lanetli bir adamın sikimtrak hikayesi

en son artık öleceğime yavaş yavaş inandım. çünkü lanetli olduğuma o kadar inanıyorum ki, bu hastlaıktan kurtulacağıma hiç ihtimal vermedim. zaten kurtulamadım. veda edeyim dedim. az da olsa sevdiklerime, tanıdıklarıma. kardeşime söylemem. onun bunu bilmesi beni mahveder. babama söylesem giblemez zaten. onun tek derdi kahve ve para. kim vardı anlatacağım. 13-14 yıllık arkadaşım. arkadaşım diyemem kardeşim gibi sevdiğim mert.

risövid

arkadaşlar hikayem fazla uzun değil. sadece özet geçtim. arada yaşadıklarımı anlatıpta gereksiz sizi sıkmayayim dedim. yavaş yavaş sonlara yaklaşıyorum.

reserved

mert'le lisede tanıştık. gerçek adı mert değil. ben ona bilerek mert dedim. çünkü onun adı mert olmalıymış. dedim ya lisede tanışmıştık. üniversiteyi de beraber okuduk. annesi annem gibidir. babası babam gibi. hatta kız istemeye onun annesi ve babasıyla gitmiştik. kızı kaçırma girişimlerini de mert'le planladık.
biraz merti anlatayım. bu mert öyle bir çocuktur ki, hayatınızda tanıyabileceğiniz en delikanlı adamdır. en dürüst adamdır. şöyle oturup düşünüyorum onun haksızlık yaptığı bir olay hatırlamaya çalışıyorum. bir tane yok. birisi yanlışlıkla para üstünü fazla verse, gece rahat uyuyamaz, sabah ilk işi geri vermek olur. benden önce alkol'e başladı o. ama benim içmemi hiç istemezdi. bilirdi kötü olduğunu. ne zaman ortam olsa benim gelmemi istemezdi. gözlerinden anlardım. bu yüzden "eehh bugün canım içmek istemiyor derdi.

bunca lanetin arasında hayatın hediye ettiği tek şeydi. "bu kadar lanetin bedli olarak böyle bir dost edinmek istermisin?" diye sorsalar evet derdim herhalde.
ama gel gör ki hayatın beni aldattığı bişey olacaktı.
kendisiyle en çok tavla atardık. çok konuşurdu. ne zaman pul kaçırsam, "bizans oyunları bunlar, bizanslılar gibi kaç kaç kaç" derdi.:) yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.

kocaeli'yi bilenler belsa plazayı bilir. kilim kafe de takılırdık hep. içerisi dekor olarak kilimle kaplanmış. içerde sigara içmekten koku hep kilimlere sinmişti. nefes alamazdın içerde ama mert'le o boğuk havayı severdik. bir de orda hep şu şarkı çalardı; http://www.youtube.com/watch?v=LUTfBw3nOGs
az sigara içmişliğimiz yok bu şarkıyla beraber. 1 tavla 2 çay 2 sigara bir de bu şarkı.

bazen sigara arası veriyorum kusura bakmayın. çok efkarlandım zaten paketin yarısı bitti. belki daha önce öldürür bu soktumunun tabut çivisi.

mert bir fabrikada çalışıyordu. gece vardiyasındaydı o hafta. saat 16:00 gibi kendisi ile buluştum. anlatacaktım herşeyi. bir nevi vasiyet bırakacaktım. kardeşim sana emanet diyecektim. mezarıma gel haftada bir diyecektim.
diyemedim işte.
derdini paylaşmayı bilmeyen bir adam olarak utandım. zaten hiç anlatamam derdimi. insanların onca sıkıntısı arasında bir de benim derdimi dinleyip sıkıntıya düşürür gibi hissederim. saat on gibi ayrıldık. ayrılmadan önce de ertesi gün için saat 20:30 seansına sinema bileti aldık. ertesi gün kesin anlatacaktım.

şimdi alıştıra alıştıra söylerdim ama artık sizde biliyorsunuz sonucu. siz de alıştınız benim lanetime evet.
19:00'da telefonum çaldı. telefonla ölüm haberini aldım. annem'in bile ölümüne anlam verebilmiştim hastalıklarından dolayı ama, en çok bu habere şaşırdım ömrümde. hiçbir şeyi olmayan adam nasıl olurda ölür???
24 aralık 2013 tarihinde vefat etti kardeşim. gece vardiyasından sabah sekizde çıkmış. yatmış uyumuş. akşam 17:00 gibi ailesi yemeğe uyandırmak için kapıyı çalmış. ses gelmeyince kapıyı kırmışlar. ağzında kan öylece yatıyormuş. ölüm sebebini dün öğrendim. otopsi raporu sonucu dün haber edildi. zaten buraya yazmayı da dün karar verdim. gitmeden önce birisi bana küfür etsin istedim. şansını gibeyim senin ben desin istedim.

otopsi raporuna göre akciğerlerinde ödem oluşmuş. iltihap mı ne yapmış. yani kendi kanında boğulmuş biricik kardeşim. ama niye olduğunu biliyorum da orası uzun hikaye. ulan aklıma geldikçe aklımı kaybedecek gibi oluyorum.
onla beraberken eski günleri yad ettikçe size tebessüm ettiren anılar artık hüzünden, acıdan başka birşey vermiyor.

bir sigara molası daha arkadaşlar izninizle. boğazımdaki düğümü çözeyim.

reserved okuyorum ben.

reserved

siz hiç akşam beraber sinemaya gitmek için sözleştiğiniz arkadaşınızın, sabah mezarına toprak atarken buldunuz mu kendinizi dıbına koyim... dıbına koyim ne acı bişey lan. ağlayamamak nedir bilir misiniz? oğlum ben niye hiç ağlayamadım böyle durumlarda. millet fenalaşır hastaneye kaldırılır. benim boğazıma gergedan oturmuştu bir de kalbim ağrıyordu. ondan geriye bir şiir kaldı. o da beraber dinlediğimiz en son şiir. hatta beraber lise yıllarına geri dönmüştük.
http://www.youtube.com/watch?v=MflQyL222Lo

vel hasıl ölmedim. ölmek bile lüks oldu bana. ben bu dünyaya lanetli gelmişim. daha doğmadan önce belliydi herşey. bence öldürülmeliydim ben en başta. el attığım kurudu, sevdiğim yok oldu, kardeşim dediğim göçtü gitti bu dünyadan. artık daha bundan fazla ne kadar şanssız olabiirim demeye korkuyorum. daha kötüsü ne olabilir demeye korkuyorum dıbına koyim.
şimdi ne kadar ömrüm kaldı bilmiyorum arkadaşlar. beni öldüren bu kanser mi olacak yoksa sigara mı bilmiyorum ama fazla bir ömrü kalmamış bir adam olduğum içime doğuyor. artık sonlara yaklaştığımı hissediyorum.

veda etmek isterdim anneme, veda etmek isterdim zerre gibinde olmadığım babama, veda etmek isterdim ben doğmadan ölmüş ablam ve abime, veda etmek isterdim şu dünya da tek sevdiğime, veda etmek isterdim kardeşime, veda etmek isterdim kardeşim gibi sevdiğim mert'ime. hiç birine veda edemedim.

burda veda ederken buldum kendimi. sahip oldukarınızın değerini bilin. çok sevdiğinizin bir daha göremeyecekmiş gibi yaşayın. ben hiç okuldan geldiğimde "anne ne yemek yaptın bugün" deyipte, "offf yine mi makarna" diye naz yapabileceğim bir an'ım olmadı. okuduğunuz için, az da olsa vaktinizi çaldığım için hakkınızı helal edin. kalbini kırdıklarımdan özür dilerim.
elveda...

rezervullah

gerçekçi gelmedi bana ama duygulandırdın lan.

lan gel şuraya sazan.avi yaz gibtin attın ortalığı amk üzüldüm gel sazan.avi de amk nolur

sazan.avi yaptım de lan, milletin duygularıyla oynayan binlerden çık sen de. olmaz mı?