kızın beni nasıl siktiğini anlatıyorum

bu yazıda canımdan çok sevdiğim insanın bana yaşattıklarını, ona olan hislerimi, duygularımı paylaşıcam, ve bana yaptıklarını. normalde pek yazan biri değilim fakat yaşadıklarımı içimde tutamıyorum yazdırıyor yaşadıklarım.. elimden geldiğince sıkmadan, hızlı ve akıcı bir şekilde yazmaya çalışacağım. bir kişi bile okusa yeter.

edit: hikaye 5. sayfada bitiyor beyler.

Sıradan bir akşam telefonum çaldı yine, numara yabancıydı ama sesinden tanımıştım arayan canımdan çok sevdiğim sevgilim özgeydi. en son 1 ay kadar önce buluşmuştuk o zamandan bu zamana ailesinden dolayı ara ara görüşebiliyorduk ailesiyle sorunları had safhadaydı, izin vermiyorlardı dışarı çıkmasına hapis hayatı yaşıyordu evde. O da bir yolunu bulup çıkıyordu bizim için. Çıkabildiği zamanlar buluşuyorduk, bazen sadece görebilmek için yaklaşık 1 saatlik yol çekiyordum. Çok özlemiştim onu o kadar çok seviyordum ki...
telefonu masadan aldım ve cevapladım.

(hikaye boyunca telefon konuşmalarını ve aralarda geçen zamanı elimden geldiğince kısa tutmaya çalışacağım )

b- efendim?
ö- nasılsın, napıyorsun?
b- iyiyim, sen napıyorsun?
ö- bende iyiyim, nerdesin?
b- arkadaşlarlayım, numara kimin?
ö- telefon ve hat aldık kardeşimle birlikte, bizimkilerden gizli kullanıyoruz, yarın buluşalım mı?
b- olur, çıkabilicekmisin peki?
ö- evet, kardeşimle çıkıcaz
b- tamam, kaç gibi çıkarsın?
ö- bir buçuk gibi çıkarım.
b- peki ozaman yarın görüşürüz
ö- görüşürüz.
O akşam hayatımın en güzel akşamıydı, dünyanın en mutlu insanı olmuştum bir telefonla, bir ses ile. Canımdan çok sevdiğim insanı görücektim. Yarın’ı iple çekiyordum…

ertesi gün;
saat 9 gibi kalktım, cebimde sadece 27 tl para vardı, strese girmiştim, her gün cebimden 100-200TL ekgib olmazdı, şimdi sadece 27tl vardı… nasıl bu hale düşmüştüm ben?

Son birkaç gün pgibolojim bozuktu maddi sıkıntılardan dolayı.. özgeyi de arayamıyordum. Kontörüm de yoktu, TTNet’e olan borcum yüzünden para kalmamıştı cepte.. resmen dipteydim. arkadaşlardan istemekten de utanıyordum artık.
saçlarım da baya uzamıştı iyi durmuyordu, kuaföre gitmeliydim paraya ihtiyacım vardı en yakın çocukluk arkadaşım memet'i aradım o bana geçici olarak yardımcı olabilirdi. içinde olduğum durum boğuyordu beni ama mecburdum.

@4 okursan nasıl görürsün panpa, keşke biyolojik olarak gibseymiş diyeceksin amk

B - naber napıyosun?

m - iyidir sen napıyosun

b - nerdesin?

m - fatihteyim parkın ordayım eve doğru gidiyorum

b- bişey isteyecektim senden

m- tamam fatih parkında bekliyorum seni (anlamıştı sanırım, anlamamasına imkan yoktu zaten çok eskilerden dostumdu o benim kardeşim gibiydi.)

b - tamam yakınım bende geliyorum
gittim parka, bankta oturmuş beni bekliyordu.

m - hayırdır ne oldu

b - paraya ihtiyacım var şu an ki durumumu biliyorsun eve gitmem lazım özgeyle de buluşucaz..

m - ne kadar lazım?

b - 50 yeterli,

m- canın sağolsun kardeşim, hiç tereddüt etmeden çıkardı verdi,

b –biraz lafladıktan sonra, sonra hesaplaşırız dedim ve ayrıldık.

bindim otobüse yaklaşık 1 saatlik yoldan sonra eve geldim. annem evdeydi lafladık biraz, Eve taşınınca her şeyin yoluna gireceğinden emindim. Sadece eve taşınmam gerekiyordu… Kuaföre geçtim saç sakal tıraş oldum, kuaförde işim bittikten sonra duş almak için eve döndüm tekrar, duşumu aldım ve saat bir buçuğa doğru geliyordu, neyse zamanında gittim. her zaman buluştuğumuz yerde bekliyordum, özgeyi beklediğim yer apartmanın sağ tarafı, çaprazındaki apartmanın girişinin merdivenlerine oturmuş bekliyordum kız arkadaşımın odasının camlarını ve apartmanın çıkışını net olarak görebiliyordum. her gittiğimde camdan bakar bana mektup atardı hala saklarım mektupları.. o mektupları az okumadım ben. neyse oturdum bekliyorum, bir yandan cama bir yandan kapıya bakıyorum çıkarsa göreyim diye, yaklaşık olarak 20 dk kadar zaman geçti ne cama çıktı nede apartmanın kapısından.. aramaya karar verdim, bu son kontörümdü.

b- çıkıyomusun bekliyoum

ö- bakkala çıktım yukarıdaki teyze ekmek istedi ekmeği bırakıp çıkıcam

b- tamam, bekliyorum

ö- daha üstümü giymem lazım, saçlarımı yaptım ama

b- 5dk da giyersin üstünü hadi bekliyorum
onun 5 dakikası 25 dakikaya denk ti, her geldiğimde beklerdim, ki bazen o kadar yol çekerdim buluşamadan giderdim, ama koymazdı bana bu. Onun melek yüzünü görmek, uzaktan bana gülümsemesi yeterliydi benim için.

ö- tamam,

beklemeye başladım yine.. aşkımı canımdan çok sevdiğim sevgilimi görücektim, sarılıcaktım ona sımsıkı sadece yanında olmak bile bana mutluluk verirdi..
5dk sonra ileride gördüm hızlı adımlarla apartmana girdi, beni gördü kafasını çevirdi ama surat ifadesinde hiç bir tepki yoktu. Bir anlam verememiştim, sadece apartmana girerken bir bakış attı o kadar beni her gördüğünde melek yüzüyle gülümseyen, pörtlek gözlü sevgilimden gülümseyen yüzünden eser yoktu.. evet pörtlek gözlüm derdim ben ona son zamanlarda, gülerdi, onun gözlerime bakarak gülümsemesi dünyaya bedeldi benim için. o halini çok severdim onun… tekrardan beklemeye başladım bi 10dk sonra çıktı apartmandan hızlıca, açık renkli kot pantolon ve beyaz çantası vardı iki senedir ilk defa çanta görmüştüm kolunda garip gelmişti o an.. neyse hızlı adımlarla çıktı apartmaınn girişi aşağıya doğru bakıyordu ben apartmanın sağ tarafındaydım, sol taraftan yukarıya doğru döndü, caddeye doğru. yanıma gelicek diye bekliyordum ama bir gariplik vardı koşar adımlarla çıkmıştı, böyle yapmazdı. kuşkulanmaya başlamıştım oturduğum merdivenlerden kalktım üst caddeye doğru baktım benim olduğum caddeye doğru inmesini bekliyordum ama inmedi hızlıca ileri doğru gitti, o an kafamdan onlarca soru işareti geçti, neden benim yanıma gelmemişti de dümdüz gitmişti? Benim onu bekliyor olduğumu bilmesine rağmen...

dinleyen var mı la devam edeyimmi

hızlıca arkasından gittim fakat caddeye çıktığımda kaybolmuştu gittiği yöne doğru hızlı adımlarla yürüdüm etrafa bakınarak ama görememiştim birden yok olmuştu sanki. Ödemeli attım cevap vermedi, tekrar tekrar attım cevap vermiyordu. Bir terslik vardı. Neler oluyordu? Buluşmak için çağırmamışmıydı beni neden koşarak gitti ki? kontörlüden aramaya karar verdim aradım kontörlüden ilk seferinde açtı, o an şok olmuştum arkadan müzik sesi geliyordu 10-15 dakika önce çıkmamışmıydı? Cafeye mi gitmişti, araçtamıydı, nerdeydi? ama beni canından çok seven insan çağırmıştı beni buluşmak için, birbirimizi tekrar görebilmek için...

b- nerdesin??
ö- ben… telefon kapandı..

başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki, neler oluyordu? neydi şimdi bu? anlamlandıramıyordum üzüntüyle birlikte sinir küpüne dönmüştüm.. aradım cevap yok.. tekrar aradım yine cevap yok.. aradım, tekrar tekrar aradım cevap vermedi. telefonunu kapatmıştı..

çok sinirlenmiştim anlam veremiyordum, neden ben aradığımda açmıyordu da farklı bir numaraya cevap vermişti? ahizeyi telefona vurup ücreti ödeyip hızlıca çıktım tekrar buluşma noktamıza gittim beklemeye başladım kafamda onlarca soru işareti, neden böyle yapmıştı beni çok seviyordu o? neden?? neydi o nu benden uzaklaştıran şey? biz iki sene boyunca beraber ağlayıp beraber güldük. Biz sabahlara kadar konuşurduk telefonla beraber yatıp beraber kalkardık. aylarca uykusuz gittim işe, uykuda kaldım, fırça yedim. bumuydu karşılığı? kendimden çok şey verdim ben onun için hayatımı gibtim resmen.
iş yerinden yediğim fırçaları mı desem yeri geldi ailemi bile karşıma aldım ben onun için. Ailemle hiç anlaşamıyordum o zamanlar, evden ayrılmaya karar vermiştim. Ailemle aramı bozmuştum. son zamanlar para sorunumda ortaya çıkmaya başlamıştı, acaba para yüzündenmiydi? Ama o işlerin kötü gittiğini bilmiyordu ki, anlatamamıştım bir aydır neler çektiğimi..
son 2 ay ailemle aramı da düzeltmiştim eve taşınıcaktım, bunu hiç yansıtmamıştım birtaneme ilişkimizde hiç birşey ekgib değildi ki.. annemle, ablam ile tanıştırmıştım ben onu ANNEMLE! Sadece sabret diyordum eve dönünce her şey çok daha güzel olucak, yine eskisi gibi gelicem hep seni görmeye hep yanında olucam diye..sen benim evlenmek istediğim insandın. biz beraber yaşlanıcaktık.. beraber ölücektik.. böyle söylüyorduk birbirimize. sinirle birlikte kafamdan bunlar geçiyordu..

bir de aklımdan çıkarmak istediğim ama çıkaramadığım bir başkası olasılığıydı.. ama neden böyle birşey yapsın? madem benimle buluşmayacaktı beni neden çağırmıştı? Birkaç söz yada bir mektup yeterli değilmiydi ayrılmak için?

Beklemeye karar verdim abartısız tam 3 saat bekledim dönmesini, o arada geçen 3 saat bana 3 yıl gibi gelmişti müzeyyen aklıma geldi, müzeyyen sevgilimin apartmanında oturan komşusu bazen onun sayesinde buluşuyor ve konuşuyorduk iyi biriydi buluşmamıza yardımcı oluyordu, acaba onun haberi varmıydı diye düşünürken kardeşini gördüm adı gökçe aşşağıdan geliyordu beni gördü, şaşırmış gibiydi biraz beni gördüğüne, sormak istediğim o kadar soru vardı ki.. hepsini birden sormak istiyordum ama tek öğrenmek istediğim şey neden? Nerede şimdi? Ne yapıyor? Kiminle?? O bunların cevaplarını verebilecekmiydi?

şuan işim yok arkadaşlar, fazla bekletmeden yarım saat içinde bitirmeyi planlıyorum.

g- beni görünce ismimi söyledi, ne yapıyosun burada?

b- özgeyi bekliyorum dedim,

g- ama o semih ile buluşucaktı

gözlerimin içine bile uzun süre bakamayan sevgilim bir başkası ile mi buluşucaktı? Hayatta inanmayacağım birşeydi, gözlerinin içine bakarak alnından öperdim ben onun, sarılırdık birbirimize.. birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi söylerdik, sabahlara kadar konuşurduk.. inanırmısınız ailesiyle köye gitmişti kırk günden fazla bir süre orada kaldı, gece gündüz demeden saatlerce konuşurduk, gülerdik, ağlardık.. tüm zamanımı ona ayırırdım, kendime ayırdığım bi zaman hatırlamıyorum. gece 1de 2 de dükkanı kapatır 1:30 saatlik yol çeker çoğu zaman yolda bile konuşa konuşa gelip evde saat sabah 4-5’e kadar devam ederdik.. 3-4 saat yatar 2 saatlik yol çekip çalışırdım ben. Az uykuda kalmadım, az fırça yemedim işyerinden Uyku nedir bilmezdim unutmuştum artık umrumda da değildi.. sevdiğim insan buna değerdi daha fazlasına değerdi…

b- ne? (Başımdan kaynar sular döküldü sanki korktuğum başıma gelmişti ölmek istiyordum o an ) ne semih’i semih kim dedim

g- Bugün onunla buluşucaktı, sen niye geldin dedi

b- ya kim bu semih? benimle buluşucaktı özge, çağırdı beni…

g- bilmiyorum dedi

b- ( olayları anlattım)

g- o bir süredir semih ile görüşüyor, seninle onun arasında gidip geliyordu dedi karar aşamasında ama seni çok seviyor ben seni seçeceğine inanıyorum dedi, “ bi kere senden telefon bekliyordu sen
aramadın diye ağlamıştı gibi şeyler söyledi tam olarak hatırlayamıyorum anlattıklarını kafam semihteydi”

Kimdi bu semih? Nasıl olmuştu da beni bırakıp ona giderdi? Rüyamda görsem inanmazdım. Semih ile buluşucaksa Beni niye çağırmıştı?!

b- ne kararı dedim biz 2 senedir beraberiz.

g- biliyorum, ama o karar aşamasında dedi, istiyorsan bekle yarım saat içinde gelir

b- yok görmek istemiyorum onu söyle beni de bir daha aramasın dedim.

O kadar sinirlenmiştim ki beklemek istemedim eğer bekleseydim kesin bişeyler yapardım o sinirle. Zarar vermek istemediğimden beklemedim gitmeye karar verdim.

g- gelince sana msj atarım ben sana dedi

b- peki dedim, görüşürüz

g- görüşürüz.

Kafamda onlarca soru işareti 2 senedir birlikte olduğum, annemle, ablam ile tanıştırdığım beraber evlilik hayalleri kurduğum insan bir başkasıyla görüşüyordu.. nasıl böyle bir şey yapardı? ben bunu hak edecek ne yapmıştım? Sonra onun için neler yaptığımı düşündüm, daha çok sinirlendim kendimi salak gibi hissediyordum, sinirle birlikte kafamda onlarca soru işaretiyle hızlı adımlarla eve doğru gidiyordum o kadar sinirliydim ki etrafımdaki herşeyi parçalamak istiyordum..

Birkaç dakika içinde eve gelmiştim kafam o kadar doluydu ki, annem yemek yaptım dedi ne kadar karnım aç değilim diye diretsem de annem ısrarla yemeği indirdi önüme, kendimi zorlayarak birkaç kaşık yedim anca boğazımdan geçmiyordu düğümlenmişti sanki.. Evde oturmak da istemiyordum, içim içime sığmıyordu işim çıktı ben gidiyorum dedim yemeğini yemedin dedi canım annem, karnım aç değil dedim çıktım evden.

Atladım otobüse yine gittim o lanet yere, istemediğim ama gitmek zorunda olduğum. aslında ailemle aramı düzeltmiştim gel artık eve diyip duruyorlardı gidememiştim bir türlü bu tarafta da çok fazla eşyam vardı, araba lazımdı. bir araba dolusu eşya vardı yemin ediyorum son 1 haftadır araç bulamadığımdan taşınamadım eve, ailemden de isteyemiyordum, kaldığım yerin sahibine söyledim adam kaza yaptı araba pert. Onun kardeşi var ( aramız iyi ) ona söyledim evrak ekgibliğinden adamın arabasını bağladılar böyle şanssızlık mı olur? Karar vermiştim artık hayat beni gibiyordu bunun başka açıklaması olamazdı.

akşam saat 6 civarı mesaj geldi.. aynı şekilde yazıyorum.

“ tüm bunların suçlusu ben değilim. bunun olacağını biliyordun.“

neyin olacağını biliyordum? Ne demek suçlusu ben değilim? Suçlusu benmiydim? Beni çağırıyosun ona gidiyosun.. Çıldırdım resmen kontörüm de bitmişti çıktım dışarı kontör yükledim aradım..

b- neden? Diye sordum, cevap yok.. bende bekledim biraz nedenini o kadar çok öğrenmek istiyordum ki,

ö- 5 kere terk ettin beni. etrafımdaki hiç kimse seninle olmamı istemiyor beni destekleyen 1 kişi bile yok. Hep özlüyorum seni ağlıyorum ikimiz için de en iyisi bu..

evet.. 5 kere terk ettim, Ailesi okuldan aldı bunu benim yüzümden yine bırakmadı beni. gizlice aradı, görüştük. Az dayak yemedi benim yüzümden. bende çok üzülüyordum, özlüyordum dayanamıyordum.. babası kaç defa aradı beni öldürücem seni diye, her aradığında bitirdim o an, sonra dayanadım, sevgi başka bişeymiş.. ölümü, dayağı göze alabiliyormuş insan.. çok seviyordum bi yandan istemiyordum hayata devam etmesini istiyordum. Kaç kere bırakmak istedim ama beceremedim hep daha kötü oldu...

canından çok seviyorsun ama hiç bir şey yapamıyosun. Elin kolun bağlı… bunun verdiği acıyı hiç bir şey vermiyor. Ama ben canımı koymuştum ortaya. ya özge benim olucaktı evlenicektim onunla, yada uğrunda ölücektim..

b- peki neden bir veda mesajı yeterliydi bunun için, neden böyle bişey yaptın?

ö- bilmiyorum

b- ne demek bilmiyorsun. gibtin beni resmen gözlerimin içine baka baka beni bırakıp onun yanına gittin neden?

ö- bilmiyorum

b- iki senemizi verdik biz bu ilişkiye, onunla daha mı iyi olucak sence herşey yoluna giricek mi? Seni benden daha çok sevebilecek mi?

ö- onunla çıkmıyoruz. iyi biri sadece konuştuk

b- 3 saat bekledim seni, böyle konuşma mı olur !

ö- biraz sorun çıktı yoksa daha erken gelicektim

b- ne sorunu?

ö- arabasıyla geldi, bindik arabaya gezdik biraz telefon geldi sonra arkadaşının arabaya ihtiyacı varmış gittik arabayla arkadaşının oraya arabayı arkadaşına verdi , bizde minibüsle dönücektik, semih
istersen arkadaşın evine çıkalım kimse yok dedi oturur konuşuruz dedi, eve çıktık bizde müzik falan dinledik konuştuk

b- nasıl çıktınız ki anahtarlar?

ö- evin anahtarı varmış semihde

b- (artık neredeyse ağlayacaktım) ne kadar kaldınız evde?

ö- 2 saat, ama yemin ediyorum bişey yapmadık.

içimden küfürleri sıraya dizmiştim ki tuttum kendimi Allah senin belanı versin diyip telefonu yüzüne kapattım bir şey düşünemiyordum artık, nefret sinir üzüntü hepsini bir arada yaşıyordum o an telefonu duvara fırlatmak, etrafımdaki her şeyi parçalamak istedim ama daha söyleyecek lafım vardı. Kafamı toparlayıp tekrar aradım.

b- (sinirden patlayacam artık) ya sen beni neden çağırdın onu söyle sen bana!!!

ö- bilmiyorum

sinirden telefonu öyle bir sıkıyordum ki, küfür edicektim artık dayanamıyordum, ama bir şey beni engelliyordu ne kadar küfür edip telefonu kapatmak istesem de yapamıyordum. bu nasıl bir sevgiydi? O an nefret ediyordum ama bir şey diyemiyordum nasıl dayanabiliyordum bu duruma nasıl küfür etmiyordum, içimde nasıl tutuyordum bende bilmiyorum. özür dilerim seni seviyorum affet beni hata yaptım deseydi kabul edermiydim?? Bana bunları yaşattığı halde nasıl hala telefonda konuşabiliyordum? Sevgiyle nefreti aynı anda yaşamayı bilirmisiniz?

b- bak şimdi.. arabayla geziyorsunuz, bir anda arkadaşı arıyor, acil arabayı istiyor arkadaşının evinin oraya gidiyorsunuz arkadaşı arabayı alıyor, semih sana arkadaşın evine gidelim mi diyor, evde kimse yok ve arkadaşının evinin anahtarı semihte (!) bunlar kafanda bir şeyler çağrıştırıyor mu?