Herkese merhabalar. Sonunda yeni hikayeme başlayabiliyorum.

Bu 'Ti-an'ın Yükselişi' serisinin 4. hikayesidir. Tüm hikayeler için bir bine bende binem hikaye serisi

O zaman hadi başlayalım.

La-Ateh (Sri Lanka)

Sonunda ölmüştü. Üstelik kendi isteğiyle öldü. Sırf arkadaki iki kızı koruyabilmek için. Ne kadar da aptaldı. Arkadan kızlar ağlıyordu. Kübra silahını çekti ve bana ateş etmeye başladı. Artık hiçbir mermi bana işlemezdi. Zaten işlemiyordu biraz sızlatıyordu önceden ama artık hiç hissetmiyordum. Kübra'ya doğru döndüm. Zaten gözlerimi görünce otomatik olarak silah elinden düştü.

Kübra-"Nasıl yaparsın?" kısık bir sesle söylemişti.

La-Ateh-"Bana katılmanı söylemiştim kızım. Sen ise beni karşına aldın. Şimdi bunun bedelini ödüyorsun. Bir Bine'ye söz verdiğim için size dokunmayacağım. Ama eğer bir daha karşıma çıkarsanız ben size dokunmam ama adamlarım için aynısını söyleyemem" dedi ve gitti. Giderken arkasından manastırın öğrencileri ve usta peşinden gittiler.

Usta-"Dur La-Ateh. Kibrin ve öfkenin nedenini biliyoruz. Dur yoksa seni durdururuz."

La-Ateh-"Farkında değilsin galiba. Ben artık eski La-Ateh değilim. Bir tanrıyım ve bana adımla seslenmeye nasıl cürret edersiniz. Pis ölümlüler."

Usta-"Her ne kadar kendine kendine tanrı desen de sende bir insansın La-Ateh." Bana insan demişti. Bu beni resmen aşağılamaktı. insanlar kadar düşük canlılar değildim. Onlar kadar aptal da değildim. Ama görünüşüm benziyor diye bana insan demişlerdi. Onlara bir tanrının gücünü gösterme vaktim gelmişti.Ama ilk baş sözümü tutmalıydım. Kızları sırtıma aldım alır almaz

Kübra-"Bırak bizi hayvan."

Reyna-"Bırak bizi" şeklinde kadın dırdırı yapmaya başladılar. Arkadan da ustaları

Usta-"Onları bırak La-Ateh. Kavgan bizle" şeklinde konuşuyordu. Onları küçük bir tekneye attım ve arkalarından yavaşça ittim. Yavaşça itmem bile bayağı bir uzaklara zütürmüştü onları. Ne sanmışlardı? Rehin aldığımı falan mı? Onlara dokunmayacağıma söz verdim. Ama Sri Lanka'ya değil.

La-Ateh-"Tövbe etmeniz için geç değil. Bana gelin ve sizi affedeyim."

Usta-"Asla öyle bir şey olmayacak. Sen bir insansın." "insansın" "insansın" Kafamda bu sözcük yankılanıyordu. Bana 2. sefer insan demişti.

La-Ateh-"Bu kadar yeter. Şimdi size göstereceğim. Artık af dilemeniz de bir işe yaramaz." dedim ve elimi yumruk yapıp yere serte vurdum. Vuruşumun etkisiyle manastır, binalar, Kısacası tüm Sri Lanka yıkıldı. Kendimi kahkaha atarken buldum.

La-Ateh-"Sonunda, BEN ARTIK BiR TANRIYIM." Kahkaham her yerde yankı yapıyordu. Ama yaşayan kimse yoktu artık. Sri Lanka dünya haritasından silinmişti. Geçmişimden kurtulmuştum sonunda.

(Geçmişte Sri Lanka)

Köyde bir kız vardı.Çocuklar arasında bir tek o benimle konuşuyordu. Adı Tennar'dı. Benimle yaşıttı. Her gün bahçesinden meyve koparıp gizlice bize getirirdi. Köyde kimse sevmezdi annemi. Çünkü ben doğmuştum. Babamın kimse kim olduğunu bilmiyordu. Ve bu da milleti rahatsız ediyordu. Annem bana

LaA-"Gel pazara gidelim" dedi. Benim doğru dürüst dışarı çıkabildiğim tek zaman pazara gittiğimiz zamanlardı. Dedemin arazisinde yetiştirdiğimiz ürünleri satıyorduk. Dedem ölmeden önce dayıma bırakmıştı. Dedem bile bizden nefret ederdi. Dayım da ölünce arazi bize kaldı. Annem ve ben de neredeyse her gün oraya gidip araziyi işliyor, malzemeleri satıp para kazanıyorduk az da olsa. Tabi köylülerin çoğu bizden almıyordu. Sadece kimsede kalmamışsa bize geliyorlardı ve biz de ucuza satıyorduk zaten. Çoğu zaman pazarımızda ne var ne yok diye bakmaz geçer giderlerdi pazar kapanmasına az kala da birkaç adam gelir:

"Bunlar sizin burada yaşama kiranız" deyip elimizde kalan son malzemeleri alıp zütürüyorlardı. Parasını bile vermeden. Annem ise hiçbir şey demez verirdi. Yakında bir kervan geçecekti buradan. Annem hep hayalini kurardı. Bir gün buralardan gitmenin. Ama kervan en son 14 sene önce gelmişti ve yakın zamanda buradan büyük bir kervan geçeceği duyurulmuştu. Tennar'ı da alıp gidecektik. En azıdan ben öyle düşünüyordum. Anneme sorduğumda

LaA-"Tennar'ı alamayız oğlum. Onun bir ailesi var."

La-Ateh-"O da benimle gelmek istiyor. Ailesi her gün ona zulüm ediyormuş. Sabah saat 4 te kalkıp tarlaya gidiyormuş. Babası eğer topladığı mahsül azsa veya ektiği mahsülleri beğenmezse dövüyormuş. Bir de yemek yapması gerekiyormuş. Gece babası içki içip geliyor ve onu dövüyormuş. Geçen gün sırtının tamamı morarmıştı. Ve annesi bile iş yapmıyor Tennar'a yüklüyor bütün işleri. Anne lütfen."

LaA-"Oğlum biliyorum. için acıyor ama alamayız onu. Alırsak suçlu biz oluruz."

La-Ateh-"Almazsak da vicdansız biz oluruz" dedim ve dışarı çıktım. Nasıl kabul etmezdi. Anlamıyorum. Annem ise arkamdan koştu. Kolumdan tuttu ve kendine doğru çevirdi.

LaA-"Oğlum. Bana bak. Şöyle düşün. Eğer seni benden alsalar ben ne yapardım? Ben de seni tarlada çalıştırıyorum. O zaman ben de mi kötü bir anneyim? Babasının yaptığı iyi değil ama Tennar'ın bir kardeşi var. Kardeşini bırakıp nasıl gitsin? Annesi var. Eğer onlardan alırsam onlar da üzülmez mi?" diyince bana mantıklı geldi.

La-Ateh-"O zaman ne yapacağız anne?"

LaA-"Bizim elimizden bişey gelmez oğlum. Haftaya pazartesi kervan gelecek. O zamana kadar eğer ailesi ikna olursa gelsin. Eğer olmazsa kalır." Kabul etmiştim. Deneyecektim.

(Geçmişte Sri Lanka)

Tennar'ın evine gittim. Kapıyı çaldım ve kapıyı babası açtı. (Tennar'ın babası TB)

TB-"Ne istiyorsun bin? Defol git dayağımı yeme." O zamanlar kelimelerimin anldıbını bilmiyordum.

La-Ateh-"Kızınızın benimle gelmesini istiyorum. Pazartesi gelecek kervanda beraber gideceğiz tabi siz de izin verirseniz." Bunu demem ile birlikte Tokadı vurdu yere yapıştırdı. Daha sonra beni tekmelemeye başladı. Yanındaki süpürge sopasını alıp sırtıma doğru tüm gücüyle vurup arada tekme atıyordu. Sopa sırtımda kırılmıştı. Hıncını alamamış olacak ki yanında duran odunla dövmeye başladı. Annem o arada bana doğru koşuyordu.

LaA-"Ne yapıyorsun oğluma?"

TB-"Sen sus huur" diyip geçirdi annemin yüzünün ortasına odunu. Annemin yüzünün yarısı morarmış yatıyordu yerde. O anda içimde dalga dalga öfke yayılmaya başlamıştı. "Vahşet" diye fısıldamıştım.

TB-"Birşey mi dedin bin seni."

La-Ateh-"Evet "dedim. "Ölümünü söyledim. Ve öleceksin." Annem kolumdan tuttu ve gözlerimi kapattı.

LaA-"Özür dileriz bir daha olmaz" dedi ve koşar adımlarda beni yanında sürükleyerek zütürdü. Gözlerim hala kapanmamıştı. Anneme döndüm ve

La-Ateh-"Neden anne neden? O adam beni dövdü. Baksana üstüme başıma. Neden onu öldürmeme izin vermedin?" Annem bir tokat attı.

LaA-"Bir insanı öldürmek senin için normal bir şey mi gibi gözüküyor?"

La-Ateh-"Hayır ama onu öldürmek öyle. O bir insan değil. O bir hayvan. Zıvanadan çıkmış, ahıra kapatılması gereken bir hayvan."

LaA-"Bir daha onların evine gitmeyeceksin."

La-Ateh-"Ama Tennar... "

LaA-" Tennar bizimle gelemez. Anlamıyor musun? Kimse evladından öyle kolay vazgeçmez. Şimdi hazırlan. Son kez pazara çıkacağız bugün. Ondan sonra evdeyiz. Arazileri sattım. Artık yolculuk için yeterince paramız var." Çok sinirliydim. Ve hala gözlerimi kapatamamıştım.

LaA-"Sakinleş La-Ateh. Her şey düzelecek. Sadece şu yolculuğa çıkalım. Bak neler olacak. Orada bir sürü arkadaşın olacak, Buradan kervanı takip edip gemiyle devam edeceğiz. Denizi daha önce gördün mü?" Gözlerim kapanmıştı.

La-Ateh-"Babamın mağarasından görmüştüm. Masmavi bir yerdi."

LaA-"işte oraya gideceğiz. Oradan da gemide yolculuk yapacağız. Daha sonra orada bir ev bulacağız ve orada yaşayacağız. Orada okuma yazma öğreten yerler varmış. Ve matematik tabiki de. Oralarda eğitim göreceksin ve büyük bir adam olacaksın gelecekte." Dedemin arazisini çok iyi bir paraya satmıştık. Bize başka bir yerde orta halli yaşamak için yeterdi. Belki de biraz lüks. Daha sonra kapımız çaldı. Hayatımda hiç kapımızın çaldığını hatırlamıyorum. Gelen pazarda son kalan eşyalarımıza para vermeyen adamdı: (Adama P diyeceğim. Çünkü o tam bir bin)

(Geçmişte Sri Lanka)

Sırtımdan bıçaklamıştı. Daha sonra "vahşet" dedim ama bu seferki açtığımda başıma bir sancı girmişti. Çok fazla kullanmıştım. Artık yaram o kadar da acımıyortu. Tennar çıldırmış gibi bıçağı bana sallıyordu.

La-Ateh-"Tennar dur." Durmadan devam ediyordu saldırmaya. En sonunda yavaşça vurmama rağmen geriye doğru savruldu ve elindeki bıçak yere düştü. Elimle yüzünü kavradım ve sıkmak istedim. Ama yapamıyordum.

Tennar-"Yap hadi."

La-Ateh-"Neden bana saldırdın? Köy yüzünden mi? Gerçekten kendimde değil... " elini ağzıma zütürdü. Ve kapattı ağzımı daha fazla söz söylemememi istermiş gibi.

Tennar-"Eğer bunu 1 saat önce yapmış olsaydın, seninle beraber kaçardım buralardan. Ama artık olmaz. Bir saat önce babam "Sen köye huur olacağına başını eve bağlarım daha iyi" diyip tecavüz etti." Bunları söylerken ağlıyordu. Benim de gözümden yaşlar gelmeye başladı. 10 yaşında çocuktu sadece. Neden bunu yapardı ki?

Tennar-"Ölmeden önce son kez yapmak istediğim ve söylemek istediğim şeyler var. Bana söz vermeni istiyorum. Ben öldükten sonra iyi bir insan olacaksın. Kötü insanları affetme. Ben babamı yüzlerce kez affettim annem ısrar etti diye. Ama babam beni dövmekten vazgeçmedi. Bu son yaptığı ise... artık bu utançla yaşayamam. Ve seni seviyorum" dedi ve dudaklarımdan öptü. O zamanlar dudaktan öpmek evliyken bile çok kötü görülen bir şeydi. Hatta evlenmeden öpüşmek idam sebebi oluyordu bazı zamanlar. Ve bana bu hediyeyi tüm kalbiyle vermişti. Bu çok büyük bir hediyeydi. Ben bunu haketmiyordum.

Tennar-"Şimdi. Lütfen öldür beni."

La-Ateh-"Yapmak istemiyorum." Bana sarılmıştı.

Tennar-"Zaten dayanamıyorum bu dünyadan ayrılmaya La-Ateh. Senden ayrılmaya dayanamıyorum. Ama belki de karnımda onun çocuğunu taşıyacağım. Bunun olacağına ölürüm daha iyi. Lütfen." dedi ve ben de bir elimle ona sarılıp diğer elimle de kalbini deştim.

Tennar-"Te... şekkür... ler... " dedi ve öldü. Artık babamdan nefret ediyordum. Sadece mağarasında uzanan işe yaramaz birinin tekiydi. Bütün bu olaylar olmuşken beni durdurmadı. Beni geçtim Tennar'ın bunları yaşamasına engel olmadı. Sadece mağarasından izliyordu. Zaten hemen sonra kervan geldi. Onlara da haydutlar saldırdı diye bahane uydurdum ve beni de alıp gittiler. Evdekilerin bütün parasını almıştım. Bütün köyün parasını. Zaten artık işlerine yaramazdı. Ondan sonrasını sağda solda geçirdim, parayı dikkatli kullandım, büyüttüm belli bir yılda en zengin insanlardan biri bendim. Parayla kötülüğü durdururum diye düşünüyordum ama olmadı. Kötüler beni bildikleri için iyi gibi davranıyorlardı ve kötüler saklanıyorlardı. Ben ise fakirlere katıldım ve paramı sağa sola dağıttım. O şekilde de olmadı. Bu sefer de iyi insanlar kötülerin arkasına saklanıyorlardı. Öyleyse bu dünyayı ele geçirecektim.(bunlar tabi yüzlerce yıl arayla yaşanıyor.) Ama önce normal bir hayat yaşamak istiyordum. Ve evlendim. 2 tane de çocuğum oldu. Kübra ve Bir Bine. Öyle de bugünlere kadar geldim.

Bir Bine (Rüyamdaki kız kim) (Geçmiş Aylarda)

Edit:Şimdiki zaman (bkz: Ejderhanın mağarası)'ndaki finalde buluştukları zaman olacak.

Edit2:"Her hikayenin karakterine parantez içinde hikayesinin baş harfini koyacağım. Örnek: Bir Bine(R)-“Nabersiniz.”
(R): Rüyamdaki Kız Kim?
(V): içimdeki Öldürme Hissi Vahşet
(E):Ejderhanın Mağarası."

Uyandığımda yataktan kalkmam fazla uzun sürmedi. Normalde 5 dakika kadar tavanı izler o gün ne yapacağımı düşünürdüm. Ama bu sefer öyle olmadı. Direk kalktım ve kendimi tekerlekli sandelyeme attım. Daha sonra odadan çıktım ve

Bir Bine (R)-"Günaydın hayatım."

Merve-"Sana da günaydın. Gel kahvaltı hazır. Bak bir de süprizim var." Süpriz mi? Çok merak ettim şimdi. Mutfağa girdim ve mutfak harabeye dönmüş.

Bir Bine (R)-"Bu nasıl süpriz böyle? Mutfağın hali ne?" Her yer simsiyahtı. Tavanlar yanmış ve masalar falan hep kırılmış. Merve daha sonra oraya doğru döndü ve

Merve-"işte süpriz." dediği anda mutfak eski haline döndü ve Fatih oturuyordu orada. Yeteneği kullanmış amk. Ödüm koptu mutfak gitti diye.

Bir Bine(R)-"Fatih, beni bir gün öldüreceksin."

Fatih-"Aman be abi. Sanki buraya çok sık uğruyorum. Yıllardır şehir dışındayım şaka da mı yapmayayım?" dedi ve sırıttı.

Bir Bine(R)-"Gelsene lan sarılayım sana. Abini ayağa kaldırma." dedim ve güldüm. Ama bir tek ben güldüm yani.

Bir Bine(R)-"Ben bu halime alıştım. Sorun yok yani gülseniz de." dedim.

Fatih-"Komik değildi. Yani cidden o kadar iyi genetiği bir kişi alınca böyle oluyor. Abi sen ön deneme gibi bir şeysin herhalde. Denemişler olmamış, bir üst model beni yapmışlar." dedi ve gülmeye başladı. Merve de kendini zor tutuyordu.

Bir Bine(R)-"Saol hayatım sen de gülmesen." dedim alaycı bir ses tonunda. Saate baktım. Saat 07.30'du.

Bir Bine(R)-"işe geç kalacağım bu gidişle. Kahvaltımı yapacak vaktim yok. Hemen bir tasa koysana işte yerim." dedi.

Fatih-"Abi seninle bir konu hakkında konuşacaktım. istersen seninle işe geleyim. Birkaç gün buralardayım."

Merve-"Ve burada kalıyorsun."

Fatih-"Size rahatsızlık vermek iste... "

Merve-"Sen çocukken hatırlarsın bir kere laf etmiştin bana. Ben seni dövmüştüm. Merdane ile hatırladın mı? O olayı tekrarlamak istemiyorum."

Fatih-"Tamam abla bu kadar ısrar ediyorsan."

Merve-"Hah şöyle. Yola gel."

Bir Bine(R)-"Ne ablası lan. O senin yengen."

Merve-"O ne öyle yenge falan demesin. Sanki 80 yaşındaki karılar gibi." Fatih ve ben şaşkın şaşkın bakıyorduk Merve'ye. Yenge mi yaşlı gibi gösteriyor? Fatih'in aklından ferre isimleri geçirdiğini anlamak için zihin okumama gerek yok çünkü ben de o hataya düştüm.

Merve-"Hadi sizin başka işiniz yok mu? Gidin hadi evi temizleyeceğim."

Bir Bine(R)"Tamam hadi görüşürüz hayatım."

Fatih-"Görüşürüz yenge."

Merve-"Yenge deme... " derken Fatih kapıyı kapattı.

Dışarı çıktık ve arabama bindim. Engelli olmanın tek iyi yanı araban rahat ve park edecek yer sıkıntın olmaması. Zaten polislikte de işlerim bayağı iyiydi. Saygı duyulan birisiydim. Fatih de yanıma oturdu ve işe merkeze doğru sürmeye başladım.

Fatih-"Arabayı hala değiştirmemişsin. Senin şimdiye bmw falan aldığını düşünmüştüm." Arabam Doğan SLX di. Zamanında dedem hikayesini çok anlatırdı. Almak istemişti ama alamamıştı. Benim de küçüklüğüme heves olmuştu şimdiye kadar bunu almıştım. Hikayesi bu yani.

Bir Bine(R)-"Benim arabam iyidir. Hiç yarı yolda bırakmadı beni."

Fatih-"Bir zahmet bırakmasın. O kadar bakım yaptırdın. Engelli arabası haline getirdin. Tek buttonla Doğan SLX motorunu çalıştıran tek araba herhalde seninki."

Bir Bine(R)-"Araba aşkı bu başka birşey değil. Neyse sen bana evde seninle konuşacaklarım var demiştin. Ne diyecektin?"

Fatih-"Abi hatırlıyor musun? Ben sana giderken bir iş bulduğumu söylemiştim. işte o işten atıldım."

Bir Bine(R)-"Ne? Ne oldu da atıldın?" Çok ani bir tepki vermiştim.

Fatih-"Abi sakin ol çarpacaz şimdi. Neyse anlatmaya devam edeyim. işten atılmamın nedeni benim sekretere yavşadığımı söylediler müdüre. Hatta cinsel taciz ettiğimi. Sekreter de şahitlik verince işten attılar beni. Her yerde kameralar var. izlemelerini söyledim. Ama beni dinlemediler bile. Yalan yere işten atıldım. Sana verdiğim sözü bozmayıp yeteneğimi kullanmadım. Daha sonra başka bir işe girdim. Bir firmada servis elemanıydım. Sertifikam ve üniversite projem saolsun işe rahat girdim. Ama orada da tutunamadım. işyerinde 25 gün çalıştım ama maaşımı vermediler 30 gün değil diye. işten de çıkardılar. Nedeni ise küçülme kararı almışlar. Ve yeterli süre çalışmadığım için tazminat da alamadım. En son çaycılık yaptım. Orada da fazla kalmadım zaten ben çıktım buraya geldim." Arabayı durdurdum ve kenara çektim.

Bir Bine(R)-"Bana bunları neden söylemedin? O kadar zamandır ne yapıyordun? Başına bu kadar iş geldiyse bana söyleseydin sana yardım ederdim."

Fatih-"Abi, senin arkana saklanamam artık. Neden bu yetenekler bizde varken kullanamıyoruz? Ama sen kullanıyorsun ve gazetelerde her gün boy boy resimlerin çıkıyor. Ben neden kullanamıyorum?"

Bir Bine(R)-"Ben niye mi kullanıyorum. Sence ben şan şöhret için mi kullanıyorum? Kendi iyiliğim için mi kullanıyorum yeteneğimi? Birçok masum kişiyi kurtarıyorum. "

Fatih-"Her gece yatağına girereken kendini böyle mi avutuyorsun? Kaç kişi senin yüzünden işte yerini değiştirdi hatırladın mı? Çünkü sen mükemmeldin ve polislerin çoğuna gerek bile kalmadı. Hepsi ailelerinden uzak yerlere postalandılar. Peki nasıl polis oldun? Hem de engelli koltuğunda? Direk cinayet bürosuna gittin? Hepsi yeteneğin sayesinde değil miydi? Peki ben neden işe gireceğim zaman bana yeteneğimi kullanmamam için söz verdirdin? Ben de yanlış anlaşılmayı düzeltebilirdim." Sessiz kaldım. Sinirlenmiştim. Ama haklıydı. Arabayı çalıştırdım fakat Fatih kapıyı açıp arabadan indi.

Fatih-"Zaten burada inecektim. Akşam görüşürüz." dedi. Bunlar aklıma takıla takıla yola devam ettim.

Bütün hikayeyi görmüştüm. Haklıydı. Gerçekten bir tanrı ile savaşmamız gerekebilirdi. Gözlerini gördüm ve birden zihin okumamı bozdum. Sanki ölecekmişim gibi hissetmiştim. Aynı Leyla'nın uçurumdan düştüğünü hissettiğim gibi. Kübra da yanıma geldi ve

Kübra-"iyi misiniz? Yüzünüz bembeyaz oldu. Ve o gözleriniz de neydi öyle?" Kübra şaşırmıştı ama korkmamıştı. Haklıydı da korkmamakta. ismi La-Ateh'di o gözlerin sahibi. Abisini öldürmüştü. Her şeyi görmüştüm.

Bir Bine(R)-"Şimdi daha iyiyim. Zihnini okudum. Her şeyi gördüm. Başımız ciddi bir belada."

Kübra-"Zihnimi mi okudunuz? Artık hiçbir şeye şaşırmıyorum. Demek o yüzden siz bu mevkiye... "

Bir Bine(R)-"Şu an bunu en son duymak isteyeceğim kişi sensin." dedim ve susturdum.

Bir Bine(R)-"Şimdi bir plan yapmamız lazım. Peki La-Ateh'in amacı ne? Zihninide göremedim."

Kübra-"Önceden amacı Tanrı olmaktı. Ama şimdi bilmiyorum. Amacı ne ise iyi bir şey olmadığı kesin. Gördünüz. Sri Lanka'yı sadece yere vurarak dünya haritasından sildi. Ona karşı bir şansımız yok. Sizden de onun yerini bulmanızı isteyecektim."

Bir Bine(R)-"Peki onu bularak ne yapmayı düşünüyorsun?"

Kübra-"Ona da bakmadınız mı?"

Bir Bine(R)-"Sadece gerekli olan yerlere bakıyorum. Her şeyine baksaydım bu beni kötü biri yapardı." Kübra ise anladım der gibi kafasını salladı.

Kübra-"Babamı bulunca belki konuşarak durdurabilirim. Mermi işlemiyor. Bombanın falan işleyeceğinden emin değilim. Ve çok hızlı hareket ediyor. Onu durdurmanın bir yolu varsa o da konuşmak. Aklıma gelen tek şey bu. Belki kızıyım diye sözümü dinler."

Bir Bine(R)-"Evlatlarının sözünü dinleyecek biri olsa abini öldürmezdi."

Kü-"Abimi güç için öldürdü. Benim ise hiç gücüm yok. Belki beni içinde küçücük bir yerlerde seviyordur."

Bir Bine(R)-"Seni sevecek olsa bile durmayacaktır. Binlerce evlat katili ile karşılaştım. Hiçbiri durmadı." Bu sözden pek hoşnut olmamıştı.

Kübra-"Peki ne yapacağız? Siz söyleyin. Dünya tehlike altında ve bunu bilen kişiler sen, ben ve Reyna. Başka kimse yok. Sizden başka gücü olan da yok ve onu zihin okuyarak durduramazsınız."

Bir Bine(R)-"Öyleyse ben de hareketlerini öngörürüm" dedim ve kırmızı gözü açtım.

Kübra-"Hareketlerini öngörmeniz de işe yaramaz. Umarım Tanrı yokeden gözünüz vardır."

Bir Bine(R)-"Sanmıyorum. Benim yeteneklerim sadece savunma amaçlı. Ama saldırı amaçlı bir arkadaş tanıyorum."

Kübra-"Peki kim? La-Ateh'i öldürebilir mi?"

Bir Bine(R)-"Denemeden bilemeyiz. Adı Mustafa."

Bir Bine (Ejderhanın Mağarası)

Ormanda yaşayalı 3 ay geçmişti bile. Artık daha alışmıştım babamın ölümüne ve diğer herşeye. Tabiki hayatımı ormanın ortasında geçirmiyordum. Ama neredeyse tamamı ormanda geçiyordu. Eve bile uyumaya ayda yılda bir gider olmuştum. Daha çok vaktim ormanda kendimi eğitmekle geçiyordu. O Fatih, Ejder Ateşi, Salih bir de sadece ismini duyduğum La-Ateh'e karşı kendimi hazırlamalıydım. Derya ise ilk 2 ay böcekler, yemeklerin kötülüğü ve saçını hergün yıkayamama ile derdi vardı. Ama artık o da alışmıştı ortama. Ti-an uçma antremanları yapıyordu. işin garip tarafı şu ki Beyaz uçmayı çok hızlı öğrenmişti. Ti-an ise yarım yamalak uçabiliyordu daha. Konuşması en azından düzelmişti.

Beyaz-"Anne. Dikkatini dağıtma."

Derya-"Deniyorum ama çok zor."

Beyaz-"Anne bak bir kere Ktum yaptın. Tekrar yapabilirsin. Ama ruhuna gelen enerjiye odaklanman lazım."

Derya-"Tamam tamam. Dikkatimi dağıtma." Evet. Evladı anasına bir şeyler öğretiyordu. Ejderhaların kendi kendine öğrenme becerileri sayesinde bizim bilgimizi bile geçmişlerdi. Ben Ti-an ile güç ağırlıklı antremanlar yaparken Beyaz ve Derya ise zihinsel antremanlar yapıyorlardı. Şu anlık her şey yolundaydı.

Beyaz-"Anne. Niye nefes alışverişini değiştiriyorsun?"

Derya-"Bilerek yapmıyorum. Ben ne yapayım ki? Deniyorum ama dikkatim dağılıyor."

Bir Bine(E)-"Beni mi düşünüyorsun yoksa?"

Derya-"He he ne demezsin."

Beyaz-"Annemin dikkatini dağıtma. Zaten zar zor odaklanıyor."

Bir Bine(E)-"Senin annen bir şey öğrenemez. Harcadığın vakite yazık." dedim ve güldüm. Derya ise

Derya-"Kai dauben ish" dedi ve sustum. Konuşamıyordum. Ha. Bu arada bu susturma. Bir canlıyı susturmak için kullanılan başlangıç bilgilerinden biriymiş. Ve tabiki konuşamıyorum.

Derya-"Şimdi odaklanabilirim." gözlerini kapattı ve odaklanmaya devam etti. Beyaz'a işaret yapıyordum ama görmemezlikten geliyordu. Hay ben sizin amk. Şimdi Ti-an'ı beklemem lazım. Birkaç tane kelime biliyor o da. Beyaz kadar geniş kelime daracığı yok. Ama susturmayı açmayı biliyor. Uçma antremanı yaptığı yere gittim ve orada yoktu.

Ti-an(k)-"Baba. Uçuyorum" diye bağırdı. Havaya baktım ve gerçekten uçuyordu. Ona susturulduğumu söylemek için işaret yaptım ama anlamadı.

Ti-an-"Sevinmedin mi yoksa?" Hala işaret yapıyorum ama anlamamakta ısrar ediyor.

Ti-an-"Baba. Cevap versene bir şey mi oldu yoksa?" Yere yazdım artık. Haa. Bu arada insan dilini bilseler bile okumayı bilmiyorlar. Ti-an biraz öğrendi, tahmin edersiniz ki Beyaz yaladı yuttu.

Ti-an-"Derya be ni sufturdu." Sufturdu mu? O kadar emeğimin boşa gitmesine yanmış bir halde yere yazı yazdım. "Boşver. Ne yaparsan yap." yazdım ve yazıyı

Ti-an-"Boş ver. Ne yalarsan yap. Baba ne demek istedin? Konuşarak söylesene." derken ben ise ormanın içine doğru girdim bile. Kendi kendime kelimeyi tekrar ediyordum. "Kai dauben ash, Kai dauben ash, Kai dauben ash, Kai dauben ash" işe yaramadı. Gözlerimi kapattım ve odaklanmaya başladım. Onları o kadar dinlemiştim. Belki işime yarardı. Ruhuma odaklanmaya çalıştım. Ama denildiği kadar zordu. Gerçekten bayağı problemdi. Ama daha sonra bir boşluk yakaladım. Bomboş hissettim. Hemen aklıma gelen sözcüğü söyledim. "Kai dauben ash" Ama içimden geçen "Raish nu ıng" di. Konuşabiliyordum. Ama bir sorun vardı. Göremiyordum.

içimden bildiğim bütün duaları okuyarak sırtına bindim. Ben bindiğim anda daha dengemi sağlayamadan koşmaya başladı. Ha bu arada. Bilirsiniz çocuklarınızla atçılık oynamak diye birşey var. At olmayı tek seven çocuk oydu. (Ejderha da olabilir.)

Ti-an-"Baba hazırlan uçmaya başlıyoruz." dedi ve kanatları açtı. Ben ise ölmeden önce Kelime i Şahadet getirirsem kabul olur mu yoksa tam düştüğümde mi getirsem diye düşünüyordum. Daha sonra zıpladı kanatlarını biraz çırptı. Ama biraz uçtu sonra yere indi. Koşmasını hızlandırdı. Hayatım gözümün önünden geçiyordu. Hep bilgisayar, okul, ev. Mağarayı bulduktan sonra da mağara okul ev. Pek güzel bir hayatım olmamış derken bir daha zıpladı ve uçmaya başladık. Havada süzülüyorduk. Çok yüksekte değildik ama yine de korkuyordum. Biraz daha yükselmişti. Hasgibtir hasgibtir diye içimden geçirirken gördüğüm manzara konusunda dilim tutuldu. Çok güzeldi. Ve rüzgar serin serin tenimden geçiyordu. Her bir noktada bunu hissedebiliyordum. Bütün sıkıntım bir çırpıda yokolmuştu. Kendimi manzaranın güzelliğine bırakmıştım.

Ti-an-"Nasıl baba? Güzel uçuyor muyum?" Ona doğru eğildim ve

Bir Bine(E)-"Çok güzel uçuyorsun. Bunu daha sık yapmalıyız" dedim ve kafasına yaklaşıp öptüm. Kafasından öpünce bir anlığına dengesini kaybetti ve yere düşmeye başladık. Mallık bende. Uçmayı yeni öğreniyor ne mal mal gidip öpüyon. Ti-an'a sımsıkı tutundum.

Ti-an-"Tamam baba hallettim" dedi ve ani bir hareketle sert düşüşten sıyrılıp sert bir konuş gerçekleştirdi. Tabi ani konması benim Ti-an'nın sırtından uçup yere düşmeme neden oldu. Hemen yanıma koştu ve

Ti-an-"Baba iyi misin?" dedi ve birkaç sıyrığı yalamaya başladı. Ben de sakinleştirmek için

Bir Bine(E)-"Önemli değil birşey yok. Sadece ufak bir sıyırık hepsi bu. Zaten sen yalayınca da geçti." dedim. O ise yere kendini atmakla yetindi.

Ti-an-"Çok yoruldum. Uyuyacağım." dedi. Ben ise bugün bir değişiklik yapıp Ti-an'nın sırtına yattım.

Ti-an-"Baba. Ne yapıyorsun?"

Bir Bine(E)-"Yatıyorum. Ben de uyuyacağım."

Ti-an-"Baba üstümde uyuman güzel de ya yan döner seni ezersem?"

Bir Bine(E)-"Ben bu kadar ezilmeyle zarar görmem korkma. Sadece uyuyalım. Bugün ikimiz de güzel bir gün geçirmedik ne de olsa. Biraz Ta-ar'ım ile uyumak bana iyi gelecek. Hadi tatlı rüyalar." dedim ve kafasından öptüm.

Ti-an-"Sana da baba" dedi ve yüzümü yaladı. Sonra da uyuduk.

Eve doğru yürüyordum. Bütün olanlar neydi? Dünya'nın kralı olmak falan? Acaba o gözleri görerek fazla mı hızlı karar vermiştim? Neden böyle birşey yapmak istiyordum ki? Aklım çok karıştı. Abime söylemediğim kısımlar vardı. Günlerce sokakta yattığım, abimin yanına gelmek için nasıl yol parası bulduğum ve daha birçoğu. En azından her sorunda zihnimi okuyan biri değil. Evin kapısının önündeydim. Abimin arabasını gördüm. O da eve geliyordu. Çok erken değil miydi gelmesi için? Saat daha 4 tü. Abim arabadan indi ve beni görünce

Bir Bine(R)-"Eve mi giriyordun?"

Fatih-"Evet. Senin işin bitti mi ki hemen eve geldin?"

Bir Bine(R)-"izin aldım. Sana anlatmam gereken bazı şeyler var." Yine nutuk mu çekecekti yoksa? Bir nutuğu daha kaldıracak takatim yoktu.

Fatih-"Abi ben gidiyorum. Eşyalarımı almaya geldim. Yeni bir iş fırsatı çıktı."

Bir Bine(R)-"Daha bugün geldin. Bir gece kal. Sonra gidersin. Hem işinden de bahsedersin. Hem sana daha anlatmam gereken bir olay var."

Fatih-"Tamam ama geceye kalmam. Akşama çıkmam lazım." Biraz homurdansa da teklifimi kabul etti. Eve girdik. Abim de eve girdi ve

Bir Bine(R)-"Biz yukarıdayız. Haberin olsun."

Merve-"Niye erken geldiniz birşey mi oldu?"

Bir Bine(R)-"Sana daha sonra anlatırım" dedim ve yukarı çıktık. Bana doğru döndü ve olanları anlatmaya başladı.

Bir Bine(R)-"Kübra diye bir kız geldi. Çok güçlü bir adam varmış. Tek başına Sri Lanka'yı yok etmiş. Önceden ben de yalan söyledi sandım. Zihnine bakınca gerçek olduğunu anladım."

Fatih-"L La-Ateh mi?" inanılmazdı. Gerçekten doğruydu. Sonunda. Bütün hayatımda çektiğim çileden kurtulmamın anahtarıydı. Abimin gözlerinde bir an korkuyu gördüm.

Bir Bine(R)-"Evet. Yoksa daha önceden tanışıyor musun?"

Fatih-"Tabiki hayır." diye kıvırdım. "Ben de çarşıda birileri konuşurken duymuştum bu ismi." Artık kesinlikle gidecektim. Başka bir yolu yoktu. Sadece tek gereken günü atlatmaktı. Akşama gidecektim. Akşam yemeğine oturduk ve yemeği de yedik. Yeğenlerim de okuldan geldi ve onlarla da oynadım. Beni çok seviyorlardı. Hatta Halil'e akşam gideceğimi söylediğimde Leyla

Leyla-"Yaa Fatih amca. Gitme." dedi Halil ise

Halil-"Babam gitsin sen kal" dedi. Ben ise güldüm. Abim biraz bozuldu ama o da güldü. Merve abla ise tahmin edersiniz ki başına vurdu ve Halil ağlamaya başladı hemen.

Fatih-"Abla vurmasaydın ya. Çocuktur. Konuşur öyle."

Merve-"Zamanında beni babam az mı döverdi. Bak. Şimdi adam akıllı bir kız oldum. Oğlumu şimdi dövüyorsam adam olsun diye."

Bir Bine(R)-"O zaman sen adam değilsin Fatih" dedi ve güldü.

Fatih-"Senden fazla dayak yemişliğim var benim bir kere. Adam olmayan sensin." dedim.

Fatih-"Abi sana bir şey soracağım. Eğer kız seni kandırıyorsa? La-Ateh Sri Lanka'yı yok etmesinde bir amaç varsa?" Abim bardağı yere düşürdü.

Merve-"Aman dikkat et. La-Ateh kim?"

Bir Bine(R)-"Önemli biri değil."

Merve-"Nasıl değil. Sri-Lanka'yı yoketmiş diyorsunuz. Bütün haberler bundan bahsediyor." Abim derin bir off çekerek anlattı olayı.

Merve-"Hayır bir bine oraya gitmiyorsun. Adam o kadar güçlüyse bacakların olmadan hiçbir şey yapamazsın. Gitmene izin veremem."