laaaaaaaaaaaaaaaaann twitter a girin bak bu ne lan

asla okunmayacağı bilindiği halde yine de yazılan, bir gün okunma ihtimali bile sıfıra yakın olan hitabedir...

gece vakti kelimeler cümle olup klavyeme düşerken, leylam olan senden geçme faslında mevlayı bulma yollarındayım. hatırlıyor musun, yaratılmışların kaldığında en çok sıkıntı çektiği yerlerden birinde, arafta bırakıp gitmiştin beni. arafta kalan her bünye gibi şaşkın ve umutsuzum aslında. arafın en düz yerlerinden birinde ufku seyrediyorum sensiz, sessiz. bir varmışsın bir yokmuşsun diyorum içimden.

kalbim yağmalanan şehirlerden farksız. yağmalandığı belli, yağmalayanı da... senin yokluğunda gene inşa edeceğim onu. eskisinden çok daha güzel ve sağlam olacak bu sefer. ve seni bir daha kalbime, kalbimin içine almayacağım. seni mabedim yapmacağım. güveniyorum kendime, beni bir daha yıkmana izin vermeyeceğim.

bileceksin ya da asla bilmeyeceksin ama söylemem gerek. ben bu yazıyı sana yazdım. senden bağımsızlığı ilan ettiğim anı kutsarken, sensizliğin beni küllerimden doğuracağını bilerek ve içimde kalan sen kırıntılarını özgür bırakmak için yazdım.

kıymetin de ancak bu cümlenin sonuna gelen nokta kadar. asla okunmayacağı bilindiği halde yine de yazılan, bir gün okunma ihtimali bile sıfıra yakın olan hitabedir...

gece vakti kelimeler cümle olup klavyeme düşerken, leylam olan senden geçme faslında mevlayı bulma yollarındayım. hatırlıyor musun, yaratılmışların kaldığında en çok sıkıntı çektiği yerlerden birinde, arafta bırakıp gitmiştin beni. arafta kalan her bünye gibi şaşkın ve umutsuzum aslında. arafın en düz yerlerinden birinde ufku seyrediyorum sensiz, sessiz. bir varmışsın bir yokmuşsun diyorum içimden.

kalbim yağmalanan şehirlerden farksız. yağmalandığı belli, yağmalayanı da... senin yokluğunda gene inşa edeceğim onu. eskisinden çok daha güzel ve sağlam olacak bu sefer. ve seni bir daha kalbime, kalbimin içine almayacağım. seni mabedim yapmacağım. güveniyorum kendime, beni bir daha yıkmana izin vermeyeceğim.

bileceksin ya da asla bilmeyeceksin ama söylemem gerek. ben bu yazıyı sana yazdım. senden bağımsızlığı ilan ettiğim anı kutsarken, sensizliğin beni küllerimden doğuracağını bilerek ve içimde kalan sen kırıntılarını özgür bırakmak için yazdım.

kıymetin de ancak bu cümlenin sonuna gelen nokta kadar. asla okunmayacağı bilindiği halde yine de yazılan, bir gün okunma ihtimali bile sıfıra yakın olan hitabedir...

gece vakti kelimeler cümle olup klavyeme düşerken, leylam olan senden geçme faslında mevlayı bulma yollarındayım. hatırlıyor musun, yaratılmışların kaldığında en çok sıkıntı çektiği yerlerden birinde, arafta bırakıp gitmiştin beni. arafta kalan her bünye gibi şaşkın ve umutsuzum aslında. arafın en düz yerlerinden birinde ufku seyrediyorum sensiz, sessiz. bir varmışsın bir yokmuşsun diyorum içimden.

kalbim yağmalanan şehirlerden farksız. yağmalandığı belli, yağmalayanı da... senin yokluğunda gene inşa edeceğim onu. eskisinden çok daha güzel ve sağlam olacak bu sefer. ve seni bir daha kalbime, kalbimin içine almayacağım. seni mabedim yapmacağım. güveniyorum kendime, beni bir daha yıkmana izin vermeyeceğim.

bileceksin ya da asla bilmeyeceksin ama söylemem gerek. ben bu yazıyı sana yazdım. senden bağımsızlığı ilan ettiğim anı kutsarken, sensizliğin beni küllerimden doğuracağını bilerek ve içimde kalan sen kırıntılarını özgür bırakmak için yazdım.

kıymetin de ancak bu cümlenin sonuna gelen nokta kadar. asla okunmayacağı bilindiği halde yine de yazılan, bir gün okunma ihtimali bile sıfıra yakın olan hitabedir...

gece vakti kelimeler cümle olup klavyeme düşerken, leylam olan senden geçme faslında mevlayı bulma yollarındayım. hatırlıyor musun, yaratılmışların kaldığında en çok sıkıntı çektiği yerlerden birinde, arafta bırakıp gitmiştin beni. arafta kalan her bünye gibi şaşkın ve umutsuzum aslında. arafın en düz yerlerinden birinde ufku seyrediyorum sensiz, sessiz. bir varmışsın bir yokmuşsun diyorum içimden.

kalbim yağmalanan şehirlerden farksız. yağmalandığı belli, yağmalayanı da... senin yokluğunda gene inşa edeceğim onu. eskisinden çok daha güzel ve sağlam olacak bu sefer. ve seni bir daha kalbime, kalbimin içine almayacağım. seni mabedim yapmacağım. güveniyorum kendime, beni bir daha yıkmana izin vermeyeceğim.

bileceksin ya da asla bilmeyeceksin ama söylemem gerek. ben bu yazıyı sana yazdım. senden bağımsızlığı ilan ettiğim anı kutsarken, sensizliğin beni küllerimden doğuracağını bilerek ve içimde kalan sen kırıntılarını özgür bırakmak için yazdım.

kıymetin de ancak bu cümlenin sonuna gelen nokta kadar. asla okunmayacağı bilindiği halde yine de yazılan, bir gün okunma ihtimali bile sıfıra yakın olan hitabedir...

gece vakti kelimeler cümle olup klavyeme düşerken, leylam olan senden geçme faslında mevlayı bulma yollarındayım. hatırlıyor musun, yaratılmışların kaldığında en çok sıkıntı çektiği yerlerden birinde, arafta bırakıp gitmiştin beni. arafta kalan her bünye gibi şaşkın ve umutsuzum aslında. arafın en düz yerlerinden birinde ufku seyrediyorum sensiz, sessiz. bir varmışsın bir yokmuşsun diyorum içimden.

kalbim yağmalanan şehirlerden farksız. yağmalandığı belli, yağmalayanı da... senin yokluğunda gene inşa edeceğim onu. eskisinden çok daha güzel ve sağlam olacak bu sefer. ve seni bir daha kalbime, kalbimin içine almayacağım. seni mabedim yapmacağım. güveniyorum kendime, beni bir daha yıkmana izin vermeyeceğim.

bileceksin ya da asla bilmeyeceksin ama söylemem gerek. ben bu yazıyı sana yazdım. senden bağımsızlığı ilan ettiğim anı kutsarken, sensizliğin beni küllerimden doğuracağını bilerek ve içimde kalan sen kırıntılarını özgür bırakmak için yazdım.

kıymetin de ancak bu cümlenin sonuna gelen nokta kadar. asla okunmayacağı bilindiği halde yine de yazılan, bir gün okunma ihtimali bile sıfıra yakın olan hitabedir...

gece vakti kelimeler cümle olup klavyeme düşerken, leylam olan senden geçme faslında mevlayı bulma yollarındayım. hatırlıyor musun, yaratılmışların kaldığında en çok sıkıntı çektiği yerlerden birinde, arafta bırakıp gitmiştin beni. arafta kalan her bünye gibi şaşkın ve umutsuzum aslında. arafın en düz yerlerinden birinde ufku seyrediyorum sensiz, sessiz. bir varmışsın bir yokmuşsun diyorum içimden.

kalbim yağmalanan şehirlerden farksız. yağmalandığı belli, yağmalayanı da... senin yokluğunda gene inşa edeceğim onu. eskisinden çok daha güzel ve sağlam olacak bu sefer. ve seni bir daha kalbime, kalbimin içine almayacağım. seni mabedim yapmacağım. güveniyorum kendime, beni bir daha yıkmana izin vermeyeceğim.

bileceksin ya da asla bilmeyeceksin ama söylemem gerek. ben bu yazıyı sana yazdım. senden bağımsızlığı ilan ettiğim anı kutsarken, sensizliğin beni küllerimden doğuracağını bilerek ve içimde kalan sen kırıntılarını özgür bırakmak için yazdım.

kıymetin de ancak bu cümlenin sonuna gelen nokta kadar. asla okunmayacağı bilindiği halde yine de yazılan, bir gün okunma ihtimali bile sıfıra yakın olan hitabedir...

gece vakti kelimeler cümle olup klavyeme düşerken, leylam olan senden geçme faslında mevlayı bulma yollarındayım. hatırlıyor musun, yaratılmışların kaldığında en çok sıkıntı çektiği yerlerden birinde, arafta bırakıp gitmiştin beni. arafta kalan her bünye gibi şaşkın ve umutsuzum aslında. arafın en düz yerlerinden birinde ufku seyrediyorum sensiz, sessiz. bir varmışsın bir yokmuşsun diyorum içimden.

kalbim yağmalanan şehirlerden farksız. yağmalandığı belli, yağmalayanı da... senin yokluğunda gene inşa edeceğim onu. eskisinden çok daha güzel ve sağlam olacak bu sefer. ve seni bir daha kalbime, kalbimin içine almayacağım. seni mabedim yapmacağım. güveniyorum kendime, beni bir daha yıkmana izin vermeyeceğim.

bileceksin ya da asla bilmeyeceksin ama söylemem gerek. ben bu yazıyı sana yazdım. senden bağımsızlığı ilan ettiğim anı kutsarken, sensizliğin beni küllerimden doğuracağını bilerek ve içimde kalan sen kırıntılarını özgür bırakmak için yazdım.

kıymetin de ancak bu cümlenin sonuna gelen nokta kadar.