lahmacun

kanırtmadan gibme aşamasındayım yavaştan okuyun...
arkandayım şu an... boynunu, enseni yalıyorum, kokunu içime çekiyorum... sıcak nefesimi hissediyorsun boynunda... kulağını emiyorum, köprücük kemiğini yalıyorum hafifçe... bir elimle de dıbını okşuyorum külodunun üzerinden... sen de geniş omuzlarımdan tutup dudaklarıma yapışıyorsun, bir elinle de pantolonumun üzerinden sertleşen penisimi okşuyorsun... arkana geçiyorum, kalçana sürtüyorum hafifçe, penisimin sertliğini hissediyorsun... ellerimle de göğüslerini okşuyorum, sıkıyorum... ve aynı zamanda da enseni yalıyorum... sonra seni bana çevirip dudaklarını öpüyorum, dilimi ağzının içine sokuyorum... öperek boynundan aşağı, göğüslerine iniyorum... göğüs uçlarını yalıyorum, emiyorum, hafifçe ısırıyorum... sonra yalayarak göbeğine iniyorum ve bingo!

tam vajinandayım şu an... külodunu sıyırıp ortaya çıkarıyorum bal kutunu... klitorisini yalıyorum, aynı zaman da nefesimi veriyorum... sıcak nefesimi ve ıslak yumuşak dilimi klitorisinde hissediyorsun... vajinanın dudaklarını emiyorum, içime çekiyorum... iyice ıslanıyorsun... iki parmağımı içine sokuyorum bu kez, bir yandan da klitorisini dil darbelerimle yumuşatıyorum... altımda inliyorsun... sakso çekmek istediğini söylüyorsun bana ben de pantolonumu indiriyorum ve ağzına veriyorum... kafasını yalıyorsun ilk önce, emiyorsun iyice... dilinle altını yalıyorsun, ben kendimden geçiyorum... hepsini almaya çalışıyorsun, kafandan bastırıp iyice itekliyorum...

beni içinde hissetmek istediğini söylüyorsun... hayır demiyorum ben de... niye diyeyim amk, mal mıyım?

neyse, penisimin kafasını sürtüyorum klitorisine, sıcaklığımı hissediyorsun... ve yavaşça itekliyorum içine doğru... ooohhhh... sıcacık... değil mi?

sonra hepsini sokuyorum, dibine kadar giriyorum içeri... sıcaklığımızı hissediyoruz ikimiz de... göğüs uçların sertleşiyor, kabarıyor... hızlanmamı istiyorsun, hızlanıyorum ben de... bir yandan da üzerine eğilip boynunu yalıyorum, göğüs uçlarını yalıyorum, emiyorum... bacaklarını belime doluyorsun daha iyi girebilmem için... kendine çekiyorsun beni, iyice kaldırıyorsun kasıklarını, klitorisini sürtüyorsun... ben de bir yandan içinde gidip gelirken diğer yandan da göğüslerini okşuyorum...

sonra pozisyon değiştiriyoruz... önümde eğiliyorsun, -kibarlığım üstümde domalıyorsun demiyorum- ben de arkadan yavaşça yaklaşıp içine giriyorum... omuzlarımdan tutup kendime çekiyorum seni, üzerine eğilip sırtını yalıyorum... göğüslerini okşuyorum... bir parmağımı da bana bakan anüsüne sokuyorum... inliyorsun altımda, sırılsıklam oluyorsun, adeta kayıyorum içinde... üzerine çıkıp bir elimle vajinana ulaşıyorum ve klitorisini okşuyorum, mastürbasyon yapıyorum sana, aynı anda içine girip çıkarken... ve dayanamıyoruz, aynı anda geliyoruz... sıcak spermlerimi içine boşaltıyorum... ve kulağına eğilip diyorum ki; te quiero =)

Ermenistan (Ermenice: Հայաստան Hayastan, /hɑjɑsˈtɑn/), ya da resmî adıyla Ermenistan Cumhuriyeti (Ermenice: Հայաստանի Հանրապետություն Hayastani Hanrapetut‘yun, /hɑjɑsˈtɑni hɑnɾɑpetuˈtʰjun/), Güney Kafkasya'da denize kıyısı olmayan bir ülkedir.

Daha önce Sovyetler Birliği'ne bağlı bir cumhuriyet iken 1991'de bağımsızlığını ilân etmiştir. Kuzeyinde Gürcistan, doğusunda Azerbaycan, güneyinde iran ve batısında Türkiye ve Azerbaycan'ın egemenliği altındaki Nahçıvan bölgesi bulunur. 2008 itibariyle nüfusu 3.230.100 kişidir.[1] Başkenti ve en büyük şehri Erivan'dır[2]; Gümrü, Vanadzor, Eçmiadzin ve Hrazdan da ülkenin diğer önemli şehirlerindendir.

Ermenistan bir Birleşmiş Milletler, Avrupa Konseyi, Bağımsız Devletler Topluluğu, Karadeniz Ekonomik işbirliği, Dünya Ticaret Örgütü ve yaklaşık 30 tane daha örgütün üyesidir.[3]
Konu başlıkları
[gizle]

* 1 Tarih
o 1.1 Ermenistan adının tarihi
o 1.2 Çağdaş Ermenistan'ın doğuşu
o 1.3 Ermenistan Cumhuriyeti
* 2 Dış ilişkiler
* 3 idari bölgeler
* 4 Coğrafya
* 5 Demografi
* 6 Spor
* 7 Bayramlar
* 8 Dipnot ve kaynakça
o 8.1 Dipnotlar
o 8.2 Kaynaklar
+ 8.2.1 Bibliografya
* 9 Dış bağlantılar

Tarih

Ana madde: Ermenistan tarihi

Ermenistan adının tarihi

Bir coğrafi tanım olarak Arminiya veya Armaniya adına en erken Eski Fars (Pers) imparatoru I. Darius'un yak. MÖ 510 tarihli Bisutun Anıtı'nda rastlanır. MÖ 399 yılında bölgeyi gezerek ayrıntılı tasvirler yapan Yunanlı tarihçi Ksenofon'un eserinde ülke adı Armenia olarak geçer.

Strabon Coğrafya'sında (MS 1. yüzyıl) ve Roma imparatorluğu'nun idari bölünümünde Armenia sınırları şöyle tanımlanır: Batıda Fırat nehri, güneyde Güneydoğu Toros sıradağları, güneydoğuda Hakkâri dağları ve Urmiye Gölü, kuzeydoğuda Sevan Gölü ve Karabağ, kuzeyde Çıldır Gölü ve Doğu Karadeniz Dağları. Ortaçağ Arap kaynaklarında aynı bölgenin adı Armaniyya veya Ermeniyye (Ar: أرمنية) olarak geçer. Eski Türkçe metinlerde Ermeniyye adına 15. yüzyıla kadar rastlanır.

Yüzyıllarca sadece tarihi bir isim olarak hatırlanan "Armenia/Ermenistan" adı, 19. yüzyılın milliyetçi politikaları döneminde tekrar güncel anlam kazanmıştır.
Çağdaş Ermenistan'ın doğuşu

Tarihi Ermenistan'ın bir kısmı olan bugünkü Ermenistan iran (Kaçar Hanedanı)'ın Revan Hanlığı (Erivan Hanlığı)ndan ibaretti. 1827'de Paskeviç yönetimindeki Rus ordusu tarafından fethedilmiş ve Kaçarlar 22 Şubat 1828 tarihli Türkmençay Antlaşması ile 4. Maddesi gereğince Revan Hanlığı üzerindeki hak talebinden vazgeçmşitir.[4][5] 21 Mart 1828'de reorganize edilen idari birime Ermeni Oblastı (Армянская область / Armyanskaya Oblast) adı verilmiştir.[6] Oblastın o tarihte %18 dolayında olan Ermeni nüfusu, Rus yönetimi tarafından davet edilen iran Ermenilerinin göçü sonucunda 20. yüzyıl başında %48 düzeyini bulmuştur. I. Dünya Savaşı sırasında Osmanlı imparatorluğundan mülteci olarak gelen Ermenilerle birlikte bu sayı %70'lere ulaşmıştır[kaynak belirtilmeli].

1850'da Erivan Guberniyası (Эриванская губернія / Erivanskaya Guberinya) kurulmuştur ve Guberniya 27.830 kilometre karelik bir alana sahipti. 1897'de yapılan nüfus sayımına göre Erivan Guberniyası'nın nüfusu 829.556 kişi olup toplam nüfusun % 56'sı Ermeni, % 37,5'i Azeri, % 5,5'i Kürt ve % 0,6'sı Rus'u etnik gruplardan ibaretti.[7]

1917 Devrimi'nden sonra Rus Devletinin çöküşü üzerine kurulan Transkafkasya Federasyonu 26 Mayıs 1918'de üç cumhuriyete bölündü[8] ve 28 Mayıs 1918'de Erivan'da Ermenistan Demokratik Cumhuriyeti ilan edildi.[9] ikibuçuk yıl süren bağımsızlığı sırasında ekonomik, askeri ve siyasi krizlerle sarsılan cumhuriyet 1920 Kasım ayında Türk ve Sovyet ordularının eş zamanlı işgaline uğrayarak bağımsızlığını kaybetmiş ve 2 Aralık 1920'de Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti adıyla Sovyetler Birliği'ne katılmıştır[kaynak belirtilmeli].
Ermenistan Cumhuriyeti

Daha çok bilgi için: 1988 Spitak Depremi ve Karabağ Savaşı

Erivan'a giren 11. Kızıl Ordu askerleri (29 Kasım 1920).

Sovyetler Birliği'nin son döneminde, 7 Aralık 1988 tarihinde Leninakan (zamanımızda Gümrü) ve Spitak şehirlerinde 6,9 magnitüd büyüklüğünde bir sarsıntı yer aldı.[10] Bu deprem, şehirleri yıktı ve yaklaşık 25.000 kişinin hayatına mal oldu. Özellikle Sovyet ekonomisi için daha olumsuz bir tesadüf olamazdı; SSCB aynı zamanda Sovyet-Afgan Savaşı yer almakta idi ve iki sene önce Ukrayna SSC'nde yer alan Çernobil reaktör kazası, insanî ve ekolojik bir felaket olması dışında SSCB için çok büyük bir finansal sorun oldu. Sovyet yetkililer, depremin ekonomik etkilerinin altından kalkma problemi ile karşılaştılar.[11]

Aynı senede Ermenistan Sovyet Cumhuriyeti ile Azerbaycan arasında, Dağlık Karabağ (Nagornıy Karabağ) bölgesi üzerinde anlaşmazlık çıktı. Azerbaycan'a ait olan fakat nüfus çoğunluğu Ermenilerden oluşan[12] bir özerk bölge olan Dağlık Karabağ Özerk Oblastı'nda Ermeniler ayaklanarak ayrı bir cumhuriyet ilan ettiler. Ermenistan ile Azerbaycan savaşın eşiğine gelirken, her iki cumhuriyette Azeri ve Ermeni azınlıklar şiddet olaylarına maruz kaldı. Çatışmalar sürerken Mayıs 1990'da Yeni Ermenistan Ordusu kurularak Sovyet ordusundan fiilen bağımsız bir ordu yapısı oluşturuldu.

Sovyetler Birliği'nin dağılması üzerine Ermenistan 23 Ağustos 1991'de bağımsızlığını ilan etti. Şiddetlenen Ermeni-Azeri savaşında Ermenistan, D. Karabağ ile Ermenistan arasındaki Laçın Koridoru'nu da işgal ederek D. Karabağ'ı fiilen kendisine ilhak etti. Azerbaycan'ın Ermenistan'a uyguladığı ekonomik ambargo, ülkede büyük sıkıntılara yol açtı. 1993'te Türkiye de Ermenistan'a karşı ambargoya katıldı. D. Karabağ savaşı 1994'te Rusya'nın dikte ettiği ateşkesle sona erdi.

Halen Ermenistan uluslararası topluluk tarafından Azerbaycan'a ait sayılan toprakların %20'ni (D. Karabağ ve Laçin Koridoru dahil) işgal altında bulundurmaktadır. Türkiye bu durumu gerekçe göstererek Ermenistan Cumhuriyeti ile diplomatik ilişki kurmaktan kaçınmış ve bu ülke ile sınırlarını trafiğe kapatmıştır.

Ermenistan siyasetinde D. Karabağ kökenli siyasi örgüt ve kişilerin egemenliğine dikkat çeken bazı gözlemciler, Ermenistan'ın D. Karabağ'ı değil, aksine D. Karabağ'ın Ermenistan'ı ilhak ettiğini ileri sürmüşlerdir.
Dış ilişkiler

Ana madde: Ermenistan'ın dış ilişkileri

Moskova'da yapılan bir toplantıda Cumhurbaşkan Serj Sarkisyan (sağ), ilham Aliyev (sol) ve Dmitri Medvedev (orta) ile.

Nisan 2008'den beri devletin Dışişleri Bakanı Eduard Nalbandyan'dır.[13] Ermenistan'da 30 tane büyükelçilik bulunmaktadır[14], ve yurtdışında Ermenistan'ın 36 tane dış temsilciliği var.[15] Bir eski Sovyetler Birliği cumhuriyeti olması nedeniyle Ermenistan Cumhuriyeti bir Bağımsız Devletler Topluluğu üyesidir.[16] 2 Mart 1992 tarihinde bir Birleşmiş Milletler üyesi de oldu[17], ve 25 Ocak 2001 tarihinde Azerbaycan ile[18] Avrupa Konseyi üyeliğini de kazandı.[19] Ermenistan Cumhuriyeti yaklaşık kırk tane diğer uluslararası örgütün bir üyesi veya gözlemcisidir.[20]

Azerbaycan ile ilişkileri soğuktur, ve zaten bu ülkelerin arasında diplomatik ilişkiler yer almamaktadır.[21] Özellikle Karabağ Savaşı ve bunun etkileri nedeniyle gerilimler var. 1994'te bir ateşkes anlaşması yapıldı, fakat savaştan beri Azerbaycan topraklarının %16'sı Ermeni muharipler tarafından zapt edilmektedir[3][22]; Azerbaycan'da yaklaşık 528.000 tane ülkesinde yerinden edilmiş kişi ve Ermenistan'dan kaçan 300.000 tane Azeri sığınmacı bulunmaktadır; ayrıca Azerbaycan ekonomisi de savaş nedeniyle zorluklarla mücadele etmeye mecbur kalmış.[22]

Türkiye, Ermenistan'ın bağımsızlığını 16 Aralık 1991 tarihinde[23] tanıyarak ülkeyi tanıyan dünyanın ilk ülkelerinden birisidir.[24] Mamâfih, Ermenistan ve Türkiye arasında diplomatik ilişkiler yer almamaktadır, ve Ermenistan'ın bağımsızlığından beri bu iki ülke arasındaki ilişkiler genelde olumsuzdur. 1993'te Türkiye, Azerbaycan'da yer alan Ermeni işgâlleri nedeniyle Ermenistan ile paylaştığı sınırı kapattı, ve bu sınır günümüzde bile hâlâ daha kapalıdır.[25] Ermeni diasporası faaliyetleri de bir anlaşmazlık nedenidir; 21 ülke[26], 41 ABD eyaleti[27], Bask Ülkesi[28] ve Yeni Güney Galler[29], 1915-1918 Osmanlı'da Ermeni olaylarını soykırım olarak tanımlamaktadır.

israil (ibranice: יִשְרָאֵל, Yisra'el; Arapça: إسرائيل, isrā'īl), ya da resmî adıyla israil Devleti (ibranice: מדינת ישראל (yardım·bilgi), Medīnat Yisra'el; Arapça: دولة إسرائيل, Devlet isrā'īl), Asya ve Afrika kıtalarının kesiştiği yerde bulunan bir devlettir. Coğrafi olarak, Asya kıtasında bulunmaktadır; batısında Akdeniz, kuzeyinde Lübnan ve Suriye, doğusunda Ürdün, güneyinde ise Mısır ve Kızıldeniz ile çevrilidir. Başkenti Knesset (israil Meclis) kararına göre Kudüs'tür.[2][3][4] Ancak bu durum Birleşmiş Milletler tarafından tanınmamaktadır.[1] israil, nüfusunun çoğunluğu Yahudi olan tek devlettir.[5]

Uzun ve dar bir şekile sahip olan israil, 470 km uzunluğunda olup, en geniş bölgesi yaklaşık 135 km'dir. Sınırları ve ateşkes hatları içerisinde kalan toplam yüzölçümü 27.817 km²'dir. israil, yaklaşık 7.282.000'luk nüfusuyla[6], çeşitli din, kültür ve sosyal geleneklere sahip insanları bir araya getirmiştir. Para birimi Yeni israil Şekeli'dir.
Konu başlıkları
[gizle]

* 1 israil ismi ve etimolojisi
* 2 Tarihi
* 3 Coğrafya
* 4 iklim
* 5 Kaynaklar
* 6 Madenler
* 7 Simgeler
* 8 Siyasi sistem
* 9 Ekonomi
o 9.1 Tarım
o 9.2 Hayvancılık
o 9.3 Sanayi
o 9.4 Ticaret
* 10 ilgili maddeler
* 11 Kaynakça
* 12 Dış bağlantılar

israil ismi ve etimolojisi [değiştir]

Tevrat'a göre; Yakup ailesi ile göç ederken, Tanrı'nın meleği bir adam kılığında Yakup'a görünür. Ailesini nehrin karşısına taşıdıktan sonra o adam Yakup ile gün ağırıncaya kadar güreşir. Adam Yakup'u yenemeyeceğini anlayınca Yakup'a, 'beni bırak gün ağarıyor' der. Fakat Yakup 'beni kutsamadıkça seni bırakmam' der. Adam da Yakup'a Tanrı adıyla güreşen manasına gelen israil adıyla kutsar.[7] Tevrat'ın yaratılış kısmında da (Eski Ahit Tekvin Bap 35) Tanrı Yakup'a görünür ve O'nu kutsayarak Yakup olan adını israil olarak değiştirir.[8]
Yakup'un soyunun devamı olarak kabul edilen kimselere Yakupoğulları yani israiloğulları denmektedir. Keza Tevratta, Yakup'un Mısır'a göç ettikten sonra yanında gelen halkına da israiloğulları denmektedir.[9]
Tarihi [değiştir]

Yahudiler 19. yüzyılın ikinci yarısında devlet kurma çalışmalarına başladılar. Arz-ı mev’ut (vadedilmiş topraklar) üzerine devlet kurma çalışmaları ilk önce ingiltere’de görülür. 1848’de ingiliz hükumeti bir genelgeyle Filistin’deki konsoloslarını, Yahudilerin himayesine verdi. 1870’te Yahudi faaliyetlerinin merkezi ingiltere’den Rusya’ya geçti. Siyonist hareketlerin başına geçen Theodor Herzl, Filistin’de bir Yahudi devletinin kurulması için birçok çalışmalarda bulundu. Herzl, ingiltere gibi güçlü bir devleti arkasına alarak, gayesine ulaşma çabasındaydı. Siyonistler, devlet olabilmeleri için bir tarım sınıfına ihtiyaçları olduğunu farkettiler, bununla birlikte Avrupa Yahudilerinin neredeyse tamamı ticaretle uğraşıyordu, Rusya'da ise tarımla uğraşan Yahudiler mevcuttu. Bu dönemde Rusya'da Yahudilere karşı -özellikle çiftçi Yahudileri içeren- pogromlar ismiyle bilinen bir dizi katliam yaşandı. Katliamlara maruz çiftçi Yahudilere, Siyonistler tarafından ülkeyi terk edip Filistin'e yerleşmeleri teklifi yapıldı. 1870 yılından itibaren çiftçi Yahudiler Filistin toprakları üzerinde tarımsal yerleşme merkezleri kurmaya başladılar. Bununla birlikte, Rusya'yı terkeden Yahudilerin birçoğu Avrupa'ya göçtü. 1870-96 yılları arasında Eretz Israel'de on yedi tarım kolonisi kuruldu.

I. Dünya Savaşı sonunda 2 Kasım 1917’de ingiltere dışişleri bakanı Arthur Balfour'un girişimiyle Balfour Deklerasyonu süreci başlatıldı. Milletler Cemiyeti 1920 yılında, Filistin üzerinde ingiliz mandasını tanıdı. Bundan sonra kurulan bir Yahudi bürosu ingiltere nezdinde Yahudi haklarını temsil etmeye başladı.

Bundan sonraki yıllarda Siyonistler dünyanın çeşitli yerlerine dağılı bulunan Yahudi topluluklarını -devlet kurabilmek için etkili bir nüfus oluşturmak gayesiyle- Filistin'e göçmeleri için ikna etme çabalarına girişti. Nazi Almanyası'nın 1930'lardan 1940'ların ortalarına kadar Yahudilere soykırım uygulamaya başlamasıyla Filistin’e büyük bir Yahudi göçü başladı. Filistin’deki Araplar bu göçe karşı koyduklarından ingiltere, Yahudi göçlerinin durdurulmasına karar verdi. Bunun üzerine Sion’a bağlı Askeri Yahudi Teşkilatı Hagana, Filistin’e göç konusunda ingiltere’nin aldığı bu kısıtlayıcı kararı protesto amacıyla silahlı terör eylemlerine girişti. Filistin yonetimi Nazi liderligi ile isbirligine giristi. Bu amaçla Kudüs müftüsü Almanya'ya birçok ziyarette bulundu.
Birleşmiş Milletler Paylaşım Planı (1947)
Günümüzdeki durum

Filistin’e de gizli Yahudi göçleri düzenlenmeye başlandı. II. Dünya Harbi'nin müttefiklerin galibiyetiyle bitmesinden sonra, Filistin meselesi son safhasına ulaştı. ingiltere daha sonra Amerika’nın yardımını sağladıktan sonra, Filistin meselesini Birleşmiş Milletler'e zütürüp, meselenin çözülmesini istedi. BM, Kasım 1947'de Filistin’in biri Yahudi öteki Arap olmak üzere iki devlet arasında paylaşılmasına karar verdi. Yahudiler bu karari kabul ederken Araplar red etti. Kudüs şehrine ise BM denetiminde milletlerarası bir bölge statüsü tanındı. Bu çözüm Arapları tatmin etmedi. israil-Filistin Savaşı başladı.

14 Mayıs 1948’de BM paylaşım planı uyarınca David Ben-Gurion tarafından israil Devleti’nin kuruluşu ilan edildi. 24 saat sonra, Mısır, Ürdün, Suriye, Lübnan ve Irak orduları saldırıya geçerek israil topraklarına girdiler.

1949 yılının ilk aylarında BM nezdinde israil ile onunla savaşan Arap ülkelerinin her biri (o dönemden beri israil’le müzakere masasına oturmayı reddeden Irak hariç) arasında doğrudan müzakereler düzenlendi ve bunların sonucunda bir ateşkes anlaşması imzalandı. Anlaşma uyarınca sahil şeridi, Celile ve tüm Necef israil’e, Yehuda ve Samiriye (Batı Şeria) Ürdün’e, Gazze Mısır yönetimine ve Kudüs’ün ise Eski Şehir'in de dahil olduğu doğu kısmı Ürdün’e, batısı da israil’e bırakıldı. israil'in Filistinliler ile olan gerginliği ise sürmektedir.
Coğrafya [değiştir]
Batı Şeria ve israil

israil, Ortadoğu’da Doğu Akdeniz kıyısındadır. Batısında Akdeniz, kuzeyinde Lübnan ve Suriye, doğusunda Ürdün, güneybatısında Sina Yarımadası ve Gazze vardır. Ülkenin güney bölgesi, Necef Çölü'nden meydana gelir. Kuzeydoğu kesimi ise Şeria Hendeğine açılır. Güneydoğuda dik yükseltiler vardır. Lut Gölü bu bölgededir. Akdeniz kıyı bölgesinin kuzey bölümü Yafa’dan Karmel Dağına kadar uzanarak, Şaran Ovası adını alır.

Karmel Dağı'nın doğusunda Kişon Irmağı vadisi boyunca uzanan Esdradelon Ovası yer alır. Ova, Taberiye Gölü'ne kadar uzanır. Ürdün Nehri buradan geçerek deniz yüzeyinden 394 m aşağıdaki Lut Gölüne dökülür. Lut Gölü'nün sadece güneybatı sahili israil’indir. israil’in doğu bölgeleri dağlıktır. Buralar Şamiriye ve Yahudiye tepelerinden Necef Dağı'na kadar uzanır. israil’in en yüksek noktası 1208 m’lik Nyron Dağı, Taberiye Gölü'nün kuzeybatısındadır. Golan Tepeleri de kuzeydoğudadır. Şamiriye ve Yahudiye tepeleri üzerinde Kudüs’ün bulunduğu yaylanın bir kısmı yer alır.
iklim [değiştir]

israil’de yazlar kurak ve sıcak geçer. Yağmur ancak Aralık, Ocak ve Şubat aylarında yağar. Yıllık ortalama yağış miktarı 1000 mm civarındadır. Yıllık sıcaklık ortalaması yazın 24-32 °C arasında, kışın ise 7 ila 16 °C arasındadır. Bu ortalama Necef Çölü'nde 38 °C’yi aşar.