşan birisi olacak amk reyon elemanı gibi. nefret ederim.

o işimden ayrıldıktan sonra boşta kaldığım süre 2 en fazla 3 gündür. o 3 gün içerisinde klagib bekleme evresine geçtim. uzun süre bi işte çalışıp belli bi kariyer yaptıktan sonra isminiz biliniyosa ve belli bi kitleniz varsa herhangi bi işten ayrılmanız sizin için herşeyin bittiği anldıbına gelmez. yeni bişeyler başlayacağını tahmin edebilirsiniz. bende aynen o şekilde yeni bişeylerin geleceğini biliyodum. o yüzden ne olacak şimdi falan diye boşluğa düşmek falan şöyle dursun. yeni şirketlere yeni işlere yeni iş alanlarına bile bakmadım. iyi lan 2-3 gün boşum işte diye işteyken yapamadığım ne varsa onları yapmaya koyuldum. ki fazla sürmedi zaten. ben kafadan bi bi hafta falan takılırım diyodum. 2-3 gün içerisinde telefonlar gelmeye başladı. iş sahasından ayrı kalmak istemiyodum. çünkü aklımdaki planları hayata geçirebilmek için güçlü bi finansmana, ondan da önce iyi bir görüntüye sahip olmam gerekiyodu. görüntüden kastımda karttı tabikide. gelen iş tekliflerinden bir kaçını değerlendirdim. genelde çoğu tanıdığım bildiğim firmalardı. bunların içerisinde belki hiçbirinizin adını duymadığı ama hayvan gibi cirolarıyla hepinizin evlerinde ürünleri bulunan firmalarda vardı. onlardan birisinin iş görüşmesi için randevu ayarlandı. gittik görüştük adamlarla konuştuk. zaten cv yi ellerine aldıktan sonrası genelde hadi bizi biraz daha ikna et aşaması oluyo. bende aynen o şekilde onları daha da ikna ederek kendimi işe aldırdım. bu kısımlar biraz sıkıcı olduğu için üstü kapalı geçiyorum. yeni işime başladığımda yetkilerim ve konumumda pek fazla bi değişiklik olmadı. zaten önceki dönemlerden beni takip eden firmalar oldukları için az çok yakın sektörlerde faaliyet gösteriyoruz. o yüzden çalışanlar hep birbirlerini bilirler. eğer şirketlerde öne çıkan ve işleri yöneten bi konumunuz varsa siz farketmeseniz bile diğer şirketlerde sizi tanıyan ve iyiden iyiye takip eden insan çok olur. hatta okullarınızda bile. dikkat edin kendinize. iyi şirket sahipleri okullarda yetişmekte olan alan mensuplarını daha iş hayatına atılmadan alırlar yanlarına. ışık gördüğü gençleri hiç ummadıkları bi anda çağırırlar. ve derslerini bu şekilde sürdürmeleri için ne gerekiyosa verirler. buda bir öğrenci için rüya gibi bir öğrenci hayatı demektir. bunları şimdi anlatıyorum ki üniversiteye yeni başlayan panpalarımız ilk günlerden rehavete kapılıp salmasınlar derslerine asılsınlar diye. kimbilir belki bir gün yanınıza gelip bizim şirket için çalışmaya ne dersin delikanlı diyebilirim. belki bütün eğitim masraflarını şirket bünyesinde karşılarız. ve üstüne birde burs bağlayıp onu damızlık koyun gibi yetiştirerek sütünü alacağımız günü bekleriz. ciddiyim bak. zütü başı dağıtmayın amk. çok gördüm ben şu bahsettiğim olayı.

telefonu açınca "kankaaa" dedi sevinçli bi sesle. moralinin düzgün olması iyidir. tripli bi kızla uğraşmak istemezsiniz. tamamen pür dikkat kızı izliyodum. böyle zamanlarda kızın konuşmasından karakterine yönelik tespitler yapabilirsiniz. bunu nasıl yapacağınızı zamanla öğrenirsiniz. bazı kızlar konuşurken kelimelerini seçer gibi konuşur. onların konuşmaları ve tonlamaları gayet düzgündür. kullandığı kelimeleri kitaplardan öğrendiğini çok düzgün konuşmasından anlarsınız. böyle çok okuyan kızlar genelde hızlı konuşan kızlardan değillerdir. gayet orta tonda orta hızda konuşurlar. genelde fazla beklemezler kelime düşünmek için. bu tür okuyan kızları tavlamak için gireceğiniz damar kültür damarıdır. yani yanına gidip konuşacağınız zaman bir kaç ortak noktada onunla buluşan kelimeler ve cümleler kurmuş olmanız gerekir ki kız sizde kendinden bişeyler bulabileceğini ve sizinle konuşurken sıkılmayıp bişeyler paylaşabileceğini düşünsün. temel motto bunun üzerine kurulu. o yüzden bunları aklınızdan çıkarmayın derim ben. kız bu bahsettiğimiz kategoriye girmiyodu tabikide. gayet sıradan halk ağzında konuşuyodu. bazen konuşmalarında ufak tefek şiveler farkediliyodu. anlaşılan o ki laz kökenli bi kız olmalıydı. bu tür kültürel lezzetleri her zaman tatmak isterim ve çok severim. bunların çok sağlam kırmızı çizgileri olur beyler. sadece laz kızları için demiyorum. herhangi bir şiveye sahipse bir kız aldığı şivenin kültürel yapısından da bir hayli etkilenmiş demektir. bunun için o kültürel yapıyı bilmeniz ve ona göre davranmanız gerekir. geriye kalan taşları kendiniz oturtmalısınız. bunu okuyan bazı arkadaşlar oha lan bu kadar zormu bu amk ne kastın sende diyebilir. eğer kendi denginizde okul önlerinde süt dişlerini bırakıp yeni yeni 20 lik dişlere sahip memeleri bile olgunlaşmamış taze gençleri zütürmekten bıkmadıysanız henüz bunlara devam edersiniz. ama bu dediklerimi yapabilecek kapasiteye sahip olmadan asla playboy olup kızları tavlayacak niteliklere erişemezsiniz. fotoğraflarının altına girip fake lan bu amk yazdığınız kızlardan bahsediyorum tabi. evet o manken gibi olanlardan. kim gibiyo lan bunları dediklerinizden. neyse abi. gerekli tahlilleri yaptıktan sonra kıza biraz otoriter bir giriş yapmak istedim. salatasını bitirdikten sonra masasınagittim. sandalyeyi çektim. oturdum. çatalı salatanın içinde dururken gözlerini kaldırıp bana doğru bi baktı şöyle. şaşırmış bi ifadeyle. napıyo bu amkodumun der gibi. sigaramı burada içebilir miyim dedim. gayet olgun ve ciddi bir ifadeyle. böyle söyledim ki kız taşak geçiyorum sanıp hayır tabikidee modlarında beni yollamasın. böyle bi öksürür gibi oldu kız. şaşırdı baya. nasıl anlamadım dedi. tek başıma sigara içmeyi sevmiyorum. eğer sizin içinde büyük bir mahsuru yoksa sigarayı burada sizinle içmek istiyorum. dedim. kız başta bi telefonunu falan toparladı. adisyonunu aldı. ayaklanıyodu. bu kadar sığ fikirliyken nasıl yaşıyosunuz gerçekten hayret ediyorum dedim. öyle diyince oturdu tekrar. beyefendi siz iyimisiniz dedi. evet. siz iyimisiniz dedim. neden masama gelip böyle bişey yapma gereği duydunuz anlamıyorum. nerden alıyosunuz bu cesareti. kendinizi ne sanıyosunuz anlamadım ki dedi. öyle diyince bende bi sinirlendim haliyle ama. tam istediğim kıvama geldiği için. oyuna başlama vakti gelmişti. ses etmedim.

Beyler üniversiteden tanıştığım çok yakın bi arkadaşım vardı. Bu gece onun anısına yazacağım. Hikayesini anlatıcam sizlere. Güzel onurlu bi hikayesi var arkadaşımın. Aliyle biz üniversitede tanıştık. Evimize gelip gitmişliği vardır. Kendisini sonraki zamanlarda yakinen tanıma fırsatı buldum. Katille falan takıldığımızda ben ortamdaki kızlarla ilgili çocuk , katil uçarı kaçarı aklı fikri binliğe çalışan çocuk , Alide genellikle akılcı ve duygu dolu çocuk olurdu. Duygusal bi yapısı vardı alinin. Severdik candan bi bebeydi. Tam bir dert adamıydı. Sevda adamıydı. Beni de fazlasıyla severdi. Aramızda değişik bi arkadaşlık vardı aliyle bizim. Beraber dertleştiğimiz nadir zamanlar vardı ama en babacan dertleşmelerimde aliyle olmuştur her zaman. Bir kaç kere oturup kafaları çekip dertleştik onla. O zamanların birisinde anlattı bana onu. Bi sevdiği vardı alinin. Ali yeni nesil mecnunlardandı. Yani öyle çöllere düşmedi belki ama büyüdüğünde çocuklarına anlatacağı bir aşk hikayesi olsun isterdi her zaman. Yiğit mert dosdoğru adamlardan vardır öyle tanıdığınız. Olduğu gibidir. Dimdikdir. Ilkokulda bir kız sevmiş ali. Orta okulda onla baya bişeyler yaşamışlar. Yakınlaşmışlar. Sevgili olmuşlar. Tıpkı benim wie gibi onda da böylece bi aşk başlamış. Lisede kendi kendine bir ant içmiş. Demiş ki biz o ilkokulda başlayıpta liseden sonra yitip giden sevdalardan olmayacağız. Ben çocuklarıma ilk ve tek aşkım oydu diye anlatacağım. Kızada bunu anlatmış. Ve olmayalım demiş. Biz yitip gitmeyelim. Biz çocuklarımıza kendi destansı aşk hikayemizi anlatalım. Ne olursa olsun bırakmayalım. Kaybetmeyelim şu ilkokulda bizi birbirimize bağlayan şey her ne ise. Kaç yaşına gelirsek gelelim bunu kaybetmeyelim demiş. Birbirlerine söz vermişler. O gün bu gündür yıllarca beraber olmuşlar. Liseleri ayrı yerlere düşsede uzaktan uzaktan sürdürmüşler ilişkilerini her türlü zorluğa rağmen. Alinin babası küçük yaşta ölmüş. Annesiyle beraber yaşıyomuş zaten. Üniversiteyi şehir dışında okumak zorunda olduğu için annesinden ayrılmış uzun zaman önce. Dersleri iyiydi zaten çabucak bitirirdi. Kendiside öyle dediğinden hiç sorun olacağını düşünmemiş. Üniversite zamanlarında da sevgilisiyle sık sık görüşmüş. Ama zaten anneside çok fazla duramamış tek başına. Bunların köylerinde ufak çaplı bi evleri vardı. Bahçesinde yonca biçerler , önündeki ahırda 3-5 inek tutar onların sütlerini falan satarlar. Bi tanede tarlaları var orta hallice. Köyden birileriyle ortak eker biçer hasattan kalan parayı bölüşüp annesinin geçimini temin ederlerdi. Annesi köyde yonca biçerken artık ne yapmış bilmiyorum ama kendisini yaralamış. Zaten yaşlı kadın. Yataklara düşmüş. Alide okuldayken bi dönem gitmişti yanına. Kız o sıra alinin devamlı yanındaydı. Zaten kız olmasaydı ali delirirdi muhtemelen. Kafayı beyni yerdi. Kız bazen alilerin oraya gelir gizli gizli görüşürlerdi. Ali çok anlatırdı ona sarılıp sarılıp ağladığını. Zaten çok sürmedi hastalandıktan sonra kadın. Bir ay içinde parça parça eridi. Sonrada hakkın rahmetine kavuştu. Annesi öldükten sonra ali resmen bunalıma girdi. Zaten duygusal bi çocuktu. Kendini annesinin evine kapatıp sabahtan akşama kadar orda onun yatağında falan yatıyodu. Masaya iki kişilik tabaklar koymalar , kendi kendine konuşmalar , annesinin kıyafetleriyle falan konuşmalar koklamalar , annesinin mezarının başında saatlerce durmalar falan. Bi keresinde hatta kız gitmiş alinin evine. Çalmış kapıyı açan yok. Arıyo zaten telefonlara falanda bakmıyo. Endişelenmiş. Gecenin bi yarısı ha. Ali yok ortalıkta. Kendine bişey yapmasından falan korkmuş. Aramış taramış kız kafayı yemiş. En son demişki mezarlığa bakıyım. Gitmiş. Mezardan içeri girdim ibo diyo. Bi yandan korkuyorum bi yandan ali için endişeleniyorum ama. Hiç aklıma gelmemişti böyle bişey olacağı diyo. Ali yavrum geceleyin gitmiş. Bi tane battaniye almış yanına. Annesinin mezarının üstüne örtmüş. Kendiside mezara başını koymuş. Annesiyle beraber sarılmış sanki uyuyodu ibo. Yemin ederim kaldırıp zütürmeye kıyamadım. Oturdum hüngür hüngür ağladım. Öyle huzurlu görünüyodu ki yüzü diyo. Ulan öyle duygulandım ki kız onları anlattığında bana. Yani yok böyle bi adam beyler. Gerçekten çok enteresan bi çocuktu ya.

konuşmalar bitip artık kokteyl kısmına geçildi. burda millet genelde yiyip içip göbeklerini ovuştururken konuşmacılara göre değerlendirme yaparlar. eğer fırsatçı bi binseniz gidip birilerinin yanında arkadaşlık kurup abicilik yaparsınız. onlarda ilerde işiniz düştüğü zaman sizi tanıyıp en azından referans olurlar. eğer şirket yönetiminde bi binseniz gidip birilerine yaranır yalakalık yaparsınız. onlarda yapılacak bi işte ilk önce size gelir dıbınıza koyarlar. o kadar adamın içinden seni seçtim bak kıymetini bil diyerek araya sokarlar. güya bir lütufmuş gibi en olmayacak işleri bile yaptırmaya çalışırlar. ama kazanacağın paraları düşünüp yavşaklaşmayı düşünürsen buda bir fırsattır tabikide. bende ikisininde telaşı olmadığı için içeçekleri falan düşünüyorum. bi tane karı var. her seferinde tepsiyle geliyo. garsonlardan birisi. amk tepsinin içinde öyle güzel şeyler oluyo anlatamam. ömrümde görmediğim şeyler amk. kanepeler bilmem böyle pastalı mastalı tek atımlık şeyler. ben düğüne bile pasta yemeye giden adamım amk. bunları görünce dayanamam. kızı gözetliyorum sürekli. her seferinde salona girdiğini görüyorum. dur lan bu ipneler bitirir diye kıza doğru yönelirken bi bakıyorum tepsi boşalmış kız geri dönüyo. sonra başka yerden bi daha giriyo. oraya giderken gene boşaltıyo binler tepsiyi. amk tepsici kızın peşinde dolanıyorum falan. herkesin derdi farklı. göbekli bi patron orda omzumdan tuttu. vay delikanlı sende burdasın demek diye şöyle karşısına aldı. evet buyrun dedim gülerek. konuşmamda bahsettiğim bi kaç espriden bahsetti. evet dedim gülerek bende katıldım muhabbete. az biraz sohbet ettikten sonra şirketteki mevkiimi sordu. şirketteki ekibin lideriyim ve araştırma geliştirme sorumlusu gibi düşünün. bir nevi ceo luk gibi dedim. fazlada açmadan devam ettim. çünkü benim görevimin resmi açıklamasıyla normalde yaptığım işimin arasında dağlar kadar fark var. şirket müdürü yada muhasebe müdürü dediğin zaman basit bişey. ama yaptığım işlere kimsenin aklı fikri ermez. o derece. neyse abi konuştuk biraz derken dedi istersen seni bizim şirkette değerlendirelim. nasıl şirketinden memnun musun bizim şirketteki yerin ve maaşın hakkında konuşabiliriz istersen dedi. saolun beyefendi ama şimdilik iyiyim böyle falan diyerek geçiştirdim. amk ben tepsici kız derdine düşmüşüm. pasta börek kovalıyorum. millet peşime takılmış gel seni şuraya alalım gel seni şuraya oturtalım derdinde. gibtir ettim gavatı kibarca. sonra farkettim ki toplantının başından beri kestiğim bi kız var. böyle aşırı derecede afet bişey. o kızın kocası mı sevgilisimi neymiş herif.

Allahtan tam zamanında farkettim de. asıl oyunun nasıl oynanacağını onlara gösterme fırsatını yakaladım. amk yılların kurdu lan bu. ibo amk bu ibo. yeni yetme karılara papuç mu bırakacaktık. gidip terasta hiçbişey olmamış gibi sigaramı ve kahvemi içtim. çok geçmeden şefte geldi yanıma .bozuntuyada vermiyo. havada çokgüzel falan diye yanaşıyo. biraz muhabbet ettik orda. güya ağzımı aradı. renk vermedim. takıldık öyle. dıbına koycam onun o görcek falan diye böyle kibar kibar takılmış gibi hırslı hırslı anlattım. sonra sen devam et hadi benim çalışmam lazım diye gittim. kapının oraya saklandım. hemen aradı efendisini. efendim diye diye konuşuyo ya bide amk kızına. ulan kaç aydır şurda takılıyorum gelip bi kere efendim dememiş ibo bey ibo bey diye kırıtmış dıbına koduğumun adamı. kız gelir gelmez nerdeyse topuklu ayakkabsının topuklarına deepthroat çekecek. bütün çalışmaları gönderdim size dedi. çok hırslı gece gündüz çalışıyo. hazırladıklarının bütünü burada falan diye rapor verdi. meğer içerden ayarlamış kız bunu. gizli gizli benden bilgi aktarıyomuş ona. güya bi adım ilerde olacak benden. onun yürüdüğü yolları ezberlediğimi bilmiyo tabi benim. odaya geldim. masaya bi on dakika falan baktım. günlerdir hazırladığım bütün çalışmalar birer çöp olmuştu artık. yepyeni bişey hazırlamam yepyeni bişey sunmam gerekiyodu artık onlara. ama yeniden başlayıp yeniden raporlar yapmaya ne zaman ne de takatim vardı. zaten mükemmel fikrimde çöpe gitmişti ki bitmiş gibiydim. bi kaç gün içerisinde sıfırdan başlamama imkan yoktu. oturup düşünmeye başladım. ne yapabilirim ne yapabilirim diye. düşündüm düşündüm. daha sonra farkettim ki o benim atacağım bütün hamleleri biliyodu. daha doğrusu o adımları atacağımı sanıyodu. ve dolayısıyla bende artık onun benim kağıtlarıma bakarak çalışmalarıma nasıl karşılık vereceğini biliyodum. yani orada sunacağı şeyleri beni çürütmek için kullanacaktı. ve az çok onun çalışmalarınıda teklifinide kestirebilirdim. en azından sunacağı şeyi artık biliyorum diyebilirdim. bu benim içinde büyük avantajdı. yerimden fırladım. masanın üstündeki kağıtların hepsini bi çırpıda yuvarladım attım oraya. beni ibo yapan şeyler vardı. bütün o ihaleleri almamı sağlayan şeyler. hatırlarsınız. batmakta olan şirketleri sermayeyi tabana yayarak bi anda ayağa kaldırmış ve piyasada yer tutmasını sağlamış bi adamdan bahsediyoruz biz. arkadaşlarımla koskoca standlar zinciri kurarak bir hafta içerisinde milyonlarca lira katlamış bir ticari zekadan bahsediyoruz. bankacılık sektörü de dahil olmak üzere bir çok mağazanın başında durup hepsini tek tek kontrol ederek , standdan mağazalar zincirine yükselişi kutlayan bi liderden söz ediyoruz. böyle böyle kendimi şişirdikçe şişirdim. ve artık sunacağım şeyleri kafamda tamamen oturtmuştum. o kız bunların hiçbirisini bilmiyodu. ve elime kağıdı alıp iboyu ibo yapan şeyleri birer birer yazmaya başladım. ihale günü suratının alacağı şekli inanılmaz derecede merak ediyodum.

Bizim hasan. Filanca bankanın müdürü. Bunun bankadan biz sayısız kredi aldık. Ki karşılığında bunlara devasa paralar ödedik. O yüzden bizim firmamız bunların baş tacıdır. Hiçbi işlemimiz yarıda kalmaz. Piyasada bunların bankadan yapılacak hiçbir çekimiz geri çevrilmez. Hiçbi kredi başvurumuz cevapsız kalmaz. Kesinlikle sıra beklemeyiz ve devamlı iletişim halindeyiz. Bizim bu hasanla takılıyoruz. Sayısız badireler atlattık bunla. Bu bize nakit akışında yardımcı olacaktı. Gireceğimiz önemli işlerde ben bunla oturur uzun uzun konuşurdum. Bankada herhangi bi şubede yüklü bi şekilde para çekimi yapılamaz beyler. Gişeye gelip kendi hesabınızdan 25.000 lira çekemezsiniz. Kendi paranızı alamazsınız yani. Müdürün onayı gerekir. yanılmıyosam 15.000 falan olması lazım belli bi sınırın üstü müdürün önüne gider. Ve müdür onay verirse siz o parayı çekebilirsiniz. Ki bizim çektiğimiz paralar kaç 15 bin. Bunla önemli işler öncesinde para için konuşurdum ben. Şirket için önemli oluşlarımın bi sebebide budur. Kime nasıl ve ne kadar iş yaptıracağımı çok çok iyi bilirim. Hasana dedim ki bi gün hacı bizim acayip bi iş var. Anlat bakalım gene kimin ocağını batıracaksınız dedi. Şakayla. dedim olum o sizin işiniz. dıbına koyum bi 3 lira kredi verip iliğine kadar soyuyonuz milleti. La bırak makarayı dedi anlat. Dedim böyle böyle. Yüklü bi iş var. Büyük bi ihaleye girecek şirket. Ülke bazında. Dış ticaret. ihracattan kalacak parayı geçtim sadece alacağımız vergi iadesi ile senden çektiğimiz kredinin faizini öderiz biz dedim. istediğim meblağ çoğunuzun hayatı boyunca göremeyeceği kadar çok para. ki ben bile böyle bi ihaleye girmemiş olsam göremezdim o parayı yani. Ama riskli iş beyler. Dış ticaret her zaman risklidir. Neden diye soracak olursanız , mallar kara yoluyla taşınırsa tırlarla , deniz yoluyla taşınırsa gemiyle gider. Uçakla mal göndereni hiç görmedim. Genellikle gemi tercih edilir. Limandan limana gidiştir olay. Satıcı malları limana kadar getirir. Ya limana , ya geminin yakınına , ya güverteye, yada varış noktasına kadar zütürür ve sorumlulukları orda biter. Gemiye mallar yüklenip ebesinin dıbına kadar gidecek. Denizde lodos çıkmayacak . Hava koşulları iyi olacak. Somalili korsanlar yağma yapmayacak. Mallar batmayacak ta sizde sağ salim paranızı alabileceksiniz. iş sanılandan daha fazla riskli. işin taşağı bi yana harbiden var o gibtiğimin korsanları. dıbına koduklarım zütlerinde don yok. Ellerine milattan kalmış palaları alıp beyaz dede donlarıyla mavi denizlerde terör estirmeye çalışıyolar. Hoş 1-2 ay sürüyo yada sürmüyo efsaneleri. Sonra noluyosa birleşik devletler bunları bulup gibiyo mu napıyo meçhul. Ama yok oluyo gavatlar. Sonra başkası çıkıyo. Suriyeli gibi gavatlar. Bitti diyemiyosun hemen bi tane daha çııkıyo amk.