beni neden kimse sevmiyor lan

eski kız arkadaşımı gördüm bugün, hüzünlendim yine.

bir türlü atlatamadım şu ayrılığı. ne zaman onu hatırlatan bir şey görsem, onunla ilgili bir şey hatırlasam hep böyle oluyorum.

bana acilen bir karı lazım.

arabaya 4 karı aldım az önce otostopçu

ulan ben şarkıcı olmak istiyorum ya

yani herkese salak aptal falan diyorum ama esas salak olan benim galiba.

takıntılıyım, bir konu üzerine gereğinden fazla düşünüyorum. bazen gereksiz konuları bile abarttığım oluyor kafamda, gece kolay kolay uykuya dalamıyorum. düşündükçe düşünüyorum işte. hiçbir şeyi kafamdan atamıyorum.

unutamıyorum. yaşanmışlıkları unutamıyorum. artık hayatımda olmayan insanlarla geçirdiğim o güzel hatıralar aklıma geliyor, üzülüyorum. aslında hiç hak etmeyen insanlar için yas tutuyor, kendimi boş yere üzüyorum.

az önce gecenin bir vakti kafama esti, bindim arabaya eski kız arkadaşımın evinin yolunu tuttum. bir sürü yaşanmışlık var orada. değerli hatıralar var hiç unutulmayacak olan. evin önünden geçtim sessizce, pencerelere falan baktım. salonun ışığını açık gördüm, şaşırdım. pazarları evde olmaz çünkü genelde. "acaba evde mi lan?" diye düşündüm, tedirgin oldum. 3-4 tur attım böyle, sonra bastım gittim.

peki neden yapıyorum bunları? aptalım çünkü. ne yaşadığımı ben biliyorum. günlüğe de an be an yazdım her şeyi. 10 gün sonra ayrılmamızın üzerinden tam 3 ay geçmiş olacak. neden hala üstesinden gelemiyorum yaşadıklarımın? aptalım çünkü. ayrıca çok da yalnızım...

dün neler yaşadığımı kısaca anlatmak istiyorum.

en son eski kız arkadaşımla karşılaştığımı, onunla konuşmak istediğimi söylediğimi ve onun da bana ileriki bir tarihte konuşmak için tamam dediğini anlatmıştım.

bunlar olduktan yaklaşık 2 saat sonra telefonum çaldı, arayan oydu. bana kendisinin aşırı meraklı ve sabırsız bir insan olduğunu bildiğim için, ne söyleyeceksem şimdi söylemem gerektiğini söyledi. ben de bunun telefonda olmayacağını söyledim. zaten konuşmayı istememin sebebi, en son telefonda konuşup ayrılmamızın içime sinmemesiydi. o da ukala bir davranışla bana kendisinin telefonda konuşmayı tercih ettiğini söyledi. ben de tamam o zaman konuşmanın bir anlamı yok diyerek lafı uzatmadım. "sen bilirsin" dedi.

sonra yaklaşık 15 dakika havadan sudan konuştuk. bana, geçen 2 buçuk ayda neler yaşadığını anlattı. ne kadar yoğun olduğunu, kariyerinin üstüne daha çok yoğunlaştığını, hatta bu sebeplerden dolayı da ayrılmamızın ne kadar iyi olduğunu çünkü birlikte olacağımız süreçte hem beni hem de kariyerini aynı anda idare edemeyeceğinden bahsetti ukala bir tavırla. son iki buçuk ayda kendisine yazan erkeklerden bahsetti, çok umurumda olduğunu zannederek. kimisinin yakışıklı olduğunu, ancak kendisinin şu an yeni bir ilişki kaldıramayacağını da ayrıca belirtti, beni kıskandırma çabasına girerek.

yani kendince güçlü, umursamaz, bağımsız kadın imajı çizmeye çalıştı sırf bana nispet yapmak için. ayrıca kendini de bunlara inandırmak istedi, ayrılığı kolay atlatmak için. olgunlaşmamış, ergen kızlar gibi aptal aptal konuştu. beni ezmeye, kıskandırmaya, kudurtmaya çalıştı.

şimdi dönüp baktığım zaman, bu duruma üzülüyorum. 1 yıl boyunca aptal bir insanla birlikte olduğum için kendime küfürler ediyorum. aptal olduğunu anlayamayacak kadar gerizekalı olduğum için de ayrıca kızıyorum kendime. yani karşımda yaşadığımız tüm o güzel şeylerin hatırına, benimle yüz yüze konuşmak bile istemeyen ergen bir kadın var. bu saatten sonra diyecek tek bir söz bile bulamıyorum.

bana kazandırdığın bu güzel hayat tecrübesi için sana teşekkür eder, hayatında başarılar dilerim.

üstteki entryyi yazdıktan sonra çok değişik şeyler oldu. şu an uzun uzun yazmaya bile değmeyecek şeyler. o yüzden özet olarak söyleyeceğim tek şey, salak insanlarla birlikte olmayın beyler. giberim karısını kızını aq ya

eski kız arkadaşıma rastladım bugün. rastlamadım aslında, onu görmek için sokak sokak dolaştım arabayla. olabileceği en mantıklı yerlerde aradım belki denk gelirim diye. tam umudumu kaybedeceğim anda birden karşımda buldum kızı. inanamadım. kalp atışlarım hızlandı, yüzüm kızardı.

sarıldık, öpüştük, selamlaştık. gayet samimi davrandık birbirimize. iki yakın arkadaş gibi. onca yaşanmışlıktan sonra iki insanın birbirine arkadaş gibi davranması çok garip bir hismiş. umarım kimse tecrübe edinmez böyle bir şeyi. iltifat ettik birbirimize. saçlarını kesmiş, çok yakıştığını söyledim. gerçekten de farklı bir hava katmıştı uzamış ve kısaltılması gereken kahkülleri.

sonra ben onunla bir ara konuşmak istediğimi söyledim. "ne konuda?" dedi. bir telefon konuşmasıyla ayrılmıştık bundan iki buçuk ay önce, 17 ocak tarihinde. "en son telefonda konuştuk seninle, içim rahat değil bu konuda" dedim. "tamam" dedi. mutlu etti beni tamam demesi.

iki buçuk ay geçti ayrılmamızdan. hayatında bir başkası var mı, biriyle görüşüyor mu, konuştuğu biri var mı hiç bilmiyorum. iki buçuk aydır hakkında tek bir kelime bile duymadım. "tamam" demesi hoşuma gitti her şeye rağmen.

tekrar birlikte olur muyuz bilemem. zira bu ilk ayrılığımız değil. tek istediğim, dolu dolu 1 yıl geçirdiğim kadına karşı içimdeki her şeyi dökmek. düşüncelerim, hislerim, pişmanlıklarım... bu ilişkinin bir telefon konuşmasıyla sonlanması içime sinmedi. ben böyle bir insan değilim, o da böyle bir davranışı haketmiyor.

artık bundan sonrası kısmet.

çok değişik bir gün bugün. eski kız arkadaşıma aşırı derecede özlem duyduğum bir gün. 2 aydan fazla oldu ayrılalı, ilk defa böylesine şiddetli duygular hissediyorum. sanırım onu dün gece rüyamda görmemin de etkisi olabilir.

gözlerim onu aradı bütün gün. arabayla birçok kez tur attım yollarda belki denk gelirim diye. hava da yağmurluydu. kim bilir, belki bir durağın altında mahsur kalmıştır diye durak durak gezdim. bulamadım onu.

evinin önünden geçtim tereddüt ederek, perdeleri kapalıydı. belli ki evde değildi.

son 2 ayda sadece bir kez gördüm yüzünü. sesini ise hiç duymadım. arada eski fotoğraflara, ses kayıtlarına falan bakıyorum. içim gidiyor. uzun uzun konuşmak istiyorum, cesaretim el vermiyor.

her şeyi berbat eden benim, şimdi ise cefasını çekiyorum.

gittikçe artıyor mutsuzluğum

a harfleri şapkalı olacak

hala çok güzelsin

arkadaş ortamım aptal insanlarla dolu valla muhabbetleri sarmıyor lan

bu akşam çok mutsuzum

* *

bir kızı beğeniyordum. güzelliği etkilemişti beni ilk başlarda. boncuk gözleri, çok narin elleri vardı. dudakları da dolgun ve hoştu. burnu küçücük, kulakları kıvrımlıydı.

sonra bu kızı yakından tanımaya başladım. ses tonu çok hoşuma gitti önce. sonra konuşmasını beğendim. aynı ortamda bulundukça gülüşünün içimi ne kadar ısıttığını farkettim. davranışları, espri yeteneği beni benden aldı. hoşlanmaya başladım bu kızdan.

çok samimi olduk daha sonra. yakın arkadaşım oldu. dörtlü arkadaş grubumuzun üyelerinden biriydi. tek tek evlere misafirliğe gidiyorduk birbirimize.

az önce bu kızın evinden geldim ben. uzun zamandır içimi böyle bir his kaplamamıştı. aşık oldum ben. düşüncelerine aşık oldum. ne kadar mantıklı bir insan olduğunu öğrendim, bir o kadar daha aşık oldum. görüşlerimizin ne kadar uyuştuğunu farkettim, yüreğimi bir sıcaklık kapladı. kitap, dizi, müzik, film zevklerimizin benzer olduğunu gördüm, öldüm bittim oracıkta.

ulan aşık oldum ben aşık!! çok güzel, çok mantıklı, çok eğlenceli bir kıza aşık oldum. gülüşüne aşık oldum. yürüyüşüne aşık oldum. keşke bu kızla birlikte olsaydım dedim. kim bilir ne kadar eğlenirdik beraber...

ancak hayat bana bir tokat vurmalıydı, vurdu da. böylesine bir kızla arama mutlaka bir engel koymalıydı, koydu da. tüm bunlar olurken kızın sevgilisi vardı ve var olmaya devam ediyor.

son zamanlarda mutluyum lan nedense. sanırım yakında taku yicem

kan tahlili yaptırdım ferritinim düşük çıktı. ne kadar garip.

ikizler burcu kadınımın eski sevgilisiyle barıştığını öğrendim az önce, yıkıldım.