lan tıfıl liseli ibneler

siz pes'ti, fifa'ydı takılırken; biz tahtaya çivi çakar bozuk parayla maç yapardık.
siz nfs oynarken; biz meyve kasalarına bilye takıp tornetler yapar, yokuş aşağı yarışırdık.
siz cod,cs,farcry başında salya akıtırken, biz elektrik boruları ile külahlar fırlatırdık.

her türlü biz şimdiki nesilden daha iyiyiz. çocukluğumuzu da yaşadık. gençliğimizi de. üstüne de teknolojiye kavuştuk. sizin gibi headshot yeyip cafe'dekilere küfretmekten iyidir.

dağılabilirsiniz amk.

oyunların bile bir anlamı vardı. sizin gibi can sıkılınca bilgisayar başına oturup oynamıyorduk oyunları amk. oynayabilmek için maddi durumun iyiyse, ağlaya sızlaya ya bir kara kutu atari, ya commodore64 ya da amiga 500 çaktıracaktın evdekilere. onu da, anca haftasonu ödevler bitince oynayacaktın. benim gibi maddi durumu eve oyun almaya yetmeyenler için yapılacak tek şey, okuldan kaçıp atari salonlarına gitmekti. terlemiş ellerin, pencere tipi devasa klimanın soğuğuna karışan kokusu... oyun sırası beklerken, elinde tuttuğun jetonlar bütün gün teneke gibi kokuturdu elleri...

ve kart oyunları. kaçınız bayan sansar'ın, bay mavi'yi salonda şamdanla öldürüşünü tahmin etmeye çalıştı, "katil kim?" ismindeki oyunla? sonradan sonraya monopoly diye çıkagelen "milyoner" "milyarder" "banker kaçtı" oyunlarını bilir misiniz ya da? kızma birader? kaç taneniz oyuncakçı vitrinindeki g.i.joe'lara, transformers'a,ninja kaplumbağalar'a salyalar akıtarak bakındı?

bayii bayii gezip çizgiroman aradınız mı hiç? her sabah.. bıkmadan usanmadan??

biz yalvaç ural'a gülerdik. sizin aksinize. doğan kardeş, milliyet kardeş ve ziraat bankası'nın çıkardığı başak çocuk dergilerine hastaydık. yaz tatillerinde ne yapar ne eder bir "tatil kitabı" aldırırdık. içinde fıkralar, bulmacalar, karikatürler olan.

ders programımız yoktu bizim. bütün bir hafta, tüm kitapları ve defterleri sırtımızda gezdirir, hoca hangi dersi söylerse onu yapardık. tenefüslerde taşla, kola kutusuyla, gazoz kapağıyla; okul bahçesinde futbol oynar; kale farzettiğimiz basket potalarının direklerinin arasına gol atmaya çalışırdık.

@12 yok hacı.. antalyalı'yım
@13 alıntı olmaz kardeş bizde...

@1 şuku ulan bin. alıntıysa gibeyim tahtını buarada.

hey gidi zaman amk yaslandıkmı olum nedir bu insanı durup dururken mazide canlanan hatıralar modeline sokuyosunuz gibtirin gidin ulannnn. @1 suku

@1 fakir bin.

@1 ağladım reyis şüku

liselinin birisi seri eksi basmış.. puahahahaha! n'oldu lan hep iki yıllık mı tutuyor?

@1 mazini gibiyim

@1 adanali misin lan?

olm laaan. yemin ediyorum okurken nefesim daraldı. hepsini yaşadım allama bin şükür yarebbim.bu arada aklıma gelmişken;Allahım iyi günler yarebbim

@9 valla ne yalan söyleyim yalvaç muallaksine hiç gülmedim tak gibi yazardı.. sırf oyuncakları için alırdım

o külahların ucuna muallakliğine toplu iğne sıkıştırırdık, can yaksın diye.

yoğurt kapaklarıyla, boya kutusu kapaklarıyla aklımızca frizbi oynardık.
misketlerimiz vardı rengarenk. su,kemik,cam, aynalı,gaflik, bıdık...
misket yoksa dert etmezdik, yere gazoz kapağı dizer; mermerlerle vurmaya çalışırdık.
gazoz kapağı yoksa da dert değil, birbirimizin mermer elliklerini vururduk, zeminde kaydıra kaydıra.
ince bir dal bulur, ucuna gazoz kapağı ezer, okçuluk oyunlarına heyecan katardık.
kızlar ip atlarken bin ederdik oyunlarını.
yağlı kayış oynardık. saklardık bir kemeri. bulan diğerlerine dalardı.
diz üstü gol "saylanmazdı". 3 korner 1 penaltıydı ve duvardan gol olmazdı.

biz elektrik boruları ile külahlar fırlatırdık.

tüf tüf atardık'ı ne kadar teknik açıklamışşsın lan helal. ağaçtan küçük meyveler toplayıp anten borusuyla atardık amk tüf tüf diye. nası gibertiyodu biliyon mu

@1 şuku karşim.

bozuk parayla maç yapmak ayrıcalıktır yeni nesiller bilmez...

dimi dimi dimi

@1 kralsın verdim şukunu

@1 nostalji yapma bin