Bir Bine (Ejderhanın Mağarası)

Ormanda yaşayalı 3 ay geçmişti bile. Artık daha alışmıştım babamın ölümüne ve diğer herşeye. Tabiki hayatımı ormanın ortasında geçirmiyordum. Ama neredeyse tamamı ormanda geçiyordu. Eve bile uyumaya ayda yılda bir gider olmuştum. Daha çok vaktim ormanda kendimi eğitmekle geçiyordu. O Fatih, Ejder Ateşi, Salih bir de sadece ismini duyduğum La-Ateh'e karşı kendimi hazırlamalıydım. Derya ise ilk 2 ay böcekler, yemeklerin kötülüğü ve saçını hergün yıkayamama ile derdi vardı. Ama artık o da alışmıştı ortama. Ti-an uçma antremanları yapıyordu. işin garip tarafı şu ki Beyaz uçmayı çok hızlı öğrenmişti. Ti-an ise yarım yamalak uçabiliyordu daha. Konuşması en azından düzelmişti.

Beyaz-"Anne. Dikkatini dağıtma."

Derya-"Deniyorum ama çok zor."

Beyaz-"Anne bak bir kere Ktum yaptın. Tekrar yapabilirsin. Ama ruhuna gelen enerjiye odaklanman lazım."

Derya-"Tamam tamam. Dikkatimi dağıtma." Evet. Evladı anasına bir şeyler öğretiyordu. Ejderhaların kendi kendine öğrenme becerileri sayesinde bizim bilgimizi bile geçmişlerdi. Ben Ti-an ile güç ağırlıklı antremanlar yaparken Beyaz ve Derya ise zihinsel antremanlar yapıyorlardı. Şu anlık her şey yolundaydı.

Beyaz-"Anne. Niye nefes alışverişini değiştiriyorsun?"

Derya-"Bilerek yapmıyorum. Ben ne yapayım ki? Deniyorum ama dikkatim dağılıyor."

Bir Bine(E)-"Beni mi düşünüyorsun yoksa?"

Derya-"He he ne demezsin."

Beyaz-"Annemin dikkatini dağıtma. Zaten zar zor odaklanıyor."

Bir Bine(E)-"Senin annen bir şey öğrenemez. Harcadığın vakite yazık." dedim ve güldüm. Derya ise

Derya-"Kai dauben ish" dedi ve sustum. Konuşamıyordum. Ha. Bu arada bu susturma. Bir canlıyı susturmak için kullanılan başlangıç bilgilerinden biriymiş. Ve tabiki konuşamıyorum.

Derya-"Şimdi odaklanabilirim." gözlerini kapattı ve odaklanmaya devam etti. Beyaz'a işaret yapıyordum ama görmemezlikten geliyordu. Hay ben sizin amk. Şimdi Ti-an'ı beklemem lazım. Birkaç tane kelime biliyor o da. Beyaz kadar geniş kelime daracığı yok. Ama susturmayı açmayı biliyor. Uçma antremanı yaptığı yere gittim ve orada yoktu.

Ti-an(k)-"Baba. Uçuyorum" diye bağırdı. Havaya baktım ve gerçekten uçuyordu. Ona susturulduğumu söylemek için işaret yaptım ama anlamadı.

Ti-an-"Sevinmedin mi yoksa?" Hala işaret yapıyorum ama anlamamakta ısrar ediyor.

Ti-an-"Baba. Cevap versene bir şey mi oldu yoksa?" Yere yazdım artık. Haa. Bu arada insan dilini bilseler bile okumayı bilmiyorlar. Ti-an biraz öğrendi, tahmin edersiniz ki Beyaz yaladı yuttu.

Ti-an-"Derya be ni sufturdu." Sufturdu mu? O kadar emeğimin boşa gitmesine yanmış bir halde yere yazı yazdım. "Boşver. Ne yaparsan yap." yazdım ve yazıyı

Ti-an-"Boş ver. Ne yalarsan yap. Baba ne demek istedin? Konuşarak söylesene." derken ben ise ormanın içine doğru girdim bile. Kendi kendime kelimeyi tekrar ediyordum. "Kai dauben ash, Kai dauben ash, Kai dauben ash, Kai dauben ash" işe yaramadı. Gözlerimi kapattım ve odaklanmaya başladım. Onları o kadar dinlemiştim. Belki işime yarardı. Ruhuma odaklanmaya çalıştım. Ama denildiği kadar zordu. Gerçekten bayağı problemdi. Ama daha sonra bir boşluk yakaladım. Bomboş hissettim. Hemen aklıma gelen sözcüğü söyledim. "Kai dauben ash" Ama içimden geçen "Raish nu ıng" di. Konuşabiliyordum. Ama bir sorun vardı. Göremiyordum.

içimden bildiğim bütün duaları okuyarak sırtına bindim. Ben bindiğim anda daha dengemi sağlayamadan koşmaya başladı. Ha bu arada. Bilirsiniz çocuklarınızla atçılık oynamak diye birşey var. At olmayı tek seven çocuk oydu. (Ejderha da olabilir.)

Ti-an-"Baba hazırlan uçmaya başlıyoruz." dedi ve kanatları açtı. Ben ise ölmeden önce Kelime i Şahadet getirirsem kabul olur mu yoksa tam düştüğümde mi getirsem diye düşünüyordum. Daha sonra zıpladı kanatlarını biraz çırptı. Ama biraz uçtu sonra yere indi. Koşmasını hızlandırdı. Hayatım gözümün önünden geçiyordu. Hep bilgisayar, okul, ev. Mağarayı bulduktan sonra da mağara okul ev. Pek güzel bir hayatım olmamış derken bir daha zıpladı ve uçmaya başladık. Havada süzülüyorduk. Çok yüksekte değildik ama yine de korkuyordum. Biraz daha yükselmişti. Hasgibtir hasgibtir diye içimden geçirirken gördüğüm manzara konusunda dilim tutuldu. Çok güzeldi. Ve rüzgar serin serin tenimden geçiyordu. Her bir noktada bunu hissedebiliyordum. Bütün sıkıntım bir çırpıda yokolmuştu. Kendimi manzaranın güzelliğine bırakmıştım.

Ti-an-"Nasıl baba? Güzel uçuyor muyum?" Ona doğru eğildim ve

Bir Bine(E)-"Çok güzel uçuyorsun. Bunu daha sık yapmalıyız" dedim ve kafasına yaklaşıp öptüm. Kafasından öpünce bir anlığına dengesini kaybetti ve yere düşmeye başladık. Mallık bende. Uçmayı yeni öğreniyor ne mal mal gidip öpüyon. Ti-an'a sımsıkı tutundum.

Ti-an-"Tamam baba hallettim" dedi ve ani bir hareketle sert düşüşten sıyrılıp sert bir konuş gerçekleştirdi. Tabi ani konması benim Ti-an'nın sırtından uçup yere düşmeme neden oldu. Hemen yanıma koştu ve

Ti-an-"Baba iyi misin?" dedi ve birkaç sıyrığı yalamaya başladı. Ben de sakinleştirmek için

Bir Bine(E)-"Önemli değil birşey yok. Sadece ufak bir sıyırık hepsi bu. Zaten sen yalayınca da geçti." dedim. O ise yere kendini atmakla yetindi.

Ti-an-"Çok yoruldum. Uyuyacağım." dedi. Ben ise bugün bir değişiklik yapıp Ti-an'nın sırtına yattım.

Ti-an-"Baba. Ne yapıyorsun?"

Bir Bine(E)-"Yatıyorum. Ben de uyuyacağım."

Ti-an-"Baba üstümde uyuman güzel de ya yan döner seni ezersem?"

Bir Bine(E)-"Ben bu kadar ezilmeyle zarar görmem korkma. Sadece uyuyalım. Bugün ikimiz de güzel bir gün geçirmedik ne de olsa. Biraz Ta-ar'ım ile uyumak bana iyi gelecek. Hadi tatlı rüyalar." dedim ve kafasından öptüm.

Ti-an-"Sana da baba" dedi ve yüzümü yaladı. Sonra da uyuduk.

Eve doğru yürüyordum. Bütün olanlar neydi? Dünya'nın kralı olmak falan? Acaba o gözleri görerek fazla mı hızlı karar vermiştim? Neden böyle birşey yapmak istiyordum ki? Aklım çok karıştı. Abime söylemediğim kısımlar vardı. Günlerce sokakta yattığım, abimin yanına gelmek için nasıl yol parası bulduğum ve daha birçoğu. En azından her sorunda zihnimi okuyan biri değil. Evin kapısının önündeydim. Abimin arabasını gördüm. O da eve geliyordu. Çok erken değil miydi gelmesi için? Saat daha 4 tü. Abim arabadan indi ve beni görünce

Bir Bine(R)-"Eve mi giriyordun?"

Fatih-"Evet. Senin işin bitti mi ki hemen eve geldin?"

Bir Bine(R)-"izin aldım. Sana anlatmam gereken bazı şeyler var." Yine nutuk mu çekecekti yoksa? Bir nutuğu daha kaldıracak takatim yoktu.

Fatih-"Abi ben gidiyorum. Eşyalarımı almaya geldim. Yeni bir iş fırsatı çıktı."

Bir Bine(R)-"Daha bugün geldin. Bir gece kal. Sonra gidersin. Hem işinden de bahsedersin. Hem sana daha anlatmam gereken bir olay var."

Fatih-"Tamam ama geceye kalmam. Akşama çıkmam lazım." Biraz homurdansa da teklifimi kabul etti. Eve girdik. Abim de eve girdi ve

Bir Bine(R)-"Biz yukarıdayız. Haberin olsun."

Merve-"Niye erken geldiniz birşey mi oldu?"

Bir Bine(R)-"Sana daha sonra anlatırım" dedim ve yukarı çıktık. Bana doğru döndü ve olanları anlatmaya başladı.

Bir Bine(R)-"Kübra diye bir kız geldi. Çok güçlü bir adam varmış. Tek başına Sri Lanka'yı yok etmiş. Önceden ben de yalan söyledi sandım. Zihnine bakınca gerçek olduğunu anladım."

Fatih-"L La-Ateh mi?" inanılmazdı. Gerçekten doğruydu. Sonunda. Bütün hayatımda çektiğim çileden kurtulmamın anahtarıydı. Abimin gözlerinde bir an korkuyu gördüm.

Bir Bine(R)-"Evet. Yoksa daha önceden tanışıyor musun?"

Fatih-"Tabiki hayır." diye kıvırdım. "Ben de çarşıda birileri konuşurken duymuştum bu ismi." Artık kesinlikle gidecektim. Başka bir yolu yoktu. Sadece tek gereken günü atlatmaktı. Akşama gidecektim. Akşam yemeğine oturduk ve yemeği de yedik. Yeğenlerim de okuldan geldi ve onlarla da oynadım. Beni çok seviyorlardı. Hatta Halil'e akşam gideceğimi söylediğimde Leyla

Leyla-"Yaa Fatih amca. Gitme." dedi Halil ise

Halil-"Babam gitsin sen kal" dedi. Ben ise güldüm. Abim biraz bozuldu ama o da güldü. Merve abla ise tahmin edersiniz ki başına vurdu ve Halil ağlamaya başladı hemen.

Fatih-"Abla vurmasaydın ya. Çocuktur. Konuşur öyle."

Merve-"Zamanında beni babam az mı döverdi. Bak. Şimdi adam akıllı bir kız oldum. Oğlumu şimdi dövüyorsam adam olsun diye."

Bir Bine(R)-"O zaman sen adam değilsin Fatih" dedi ve güldü.

Fatih-"Senden fazla dayak yemişliğim var benim bir kere. Adam olmayan sensin." dedim.

Fatih-"Abi sana bir şey soracağım. Eğer kız seni kandırıyorsa? La-Ateh Sri Lanka'yı yok etmesinde bir amaç varsa?" Abim bardağı yere düşürdü.

Merve-"Aman dikkat et. La-Ateh kim?"

Bir Bine(R)-"Önemli biri değil."

Merve-"Nasıl değil. Sri-Lanka'yı yoketmiş diyorsunuz. Bütün haberler bundan bahsediyor." Abim derin bir off çekerek anlattı olayı.

Merve-"Hayır bir bine oraya gitmiyorsun. Adam o kadar güçlüyse bacakların olmadan hiçbir şey yapamazsın. Gitmene izin veremem."

Bir Bine(R)-"Gitmem gerek Merve anlamıyor musun? Bu yetenekler bana verildiyse bir nedeni var. Belki bugün içindir."

Fatih-"Abi. Neden gidesin? Tekerlekli sandalyede ne işine yarayacak yeteneğin? Dediğin kadar varsa sana vurmasıyla ölmen bir olur." Abimin olaya girmesine izin veremezdim. Abimi karşıma alamazdım.

Bir Bine(R)-"FATiH. Sri Lanka'yı yoketmesinde bir neden varsa demiştin. Nasıl böyle düşünebilirsin? Sri Lanka yerine Türkiye de olabilirdi. O zaman ne yapacaktın?" Konuyu değiştirmeliydim.

Fatih-"Abi sorumu boşver de oraya gidemezsin. Gitmemelisin. Yeteneğini kullansan bile tepki süren yetmez kaçmaya. Bu intihar olur resmen."

Bir Bine(R)-"Eğer gitmezsem de dünyaya ne olacağını bilmiyoruz. Ben gideceğim ve kararım da kesin. ister gel ister gelme."

Fatih-"Abi. Senin bu huyundan nefret ediyorum. Kendini kahraman gibi görmeyi bırak artık. Bu dünyada KAHRAMANLARA YER YOK." Bunu söylememin nedeni bunu da yaşamış olmam. Bir çocuk vardı. Araba çarpmak üzereyken üzerine atladım ve kurtardım. Ama ailesi dükkandan çıkınca çocuğa sarılmış yere yatarken görünce polise şikayette bulundular. Neymiş tecavüz ediyormuşum. Milletin ortasında mı yani? 6 saat kadar hapiste durduktan sonra bir vatandaş olanları anlatmış da öyle çıkabildim hapisten. Taa 6 saat sonra. Ve hiçbiri manşetlerde yer almadı. Sadece 6 saat hapis sürem ve çocuk tacizcisi olduğum için yan hücredeki adamın tehditlerini yedim kaldım. Bunu söyledikten sonra zaten hışımla evden çıktım. Zaten küçük bir valizim vardı. Eşyalarımı da aldım çıktım gittim. Dediğimiz gibi buluşma yerine geldim. La-Ateh de oradaydı. Yanında da bir çocuk vardı.

Fatih-"Kim bu?" diye sordum. La-Ateh bana döndü ve

La-Ateh-"Artık bu senin koruman. Adı Salih. Şimdi size bir görev veriyorum. Salih, senin yaşadığın yerin orada bir mağara var. Orada son bir ejderha yatıyor. Onu öldüreceksin. Planlarımıza engel olmasıan izin veremem."

Fatih-"Ejderha mı? Onlar gerçek mi yoksa?"

Salih-"Şimdi bunu mu koruyacağım ben. Daha ejderhalardan haberi yo... "

Fatih-"Ne oldu? Bir şey mi diyordun?" Nefes alamıyordu. Yere düştü. Kıvranıyordu. Sadece pgibolojik bir saldırıydı. Daha sonra ölmeden bozdum ve tekrar nefes almaya başladı.

Fatih-"Bir daha benimle konuşurken dikkatli ol." Hemen toparlandı.

Salih-"Dediğin kadar güçlüymüş. Daha ona saldırma fırsatı bile bulamadım."

La-Ateh-"Seni uyarmıştım." dedi ve yolculuğumuz Salih ile başladı. Şimdi yapmamız gereken mağaraya gidip ejderha'yı öldürmekti. (Devam olaylar ejderhanın mağarsında yazıyor. Bir Bine ve Derya'nın Salih ve Fatih ile karşılaşmaları.)

Bir Bine (Rüyamdaki kız kim) (Şimdiki zamana 1 hafta kala)

Fatih'in zihinin gizliden gizliye okumuştum. Ama anlam verememiştim. Gittikten çok sonra anladım.Ne kadar da aptalmışım. Başına gelenlerden hiç haberim yoktu. Sadece salak gibi "Yeteneğini kullanma" demiştim ve o da kullanmamıştı. Şimdi ise kendi ellerimle bir canavar yarattım. La-Ateh'le çalıştığını öğrenmem uzun sürmedi. Telefonda konuşurken "Gidiyoruz" diye bir ses geldi. Ben de bu sesi tarattım ve eşleştiği kişi La-Ateh'di. Burada ismi farklıydı fakat onu daha önce Kübra'nın zihninde görmüştüm. Şimdi ise yaptığım hatayı telafi etmem gerekiyordu. Kapı çaldı. Çok sık misafirim olurdu ama yakın zamanda gideceğimi herkes biliyordu. Belki Merve'nin bir arkadaşıdır dedim ve eşyalarımı toplamaya devam ettim. Merve kapıyı açtı, çığlık attı. O anda sandalyeyi nasıl döndürüp gittiğimi ve sarı gözlerimi açtığımı hatırlamıyorum. Kapıya vardım ve insan demeye bin şahit ister bir yaratık vardı. Adı da Mustafa.

Mustafa-"Merve benim Mustafa tanımadın mı?"

Merve-"Hayvan çocuk. Bu ne hal? iğrenç gözüküyorsun." Gerçekten de öyleydi. Her tarafından kıllar fışkırıyordu. Bir kıyafet bulmuş bir de pantalon anca geliyordu.

Bir Bine(R)-"Gel gidiyoruz." dedim Mustafa'yı kolundan çektim. Bir kolu yoktu. Ama bunu soracak kadar mide kalmamıştı bende. ilk baş berbere zütürdüm. Berber Mustafa'ya uzun uzun baktı.

Berber-"Abi. Tamam beni kurtardın sayende suçsuz olduğum kanıtlandı ama bu... "

Bir Bine(R)-"Başka tanıdığım kişi yok. Tek elimde sen varsın berber tanıdık. Hadi bak şu ana kadar senden bir şey istemedim. Sadece bu seferlik şunu adam et."

Berber-"Tamam abi. Nasıl istersen." dedi ve operasyona (buna en uygun kelime bu olurdu) başladı. Sadece saçlarını kesmek için çırak 8 kere gelip yeri temizledi. Tamam hayvansın da bu kadar olma amk. işlem bittiğinde adam olmuştu sonunda. Adama 100 tl uzattım ve

Bir Bine(R)-"Kalanını daha sonra getiririm." dedim ve güldüm. Artan parayı verecekken

Bir Bine(R)-"Gerek yok." diyip tersledim parayı. Israr etse de kabul etmedim.

Mustafa-"Saolasın usta. Sayemde kedime geldim." dedi berbere.

Berber-"Rica ederim kardeşim. Bir bine abi benim öz abim gibi severim. Kıymetini bil onun. Kürkünü kesmeden öncede fark edemedim. Neden bir kolun yok. Koluna ne oldu?" dedi. Mustafa ise

Mustafa-"iş makinesine kaptırdım." Ciddi misin bakışı yaptım o da sonra anlatırım bakışı attı.

Bir Bine(R)-"Tamam kardeşim sağlıcakla kal" dedik ve sonunda berberden çıktık.

Bir Bine(R)-"Gerçekten koluna ne oldu?."

Mustafa-"Anlatmayı isterdim ama sana anlatamam. Zihnime de boşuna bakma göremezsin." Gerçekten de göremiyordum. Nasıl ama? ilk kez bir şeyi göremiyordum. Sadece kurtlarla dağa çıktığını görüyorum sonrası yok. Ondan sonra kolu yok.

Mustafa-"Bunu kimseye anlatmayacağım konusunda anlaşmam var diyim sen anla. Peki olay nedir bana bir işin detaylarını açıklasana." Bildiğim her şeyi anlattım. Fatih de dahil.

Mustafa-"Neden onu bu kadar sıkıştırdın ki zamanında? Bak hepimiz yeteneklerimizi kullanarak bir yerlere geldik. Hata etmişsin."

Bir Bine(R)-"Evet haklısın ama korktum en başta. Başka insanlara zarar verirse diye. Yanlış bir işe girerse diye. isterse olmayan parayı bile var gösterebilirdi."

Mustafa-"Bu onun seçimiydi. Senin değil. Her neyse. Şimdiki planımız nedir?"

Bir Bine(R)-"Kübra ile buluşup La-Ateh nerede onu bulmaya çalışacağız. Bulduktan sonra bir plan yapmaya başlarız."

Mustafa-"Eğer adam dediğin kadar güçlüyse bulsak da nasıl yeneceğiz. Adı üstünde ölümsüz. Silah bile işlemiyor."

Bir Bine(R)-"O konuda biraz sana güveniyoruz. Tek saldırı amaçlı yeteneği olan sensin. Hem dediğim gibi daha planım yok." Buluşacağımız yere geldik. Kızları beklemeye başladık. ikisi de uzaktan gözüktüler. Reyna'nın gözlerini görünce birine çok aşırı benzettim ama kime? Geldiler.

Reyna-"Mustafa bu mu?"

Mustafa-"Evet benim. Beğenemedin mi?"

Reyna-"Dili de bozukmuş bunun."

Kübra-"Daha yeni geldik Reyna. Hemen kavga etmeye adam arıyorsun." Biraz homurdandı.

Kübra-"Tanıştığıma memnun oldum Mustafa."

Mustafa-"Bende." dedi ve el sıkıştılar.

Reyna-"Bende memnun oldum." dedi ve sağ kolunu uzattı.

Kü-"Bilerek mi yapıyorsun?"

Reyna-"Aaa kolu yokmuş görmedim." dedi. Bu kız cidden hasta falan olmalı. Mustafayı sinirlendirmeye çalışıyor sanki. Mustafa da tepki vermedi fazla zaten.

Bir Bine(R)-"Kübra. Babanı nerede bulabiliriz hiçbir fikrin var mı?."

Kübra-"Malesef yok. Sadece yakın zamanda tüm dünyaya savaş açacak onu biliyorum. Yanına adam topluyordur muhtemelen. Çünkü bizi adadan yollarken ben sizi öldürmeyeceğim ama adamlarım sizi öldürürse karışmam demişti."

Bir Bine(R)-"Kardeşim Fatih de o zaman onun askeri oldu."

Reyna-"Ne? Onun gitmesine nasıl izin verirsin?"

Bir Bine(R)-"Elimde olan bir şey değildi. Bana söylemeden gitti. Ben çok sonra anladım. Onun yeteneği halisülasyon yaratıyor. Gerçek olmadıklarını bilseniz bile üzerinizde kullandığınızda işe yarıyor. Ona bakıp bakmamanız önemli değil."

Kübra-"Bizde olsaydı La-Ateh'i durdurabilirdik."

Reyna-"Peki şuradaki adamın yeteneği ne?"

Bir Bine(R)-"Hayvanlarla konuşabiliyor ve onların yeteneğini kullanabiliyor."

Reyna-"Haa. Yani hayvan taklidi yapabiliyor."

Mustafa-"Benimle bir sorunun mu var senin?"

Reyna-"Haylaus'un selamı var. Sözünü tutmaya bak." Bunu dedikten sonra birden bambeyaz oldu. Soğuk soğuk terler dökmeye başladı.

Bir Bine(R)-"Ne oldu Mustafa? Haylaus kim?"

Mustafa-"Boşverin. Nerede bulabiliriz bu La-Ateh midir nedir o adamı?"

Kübra-"Reyna. Haylaus kim? Neden sen onu söyleyince Mustafa korktu?"

Mustafa-"Kızı zorlamayın. Aramızda bir şey. Size söylemem. O da söyleyemez. Sadece plana odaklanın." Kübra ve ben şaşırdıktan sonra "Tamam" demekle yetindik ve Yola çıktık. Şimdilik bir ormanda eskiden gittikleri bir ev varmış. Ormanın ortasında bir kasaba varmış. O kasabaya doğru yola çıktık.