(Geçmişte Sri Lanka)

Tennar'ın evine gittim. Kapıyı çaldım ve kapıyı babası açtı. (Tennar'ın babası TB)

TB-"Ne istiyorsun bin? Defol git dayağımı yeme." O zamanlar kelimelerimin anldıbını bilmiyordum.

La-Ateh-"Kızınızın benimle gelmesini istiyorum. Pazartesi gelecek kervanda beraber gideceğiz tabi siz de izin verirseniz." Bunu demem ile birlikte Tokadı vurdu yere yapıştırdı. Daha sonra beni tekmelemeye başladı. Yanındaki süpürge sopasını alıp sırtıma doğru tüm gücüyle vurup arada tekme atıyordu. Sopa sırtımda kırılmıştı. Hıncını alamamış olacak ki yanında duran odunla dövmeye başladı. Annem o arada bana doğru koşuyordu.

LaA-"Ne yapıyorsun oğluma?"

TB-"Sen sus huur" diyip geçirdi annemin yüzünün ortasına odunu. Annemin yüzünün yarısı morarmış yatıyordu yerde. O anda içimde dalga dalga öfke yayılmaya başlamıştı. "Vahşet" diye fısıldamıştım.

TB-"Birşey mi dedin bin seni."

La-Ateh-"Evet "dedim. "Ölümünü söyledim. Ve öleceksin." Annem kolumdan tuttu ve gözlerimi kapattı.

LaA-"Özür dileriz bir daha olmaz" dedi ve koşar adımlarda beni yanında sürükleyerek zütürdü. Gözlerim hala kapanmamıştı. Anneme döndüm ve

La-Ateh-"Neden anne neden? O adam beni dövdü. Baksana üstüme başıma. Neden onu öldürmeme izin vermedin?" Annem bir tokat attı.

LaA-"Bir insanı öldürmek senin için normal bir şey mi gibi gözüküyor?"

La-Ateh-"Hayır ama onu öldürmek öyle. O bir insan değil. O bir hayvan. Zıvanadan çıkmış, ahıra kapatılması gereken bir hayvan."

LaA-"Bir daha onların evine gitmeyeceksin."

La-Ateh-"Ama Tennar... "

LaA-" Tennar bizimle gelemez. Anlamıyor musun? Kimse evladından öyle kolay vazgeçmez. Şimdi hazırlan. Son kez pazara çıkacağız bugün. Ondan sonra evdeyiz. Arazileri sattım. Artık yolculuk için yeterince paramız var." Çok sinirliydim. Ve hala gözlerimi kapatamamıştım.

LaA-"Sakinleş La-Ateh. Her şey düzelecek. Sadece şu yolculuğa çıkalım. Bak neler olacak. Orada bir sürü arkadaşın olacak, Buradan kervanı takip edip gemiyle devam edeceğiz. Denizi daha önce gördün mü?" Gözlerim kapanmıştı.

La-Ateh-"Babamın mağarasından görmüştüm. Masmavi bir yerdi."

LaA-"işte oraya gideceğiz. Oradan da gemide yolculuk yapacağız. Daha sonra orada bir ev bulacağız ve orada yaşayacağız. Orada okuma yazma öğreten yerler varmış. Ve matematik tabiki de. Oralarda eğitim göreceksin ve büyük bir adam olacaksın gelecekte." Dedemin arazisini çok iyi bir paraya satmıştık. Bize başka bir yerde orta halli yaşamak için yeterdi. Belki de biraz lüks. Daha sonra kapımız çaldı. Hayatımda hiç kapımızın çaldığını hatırlamıyorum. Gelen pazarda son kalan eşyalarımıza para vermeyen adamdı: (Adama P diyeceğim. Çünkü o tam bir bin)

(Geçmişte Sri Lanka)

Köyde bir kız vardı.Çocuklar arasında bir tek o benimle konuşuyordu. Adı Tennar'dı. Benimle yaşıttı. Her gün bahçesinden meyve koparıp gizlice bize getirirdi. Köyde kimse sevmezdi annemi. Çünkü ben doğmuştum. Babamın kimse kim olduğunu bilmiyordu. Ve bu da milleti rahatsız ediyordu. Annem bana

LaA-"Gel pazara gidelim" dedi. Benim doğru dürüst dışarı çıkabildiğim tek zaman pazara gittiğimiz zamanlardı. Dedemin arazisinde yetiştirdiğimiz ürünleri satıyorduk. Dedem ölmeden önce dayıma bırakmıştı. Dedem bile bizden nefret ederdi. Dayım da ölünce arazi bize kaldı. Annem ve ben de neredeyse her gün oraya gidip araziyi işliyor, malzemeleri satıp para kazanıyorduk az da olsa. Tabi köylülerin çoğu bizden almıyordu. Sadece kimsede kalmamışsa bize geliyorlardı ve biz de ucuza satıyorduk zaten. Çoğu zaman pazarımızda ne var ne yok diye bakmaz geçer giderlerdi pazar kapanmasına az kala da birkaç adam gelir:

"Bunlar sizin burada yaşama kiranız" deyip elimizde kalan son malzemeleri alıp zütürüyorlardı. Parasını bile vermeden. Annem ise hiçbir şey demez verirdi. Yakında bir kervan geçecekti buradan. Annem hep hayalini kurardı. Bir gün buralardan gitmenin. Ama kervan en son 14 sene önce gelmişti ve yakın zamanda buradan büyük bir kervan geçeceği duyurulmuştu. Tennar'ı da alıp gidecektik. En azıdan ben öyle düşünüyordum. Anneme sorduğumda

LaA-"Tennar'ı alamayız oğlum. Onun bir ailesi var."

La-Ateh-"O da benimle gelmek istiyor. Ailesi her gün ona zulüm ediyormuş. Sabah saat 4 te kalkıp tarlaya gidiyormuş. Babası eğer topladığı mahsül azsa veya ektiği mahsülleri beğenmezse dövüyormuş. Bir de yemek yapması gerekiyormuş. Gece babası içki içip geliyor ve onu dövüyormuş. Geçen gün sırtının tamamı morarmıştı. Ve annesi bile iş yapmıyor Tennar'a yüklüyor bütün işleri. Anne lütfen."

LaA-"Oğlum biliyorum. için acıyor ama alamayız onu. Alırsak suçlu biz oluruz."

La-Ateh-"Almazsak da vicdansız biz oluruz" dedim ve dışarı çıktım. Nasıl kabul etmezdi. Anlamıyorum. Annem ise arkamdan koştu. Kolumdan tuttu ve kendine doğru çevirdi.

LaA-"Oğlum. Bana bak. Şöyle düşün. Eğer seni benden alsalar ben ne yapardım? Ben de seni tarlada çalıştırıyorum. O zaman ben de mi kötü bir anneyim? Babasının yaptığı iyi değil ama Tennar'ın bir kardeşi var. Kardeşini bırakıp nasıl gitsin? Annesi var. Eğer onlardan alırsam onlar da üzülmez mi?" diyince bana mantıklı geldi.

La-Ateh-"O zaman ne yapacağız anne?"

LaA-"Bizim elimizden bişey gelmez oğlum. Haftaya pazartesi kervan gelecek. O zamana kadar eğer ailesi ikna olursa gelsin. Eğer olmazsa kalır." Kabul etmiştim. Deneyecektim.

Herkese merhabalar. Sonunda yeni hikayeme başlayabiliyorum.

Bu 'Ti-an'ın Yükselişi' serisinin 4. hikayesidir. Tüm hikayeler için bir bine bende binem hikaye serisi

O zaman hadi başlayalım.

La-Ateh (Sri Lanka)

Sonunda ölmüştü. Üstelik kendi isteğiyle öldü. Sırf arkadaki iki kızı koruyabilmek için. Ne kadar da aptaldı. Arkadan kızlar ağlıyordu. Kübra silahını çekti ve bana ateş etmeye başladı. Artık hiçbir mermi bana işlemezdi. Zaten işlemiyordu biraz sızlatıyordu önceden ama artık hiç hissetmiyordum. Kübra'ya doğru döndüm. Zaten gözlerimi görünce otomatik olarak silah elinden düştü.

Kübra-"Nasıl yaparsın?" kısık bir sesle söylemişti.

La-Ateh-"Bana katılmanı söylemiştim kızım. Sen ise beni karşına aldın. Şimdi bunun bedelini ödüyorsun. Bir Bine'ye söz verdiğim için size dokunmayacağım. Ama eğer bir daha karşıma çıkarsanız ben size dokunmam ama adamlarım için aynısını söyleyemem" dedi ve gitti. Giderken arkasından manastırın öğrencileri ve usta peşinden gittiler.

Usta-"Dur La-Ateh. Kibrin ve öfkenin nedenini biliyoruz. Dur yoksa seni durdururuz."

La-Ateh-"Farkında değilsin galiba. Ben artık eski La-Ateh değilim. Bir tanrıyım ve bana adımla seslenmeye nasıl cürret edersiniz. Pis ölümlüler."

Usta-"Her ne kadar kendine kendine tanrı desen de sende bir insansın La-Ateh." Bana insan demişti. Bu beni resmen aşağılamaktı. insanlar kadar düşük canlılar değildim. Onlar kadar aptal da değildim. Ama görünüşüm benziyor diye bana insan demişlerdi. Onlara bir tanrının gücünü gösterme vaktim gelmişti.Ama ilk baş sözümü tutmalıydım. Kızları sırtıma aldım alır almaz

Kübra-"Bırak bizi hayvan."

Reyna-"Bırak bizi" şeklinde kadın dırdırı yapmaya başladılar. Arkadan da ustaları

Usta-"Onları bırak La-Ateh. Kavgan bizle" şeklinde konuşuyordu. Onları küçük bir tekneye attım ve arkalarından yavaşça ittim. Yavaşça itmem bile bayağı bir uzaklara zütürmüştü onları. Ne sanmışlardı? Rehin aldığımı falan mı? Onlara dokunmayacağıma söz verdim. Ama Sri Lanka'ya değil.

La-Ateh-"Tövbe etmeniz için geç değil. Bana gelin ve sizi affedeyim."

Usta-"Asla öyle bir şey olmayacak. Sen bir insansın." "insansın" "insansın" Kafamda bu sözcük yankılanıyordu. Bana 2. sefer insan demişti.

La-Ateh-"Bu kadar yeter. Şimdi size göstereceğim. Artık af dilemeniz de bir işe yaramaz." dedim ve elimi yumruk yapıp yere serte vurdum. Vuruşumun etkisiyle manastır, binalar, Kısacası tüm Sri Lanka yıkıldı. Kendimi kahkaha atarken buldum.

La-Ateh-"Sonunda, BEN ARTIK BiR TANRIYIM." Kahkaham her yerde yankı yapıyordu. Ama yaşayan kimse yoktu artık. Sri Lanka dünya haritasından silinmişti. Geçmişimden kurtulmuştum sonunda.