Soğuk ve yalnız sokaklarda...

Yine birgün çöp konteynırında işime yarayabilecek şeyler arıyordum, bana acıyarak ve tiksinerek bakan gözlere aldırmadan, doğduğumdan beri yetim yurdunda kalıyordum öz anne ve babamın hayalleriyle büyümüştüm, trafik kazasında kaybetmişim,en azından öyle diyorlar,18 yaşına girdim ve artık yetim yurdunda kalamazdım, sokaklar dostumdu benim birtek..

Çöp konteynırının birinde durdum, içinde bolca hazine vardı, insanlar bizim bulamadığız ekmeği çöpe atıyordu,ne garip..

Konteynırı karıştırırken yanıma benim gibi birisi yanaştı benle yaşıt gibiydi..

Bir dakika.. Bu bir kız...

(Okuyan 2 panpam bile olursa devam edeceğim)