Şehir yaşamından sıkılmış bir çifttik. Belki başımızı dinlemek için köyde bir konut alıp keyfimize bakmamız gerekti. Meraklı olarak köydeki evleri araştırıyordum.
Bir komşumuzunda haberi vardı. Komşumuzun şehirde ve köyde evi vardı. Fakat köyü sevmediğinden şehirde kalmayı tercih ederdi.
Bir gün bana uğradı. Komşu olduğumuzdan uygun fiyata anlaştık.
Neden köy yaşdıbını sevmediğimi sorduğumda ise:
Bilmiyorum havası farklı diye geçiştiriyordu.
işte tüm hikaye burada başlıyor...

Eşimle anlaştık yola çıkmaya karar verdik.Öncelikle izmir otobüsüne binecektik oradanda köye geçicektik. Terminale gidip izmir otobüsüne bindik. Mutlu mutlu şakalaşarak gidiyorduk. Belkide bu son mutluluğumuzdu. Yaklaşık 7 saat yolculuğun ardından izmire vardık.
Otobüsten indik.Şuanlık işimiz ise köy otobüsüne binmekti.
Yarım saat koşturuş bekleyiş ardından otobüse bindik. Köye gittik fakat garip olan otobüsde sadece biz vardık.
Şöförle garip muhabbet geçti:
Şöför (Ş), Ben (B)
Ş: Hayırdır kardeşim ne işiniz olur bu köyde ?
B: Şehir yaşamından bunaldık köyün bize iyi geliceğini düşündük. Tatil olsun diye gidiyoruz.
Ş: Çıldırmışsınız siz ! (Heybetli bir tonla)
Zaten varmıştık garip bir şekilde otobüsden indik saat geç olmuştu hava karardı ve son derece soğuktu. Köy yollarında ilerlemekteyiz.iki tarafımızda ormanlık...

--spoiler--
Bölmek istemediğimden yarın 13:00 da hikayeye devam edilecektir. Hepinize iyi uykular *
--spoiler--

--spoiler--
Saat 1 olduğuna göre başlıyoruz beyler.
--spoiler--
Eşim 9 aylık hamileydi her ne kadar zorlanacağını bilsemde yürümek zorundaydık.
Biraz yürüdükten sonra çalılardan ses gelmesine eşim endişelendi.
Eşim (E), Ben (B)
E: Çalılardan ses geliyor korkuyorum moonlegend
B: Köy yeri normaldir bunlara alışmalıyız. diye geçiştirdim aslına bakarsak bende korkmuştum.

Biraz ilerledikten sonra çalıdaki sesler arttı bir anda çalıların içinden karşımıza gözlüklü sanırsam 70 80 yaşlarında elinde baston olan bir teyze çıktı.
Eşim ve ben bayağı korkup geri adım attık.
Teyze kaşlarını çatmış bize bakarken gidin burdan dedi. Fazla hiddetli bir tonla değil.
Sonra hızlı adımlarla arkamıza doğru ilerlemeye başladı.
Ben teyze bir bakarmısın diye bağırsamda hiç arkasını dönmedi.
Garip olan diğer şey ise teyze yürürken adım sesleri hiç duyulmuyordu.
Biraz daha ilerledik ve köy meydanını gördük..

ilerlemeye devam ettik köyü aydınlatan 2-3 sokak lambası vardı.
Biz köy meydanına ilerledikçe kalbimiz sıkışıyor adımlarımızı boşa atıyorduk sanki.
Garibime giden şey ise böyle güzel köyde kahve var fakat kimse oturmuyordu.
Oysaki köylerde komşuluk bağlarının sıkı olduğunu sanardım.
Satın aldığımız eve doğru gittik.
Anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.
Uyumaya geçtik. Yatağımıza uzandık.Çok uykum olmasına rağmen gözüme uyku girmiyordu. Kıvrana kıvranada olsa uyudum.
Belkide zararsız geçen tek günümüz bu olacaktı.

Sabah eşimin başımda ağlama sesiyle uyandım.
Çok sancılanmış zaten hamile ve 9 ay geçmişti. Sanırsam çocuğumuzun dünyaya gelişi bugün olacaktı. Nitekim yanılmıyordum. Hemen mahalleye çıkıp yardım edin diye bağırdım.
Köyün muhtarı (M), Ben (B)
M: Buyur sabahın köründe ne bu telaş kardeşim ?
B: Sorma amca eşim 9 aydır hamile sancısı oldu hastahaneye ulaştırmamız gerek.
M: Hemen arabamı çıkarıyorum Allah'ın izniyle zütürelim.
O sırada direkt yukarı çıkıp eşimi arabaya zütürdüm.
Bu köyün tüm insanı sıcak kanlı iyimserdi aslında.

Hastahaneye gittik.
Eşimin doğurma zamanı geldi.
Yaklaşık 2-3 saat kadar kapıda bekledim.
Doktor gelip içeri girebilirsiniz dedi. Hayatımda hiç bu kadar heyecanlı olduğumu hatırlamıyordum. Direkt içeri girdim. Eşim kucağında bebeğimizi seviyordu.
Sonra bana verdi. Hayatımda gördüğüm en tatlı bebekti bu.
Gözleri mavi, saçları sarı.Bu köyün keşke benim için anlamı bebeğimi burada dünyaya getirmem olsaydı.
Fakat durum farklıydı.
Eve doğru yol aldık. Vardığımızda hava kararmaya başlamıştı.
Muhtara çok teşekkür ettik, helallik isteyip eve geçtik.
Eşim ve ben uzanmış çocuğumuzu seviyorduk. Karnımız acıktığını farkettik. Eşim yemek hazırladı atıştırdık biraz.
Zaten saat geç oldu. Yatalım dedik. Eşim bebeğimizi uyutmaya çalışıyordu bende sadece düşünüyordum. Bebek uyudu.
Ardından eşimde uyudu.
Çok dinime bağımlı olduğum söylenemezdi.
Yakınlardan Kur'an sesleri gelmekteydi. Kadınların yaptığı okuma yeri vardır diye düşündüm.
Bir anda cama taş geldi. Zıpladım direk baktım hiç birşey yoktu etrafda. Hava biraz sisli.
Tekrar uzandım yatağıma. Fısıldama sesleri geliyordu. Sonra sanki daha yankılanarak bir ses geldi mutfakdan. Fakat arapçaya benzemiyordu bu ses.
Bu ibraniceydi fakat o zaman bilmiyordum tabiki.
Herşeyi bir kenara atıp bebeğimin verdiği huzur ve mutlulukla uyudum.

Sabah oldu mutlu aile kahvaltımızı yaptık. Eşime köyün kahvesine gidip köyün insanlarıyla tanışacağımı söyledim.
Oda sevindi buna buraya alışmam, ısınmam onu mutlu ediyordu.
Kahvaltıdan sonra ceketimi giydim köyün kahvesine doğru ilerledim.
Köyün kahvesine varıp selamun aleyküm dedim.
Aynı tonda herkes aleyküm selam karşılığını verdi.
Sonra bir çay aldım oturdum.Çayımı yudumluyordum. Omzumda bir el hissettim.
Dönüp baktığımda muhtarın eliydi bu oturabilirmiyim dedi.
Bende tabiki dedim.
M: Nasıl oldu eşin bir rahatsızlanma oldumu ?
B : Muhtar amca Allaha şükür iyi. Bize yardımından dolayı çok teşekkür ederim.
M : Ne dmeek bir sorun olduğunda yine bana gel direk dedi.
Biraz etrafa bakındım muhtar biraz gezelim istersen köyümüzü tanıtayım dedi. Bende kabul ettim.
Yürürken konuşuyoruz.
M : Kaç gün önce geldin buraya ?
B : 2 gün oldu muhtar amca.
M : Niye burayı tercih ettin genelde insanlar tercih etmezler burayı.
B : Komşumuzun eviydi burası uygun fiyata anlaştık köyde kalmayı düşünüyorduk bir süre zaten.Bir sakıncası yoksa neden insanlar tercih etmezler burayı ?
M : Bak oğlum, seni köyden soğutmak için bunları konuşmadığımı bil öncelikle. Yıllar önce bu köyde 70 80 yaşlarında bastonlu bir kadın vardı. Köyümüz insanlarına sebepsizce büyüler yapardı.
B : Neden eski olan bir olaydan dolayı tercih etmesinlerki burayı ?
M : Oğlum, o kadının ruhu hala yaşıyor. Köyümüz insanları geceleri yolda yürürken görebiliyorlar.Bak bu anlattıklarım her ne kadar abartı olabilsede gerçek olanlarda var evladım.
B : Anladım muhtar amca hakkımızda hayırlısı pek inanmam böyle şeylere.
M : Neyse evladım canını sıkmayım eşim çocuğum beni bekler ben evime doğru gidiyorum.
O sıra bende evime doğru gitmekteydim.
Bu köye gelirken bastonlu bir teyze gördüm ama o olamazdı bence.En azından kendimi kandırmalıydım.Eve vardım..

--spoiler--
Saat 16:00 da devam ediyoruz okuyanlar belli ederse sevinirim.
--spoiler--

Çocuğumu biraz sevdikten sonra içeriye geçtim.
Televizyonu açmamla şehirden telefon geldi.
Bize köydeki evi satan adam intihar etmiş nedeni ise bilinmiyor.Üzüldüm bayağı doğrusu.
Akşam yemeğini yedik.O an nasıl uykum geldiyse erkenden yatmışım.
Karım çocuğumu uyutmakta güçlük çekmiş fakat sonunda uyutmuş.
Karım anlatıyor..
Saat epey geç oldu moonlegend uyumuştu.Çok uykum vardı yatağa gittim yattım.
Biraz zaman geçtikten sonra pencereye biri tıklattı.
Gidip baktım. Kapıyı açtım kimse yoktu fakat biraz ileriye bakmaya yeltendiğimde,
Bu köye ilk geldiğimizdeki teyzeyi gördüm. Bana bakıyordu çok tedirgin olup kapıyı kapadım. Yatağa geçtim. Tekrar kapı tıklatma sesi geldi. Tedirgin olarak aşağıya indim köyün muhtarı vardı.
Kapıyı açtım buyrun dedim.Oda bana gecenin bu saatinde sokakda gezmen doğru değil dedi.
O an şok oldum size sokağa çıkmadığıma yemin edebilirim.
Haklısınız hava almaya çıktım dedim geçiştirdim. Apar topar yatağa çıkıp korkununda verdiği uykuyla uyudum.