Neyse amk. Okuyan olursa devam ederim.

Yani bi tak yiyemedim. Olanca yüzsüzlüğüml uzandım paraya. Yavaşça aldım utangaç bakışlarım ve içimden ettiğim küfürler eşliğinde. Evden tekrar çıkmak için kapıya doğru usulca yürüdüm paraya bakarak. Kapıyı açıp ayakkabılarımı özenle bağladım. Almanlara attığım bakışı tekrar takındım ve içeri doğru bağırıdımiNSAN Bi ÇOK YAŞA DER.TOOLLiiiTT diye bir karşılık geldi koşuşturma sesleri eşliğinide. Kapıyı çarpıp kaçtım.

Yıllardır içime çektiğim yurt battaniyesinin kokusunu duyumsuyordum okula ilerlerken. Bahar depresyonu dediğim illet benliğime gitgide daha çok sirayet ediyordu o kokuyu anımsadıkça.Bu düşünceler içinde kıvranırken okula gideceğim otobüs durağına varmıştım bile. Otobüse bindim.Ücreti şoföre hayrına uzatır gibi uzattıktan sonra uyuya kaldım. Uyandığımda okuldaydım.Üzerimdeki bıkkınlık daha da artıyordu.

Unuttuğum bir şeyler olduğu hissi içimi kemiriyordu odama adım adım çıkarken.Çantamdaki eşyaları dolaba yerleştirmek için dolabın kapısını açmam gerekiyordu. Cebimden anatarımı çıkardım. Babamın eşyalarım çalınmasın diye aldığı o kaca kilide anahtarımı sokarken kendimi ortaçağ zindan bekçileri gibi hissediyordum. Dolabı açtığım an yüzüme vuran keskin çorap kokusunu duyumsayıp tekrar kapattım dolabı. Unuttuğum şey cuma günü eve zütürmeyi unuttuğum çoraplarımdı. Koku öylesine sertti ki çorapları yıkamak yerine bir rahip çağırmak daha mantıklı geldi o an bana. Adeta yaşayan bir organizmaydı. Superman bile bu koku karşısında çaresiz kalırdı.Öylesine kesif bir kokuydu.

Biraz duraksadıktan sonra yatağıma uzanıp dinlenmeye karar verdim. Ranzanın alt katına uzandığımda üstümdeki suntayı inceliyordum. Yine uyuya kaldım suntayı tuvalini izleyen ressam gibi izlerken. Uyandığımda saat gecenin üçüydü. Ranzam zangır zangır sallanıyordu.Musaaaa, musaaaa diye bağırdım. Cevap gelmedi. Ranza git gide daha hızlı sallanmaya başladı.Ben yine bağırdım musaya.

cyka blyad

Musa bir anda o hıyar gibi incelmiş kafasını ranzanın tepesiniden çıkarıp bana baktı.Ne var lan dedi.Ne oluyor orada dedim.Mala vuruyorum lan. Mala vururke ben konuşamam dilim tutulur.Bu olayıda birine söylersen seni giberim dedi.Otiz bir çektiğini mi? dedim.Yoka lan otiz bir çektiğimi söylersen söyle.Ama yaparken konuşamadığımı birine söylersen seni top gibi patlatırım dedi.Ben top olsam kames olurdum. Kames patlamaz ki dedim.Sus aşağı indirme beni dedi. Korktum.

Çoraplarımı hatırladım. Hemen yataktan fırlayıp çorapları dolaptan çıkardım. Cebimdeki sigara paketi ve çakmağımı da aldım. Sonra telaşla indim lavaboların olduğu kata. Saatin üç olması ve herkesin uyuyor olması rahatça sigara içebileceğim anldıbına geliyordu.Çorablardan birini elimde çitilerken ağzımdaki sigaranın dumanı gözlerimin yaşarmasına neden oluyordu. Kızarmış ve yaşlı gözlerimin aksini aynada izlerken gerçekten dibe vurduğumu ve vaziyetten sıyrılmamı sağlayak yegane çarenin bir kız olduğunu anladım.

Peki hangi kız diye kendimi sorgularken diğer çorabı geçip onu çitilemey başladım. Aklıma ilk gelen kız sınıf arkadaşım Neviydi. Kendi halinde gayet sessiz bir kızdı. Tekar diğere çorabı çitilemye geçerken Nevinin tek kurutuşum olduğunu anladım.Çünkü sınıftaki diğer kızların hepsinin sevgilisi vardı. Nevi ise tek yalnız kızdı. Diğer çoraba geçip Bir nevi yeniden doğuş olacaksın benim için NEVi dedim aynadaki aksime.Çoraplarımı duruayıp odama çıktım.

Sabah Neviyi getiren servisi beklerken en ufak bir heyecan duygusunu içimde barıdırmıyordum demek isterdim.Ama işin aslı altıma işememe ramak kalmıştı. Müdür yardımcısı olacak o yaşlı ossurukda çevrede geziniyordu. Servis geldi ve Nevi indi. Peşi sıra sessiz ve sakin görünmeye çalışarak adımlarımı ona göre ayarlamaya, yan yana gelmeye çalışıyordum.Bir anda muhteşem bir gülümseme ile dönüp günaydın dedi.

Sesinin tınısı o an içime işledi.Bir gün evvel bakkala bir ekmek daha verir misin diyemeyen ben on anda galeyena gelip benimle bir çay içer misin dedim Neviye.Bir çırpıda döküldü sözler ağzımdan. Nasıl olduğunu kendim bile anlamadım.Olur dedi o ses hiç ikiletmeden. Demek ki o kadar kasmaya gerek yoktu. Dünyanın yarısı birileriyle beraber olduğuna göre kolay bir işti bu.Velhasılkelam olmuştu. yannanımı böyle olmuştu.

ilk an neviye vaövö diye bir şeyler gevelediğimi ve kaçtığımı hatırlıyorum. Sonra geri dönüp Sen aslında iyi bir kızsın dediğimi.Sonra hiç bir neden yokken bırak allahın seversen senin ne tak olduğunu herkes biliyor dediğimi hatırladım. Ardından kızın numarasını bir yerlerden bulup yalvarmaya başladım. Yardım istedim. Gerçekten benle konuşursan sevaba girersin dedim. Kız iyilik olsun diye kabul etti. Bide bana elli liram olup olmadığını sordu.Var dedim.Ver dedi. Borç dedim. Kabul etti.

Cuma akşamı eve döndüğümde büyük bir heyecanla nasılsın diye sordum kısa mesajla Neviye.iyi değilim yarın hastahaneye gideceğim dedi.Üzüldüm bende gelim mi dedim.olmaz dedi. Yalvardim.Eger gelmezsem evimizi yakacagimi söyledim. Kabul etti.Son koz olarak elli lirayı getireceğimi söylemem akillica olmustu.Bu vaziyet bir haftada olunabilicek en üst seviye olduğumun göstergesiydi. Sonra o hastalığın verdiği zafiyet ve halsizlikten dolayı uykuya daldı.Ben ise heyecandan sabaha kadar uyuyamadım.

http://www.incisozluk.com/e/178698618/

Sabahın beşine kadar yatakta kıvrandım. Uykunun çok uzak bir ihtimal olduğunu anladığım an nereye gideceğimi hiç düşünmeden kareli boxerim ve siyah rambo atlettimle yataktan fırladım.Bir an ne yapmam gerktiğini düşündüm. Banyoya gitmeye karar verdim. Banyoda şampuanın bitmiş olduğunu fark edene kadar keyfim yerindeydi.Ama şampuan moralimi bozdu. Bende her zamanki küçük çözümü uyguladım. içine bir miktar su doldurup ayran gibi çalkalamaya başladım şişeyi.Çılgınlar gibi ve çıplak bir halde.

Sonra gereken yoğunluğa ulaşan şampuan su karışımı ile saçımı yıkayıp gereken saç hacmini yakaladım. Mutluydum ve gülümsüyordum. Zaten çıplakken gülümsemek gibi bir huyum vardır. Favorim olan seher yıldızı boxerimi ve beyaz rambo atletimi giydim.Üstüne gömlek ve kot kombinin de karar kıldım.Ve son olarak arkadaşımdan ödünç aldığım, siyah ve motorcu montu havasındaki montu giydim. Evden çıktım.

Sabah babamlarla kahvaltı yapmaya başlayana kadar keyfim yerindeydi. Babam ortaya çıkana değin. Kahvaltı dediğimde peynir zeytin yumurta.Baba dedim düşünceli gözükmeye çalışarak.Bu sus yemek yiyorum şurada dedi iki kolunu havaya kadırarak.Aslında, salam beyaz penirden daha ucuz. Beyaz penirin kilosu sekiz salamıki yedi lira.Biz niye hep salam yerine bunu yiyoruz.Bu kahvaltıda peynir beyaz peynir yeme olayını kim bulmuş? dedim.Sus sıçarım ağzına dedi yine iki kolunu havaya kaldırıp.Bu kez bir elinde çay bardağı diğerinde çatal vardı.

iyi o zaman, sen mantıklı düşünmyi düstur edinip penynir yerine salam yiyene kadar ben yokum dedim.Şeytan görsün yüzünü" diyip tuvalete gitti. Hemen evin içinde pantolonunu arayıp buldum. Cebinden elli lira aldım. Otuz lirada ona kalmıştı. Kıza vereceğim para haricinde belki bir şeyler yiyip içeriz diye on lira daha aldım. Sonra bağırdımBaba senin cebinde dün akşam yüz küsür lira vardı, yirmi lira nereye gitti, penir mi aldın?'' diye bağırdım.

Okuyan tek kişi kimsen senin hatrina yaziyorum.

Babanın cebine sıç, bırak takunu bence daha iyi bir hakaret olur panpa.