la hayat hikayesini anlatanlara bakıyom

düşünüyom böyle hiç anlatmaya değer bi tak yaşamamışım la

uzaktan ilişki yaşamak aslında hem güzel hem de kötü binler. özlemek insanın içindeki şevki canlandırıyor, onu gördüğün zaman içindeki ateş harıl harıl yanmaya başlıyor. ama karşı tarafın da senin gibi düşünmesi lazım, eğer değilse mal gibi kalıyorsun. bunları anlamam bana çok kalp kırıklığına mal olmuştu, ama bugün beraber olduğum insan benim için mükemmel birisi ve onu kendime eş olarak seçerken tecrübelerimden hep faydalandım. bu kızla da uzaktan ilişki yürütüyordum, liseliydim ve zırt bırt gidip görüşemezdim, onun için tatillerde bayramlarda falan atlayıp gidiyordum görüşüyorduk, bi de yazın tabi, ama kızda acayip bişey vardı, salak salak şeylere takıp beni terk etmeye kalkıyodu sonra da özür dileyip barışmak istiyodu. o zamanlar liseliyiz kontörümüz falan yok adam gibi, çaldırıp kapatıyoduk birbirimizi öyle antin kuntin adetler vardı. biz de birbirimizi çaldırıyoduk böyle, bi gün ben bunu çok çaldırdım diye beni terk etti binler, böyle bi acayip karıydı işte. bi zaman sonra özür diledi, affettim. iki kez daha böyle terk edip barışma olayı oldu. sonuncusunda içimden dedim bu sefer ben sokacam tekmeyi. bunu hiç ummadığı bi anda terkettim binler, hüngür hüngür ağlattım amk. gibtirsin gitsin

anadolu lisesini kazanmıştım, ankaranın daşşaklı anadolu liselerinden birinde okudum, hatta bu okul ankaranın oldukça eski bir okuludur, namı diğer taş mektep. liseye başlamamla beraber kilolarımı da atmıştım, boyum uzamıştı, artık ortaokuldaki o tombalak değildim. kızlarla cinsel münasebetlerim bu döneme rastlar, ama niye bilmem kendi şehrimden kendi okulumdan edindiğim kız arkadaş sayısı bi elin parmaklarını geçmez, halbuki çok olan ve beni en etkileyen ilişkilerim hep şehirlerarası yürüttüğüm ilişkilerimdi. ilk sevgilim de böyle uzaktandı, teyzemlerin didimde yazlığı vardı ve tatile arada onların yanına giderdik. o yazlıkta tanışmıştım ben o kızla, orada bi çevrem oluşmuştu ve güzel günler geçiyodu. ben bu kızdan hoşlanıyodum fakat geçmişte başıma gelenlerden oluşan bi özgüvensizlik vardı o yüzden de açılamıyodum. sonra bu kızın kışın bi gün dışardayken düşüp kafasını vurduğunu ve beyninden operasyon geçirdiğini haber aldım ve aradım sordum ilgilendim. kızla muhabbetimi kesmedim hiç her gün soruyodum ediyodum falan derken bi gün kendisi bi işaret çakmıştı ve ben onun da benden hoşlandığını anlamıştım, sonra da çıkmaya başladık zaten.

ha bir de ortaokula başlayacağım sıralarda, babamın arkadaşının eşi -kendisi konservatuar sınavlarına öğrenci hazırlayan özel ders veren bi bayan- bende mutlak müzik kulağı olduğunu keşfetti ve bir üniversitenin konservatuarındaki yarı zamanlı gitar eğitimi progrdıbını bize önerdi, böylece hem konservatuar okuyacak hem de normal eğitimime devam edecektim. sınavları kazandım ve ortaokulla beraber konservatuara da başladım. lise hazırlık bittiğinde konservatuarı da bitirdim binler.

lan bin ben kızların saçını çekmeye ilkokul 3 te başladım üç yaş ne amk..

ortaokulu başka bi okulda okumuştum, yeni insanlarla tanışmıştım, o zamanlar ergenliğin de başlamasıyla kilo almıştım dombalak bi bebe olmuştum, orta 1 deyken bi kızı sevmiştim bizim sınıftaydı, platonik seviyodum aslında, kıza açılmayı saçma buluyodum çünkü kızın peşinden bütün okul koşuyodu amk, düşünün o yaşlarda bi arkadaşımızın elinde A1018 telefon bile görsek bi prestij göstergesi olarak düşünürdük çünkü o zamanlar hiçbirimizin öyle şahsi telefonu falan yoktu ve bu kıza oğlanın biri nokia 3310 telefon hediye etmişti, şaşkınlık geçirmiştik. neyse benim açılmak gibi bi düşüncem yoktu o yüzden, saçma olurdu çünkü bi de kızın bana olan bakışını değiştirmek istemiyodum. sonra benim mal sıra arkadaşım bi kız vardı, ben buna ne mallıksa açılmıştım ve söyleme diye de tembihlemiştim. bu mal gitmiş öğle tatilinde kıza bi güzel anlatmış, kız benle ortaokuldan mezun olana kadar konuşmadı ve aşağılayıcı gözlerle baktı hep, ha bi yerden sonra gibimde olmadı ama o ara çok koymuştu, ortaokul mal bi dönemdi yani binler

ilkokul güzeldi, derslerde bir inciydim, yerden yüksek falan oynardık arkadaşlarla hebele hübele geçti o da, ezgi diye bi kız vardı ona yazmıştım sonra kızla buluşmaya gitmiştim gezmiştik falan, sonra bana "ben sen üzülme diye çıkmayı kabul ettiydim" deyince bozulmuştum amk

bi yaz günü ankarada ulucanlar devlet hastanesinde doğdum. babam bilgisayar programcısıydı dolayısıyla evimizde bilgisayar oldu hep binler, ilk bilgisayarımız siyah beyaz ekran bi bilgisayardı. babam sayesinde küçük yaşta ms-dos kullanmayı su gibi biliyordum, 4 yaşında okumayı söktüm öyle bi maloydum binler. sonra kreşe falan gittik işte 3 yaşında, ilkokula başlayana kadar kreş mreş takıldık, kızların saçını çektik falan sonra ilkokula başladım

ben anlatıcam sanırım çok garip şeyler yaşadım yaşıyorum. yaşadıklarım aklıma dahi gelmicek şeyler amk *

omegle avı capsliiii

valla bak aha anlatayım ama boşuna reserved falan almayın okuncak bi tak yok yani

la sıkıldım ya anlatmıyom amk hiç bir eksantrik yanı yok amk yazarken sıkıldım la hadi gibtirin gidin