1. 1.
    +1 -1
    Sıradan bir akşam telefonum çaldı yine, numara yabancıydı ama sesinden tanımıştım arayan canımdan çok sevdiğim sevgilim özgeydi. en son 1 ay kadar önce buluşmuştuk o zamandan bu zamana ailesinden dolayı ara ara görüşebiliyorduk ailesiyle sorunları had safhadaydı, izin vermiyorlardı dışarı çıkmasına hapis hayatı yaşıyordu evde. O da bir yolunu bulup çıkıyordu bizim için. Çıkabildiği zamanlar buluşuyorduk, bazen sadece görebilmek için yaklaşık 1 saatlik yol çekiyordum. Çok özlemiştim onu o kadar çok seviyordum ki...
    telefonu masadan aldım ve cevapladım.
    ···
  2. 2.
    -1
    bu yazıda canımdan çok sevdiğim insanın bana yaşattıklarını, ona olan hislerimi, duygularımı paylaşıcam, ve bana yaptıklarını. normalde pek yazan biri değilim fakat yaşadıklarımı içimde tutamıyorum yazdırıyor yaşadıklarım.. elimden geldiğince sıkmadan, hızlı ve akıcı bir şekilde yazmaya çalışacağım. bir kişi bile okusa yeter.

    edit: hikaye 5. sayfada bitiyor beyler.
    ···
  3. 3.
    +1
    dıbına koyim kız seni nasıl gibti onu anlat gerisi ilgilendirmiyor beni
    ···
  4. 4.
    -1
    B - naber napıyosun?

    m - iyidir sen napıyosun

    b - nerdesin?

    m - fatihteyim parkın ordayım eve doğru gidiyorum

    b- bişey isteyecektim senden

    m- tamam fatih parkında bekliyorum seni (anlamıştı sanırım, anlamamasına imkan yoktu zaten çok eskilerden dostumdu o benim kardeşim gibiydi.)

    b - tamam yakınım bende geliyorum
    gittim parka, bankta oturmuş beni bekliyordu.

    m - hayırdır ne oldu

    b - paraya ihtiyacım var şu an ki durumumu biliyorsun eve gitmem lazım özgeyle de buluşucaz..

    m - ne kadar lazım?

    b - 50 yeterli,

    m- canın sağolsun kardeşim, hiç tereddüt etmeden çıkardı verdi,

    b –biraz lafladıktan sonra, sonra hesaplaşırız dedim ve ayrıldık.
    ···
  5. 5.
    -1
    @4 okursan nasıl görürsün panpa, keşke biyolojik olarak gibseymiş diyeceksin amk
    ···
  6. 6.
    -1
    ertesi gün;
    saat 9 gibi kalktım, cebimde sadece 27 tl para vardı, strese girmiştim, her gün cebimden 100-200TL ekgib olmazdı, şimdi sadece 27tl vardı… nasıl bu hale düşmüştüm ben?

    Son birkaç gün pgibolojim bozuktu maddi sıkıntılardan dolayı.. özgeyi de arayamıyordum. Kontörüm de yoktu, TTNet’e olan borcum yüzünden para kalmamıştı cepte.. resmen dipteydim. arkadaşlardan istemekten de utanıyordum artık.
    saçlarım da baya uzamıştı iyi durmuyordu, kuaföre gitmeliydim paraya ihtiyacım vardı en yakın çocukluk arkadaşım memet'i aradım o bana geçici olarak yardımcı olabilirdi. içinde olduğum durum boğuyordu beni ama mecburdum.
    ···
  7. 7.
    -1
    (hikaye boyunca telefon konuşmalarını ve aralarda geçen zamanı elimden geldiğince kısa tutmaya çalışacağım )

    b- efendim?
    ö- nasılsın, napıyorsun?
    b- iyiyim, sen napıyorsun?
    ö- bende iyiyim, nerdesin?
    b- arkadaşlarlayım, numara kimin?
    ö- telefon ve hat aldık kardeşimle birlikte, bizimkilerden gizli kullanıyoruz, yarın buluşalım mı?
    b- olur, çıkabilicekmisin peki?
    ö- evet, kardeşimle çıkıcaz
    b- tamam, kaç gibi çıkarsın?
    ö- bir buçuk gibi çıkarım.
    b- peki ozaman yarın görüşürüz
    ö- görüşürüz.
    O akşam hayatımın en güzel akşamıydı, dünyanın en mutlu insanı olmuştum bir telefonla, bir ses ile. Canımdan çok sevdiğim insanı görücektim. Yarın’ı iple çekiyordum…
    ···
  8. 8.
    +1
    Atladım otobüse yine gittim o lanet yere, istemediğim ama gitmek zorunda olduğum. aslında ailemle aramı düzeltmiştim gel artık eve diyip duruyorlardı gidememiştim bir türlü bu tarafta da çok fazla eşyam vardı, araba lazımdı. bir araba dolusu eşya vardı yemin ediyorum son 1 haftadır araç bulamadığımdan taşınamadım eve, ailemden de isteyemiyordum, kaldığım yerin sahibine söyledim adam kaza yaptı araba pert. Onun kardeşi var ( aramız iyi ) ona söyledim evrak ekgibliğinden adamın arabasını bağladılar böyle şanssızlık mı olur? Karar vermiştim artık hayat beni gibiyordu bunun başka açıklaması olamazdı.
    ···
  9. 9.
    0
    ne anladık arkdadaşlar her kuşun eti yenmez şakabiyana unutursun panpa sıkma canını salla gitsin
    ···
  10. 10.
    0
    facesi kapansa eli durmuo kaltağın. ayrıldıktan 1 hafta sonra onunla cıkmaya başladılar ama onun en yakın arkadaşlarından biriyle ben o kızla ayrıldıktan 3 gün sonra çıkmaya başladım. Not: intikam güzeldir.
    ···
  11. 11.
    0
    @87 istesem çok fena alırım intikam ama gibtir et diyorum, önüme bakıcam.
    ···
  12. 12.
    0
    panpa ben aldım diğerini de rezil ettim ikisi birbiriyle düşman olup sırlarını açıkladılar. ikisi de benimle yattı kendileri kaybettiler. Not: Sülalem raad panpa
    ···
  13. 13.
    0
    salla ugraşma abartırsın bedelini ödeyemessin
    ···
  14. 14.
    0
    reserved
    ···
  15. 15.
    0
    ne umutlarla gelmiştik
    ···
  16. 16.
    0
    ayrıldıktan bir süre sonra kıza yazmış olduğum bir mektup;

    Her şey nasıl bu hale geldi? Benim yüzümden mi? Senin mi? Çevremizdeki insanların yüzünden mi? Sanırım her şeyde biraz suç var, çevremizdeki insanların benim, senin. Hayat bir şekilde tanıştırdı bizi, ve bir şekilde de ayırdı.. biz bunu hak ettik mi? Önemli olan soru bu olmalı. diye düşünüyorum bazen acaba böyle mi olmalı doğru olanı bu mu.. bir yandan içimizdeki o sevgi, aşk… Çok fazlaydı belki de aşırıydı bizim aşkımız dengeyi sağlayamadık, çöküşe geçti her şey..

    Senin gözünden bakmaya çalışıyorum bazen hayata, aile baskısı, abin, hele o baban… gerçekten kötü. tahmin bile edemiyorum şu an ki pgibolojini.. bunları hak edecek ne yaptın sen? Gerçekten ne yaptın? Ben bunları hak etmediğini düşünüyorum. inan her zaman iyi düşündüm senin için.. iyi bir insan olarak fakat hayatın sana iyi bir çevre vermediğini düşündüm hep. keşke iyi bir ailede doğmuş olsaydın ve keşke daha anlayışlı bir baban olmuş olsaydı.. keşke… ama her zaman bir umut vardır, unutma kötü günler, iyi günleri de beraberinde getirir.

    Yediğin lafların, dayakların bile bir anlamı olmalı, o lafları, dayakları boşuna yemedin sen özge. ve ben hepsinin farkındayım. Hiçbir zaman hayal kırıklığına uğratmadım seni. Bunlar boş şeyler değil.. yaşadıklarına bir anlam yüklemelisin. evet ben yaşadıklarına ve yaşadıklarıma anlam yüklüyorum hepsi değerli benim için. Hepsi bir çırpıda bir kenara atılamaz diye düşünüyorum.. beraber çok şey yaşadık biz özge, çok şey öğrendik, çok şey öğrettin bana..

    Kendimden ve pgibolojimden bahsedeyim biraz;
    Evdeyim genelde arkadaşlar ararsa onlarla takılıyorum, her pazartesi denize gidiyoruz, ordan sohbete geçiyorum hoca anlatıyor bir kulağımdan girip ötekinden çıkıyor anlattıkları, pek dinlemiyorum zaten bildiğim şeyleri anlatıp duruyor. eskiden dışarı çıkmak için bir sebebim olurdu artık o da yok bildiğin ev kızı oldum lan anneme falan yardım ediyorum, markete çıkıyorum, onun haricinden bilgisayarın başındayım hep.

    Bir insanın olabileceği en dipteyim, kaybedecek hiçbir şeyim ve uğrunda ölebileceğim hiç bir şey kalmadı… sorunlar yüzünden hayata bağlanamıyorum. Çevremde bir sürü dal var fakat her tutmaya çalıştığım dal kırılıyor… ilerleyemiyorum etrafımdaki tüm kapılar kapalı. Attığım her adım beni daha da dibe çekiyor. Daha çok sürükleniyorum., ben bu hayattan tek bir şey istedim, Hayat onu da aldı elimden.

    Eski yaşadıklarımızı özlüyorum, seni de çok özledim. Bir yandan eskisi gibi olmayı istiyorum fakat artık yapamıyorum bir şeyler hep ekgib kalıyor o sevgiyi aşk’ı göremiyorum sende, bir ara unuttuğumu sanmıştım seni telefon görüşmesi mesaj derken yine bir şeyler başladı, hep başlıyor zaten, ben engel oluyorum, uzaklaştırıyorum seni kendimden, büyütmek istemiyorum artık o sevgiyi içimde, o her büyümeye çalıştığında engel olmaya çalışıyorum fakat çoğu zaman kontrol edemiyorum.
    Neyse içimden geldi yazmak istedim işte iyi mi ettim kötü mü ettim bilmiyorum.
    Tümünü Göster
    ···
  17. 17.
    0
    panpa sen safsın harbi safsın la cidden saflıkta çığır açmışsın
    ···
  18. 18.
    0
    panpa ask.fm den kız düşür
    ···
  19. 19.
    0
    @95 katılıyorum panpa teşekkür ederim yinede *
    ···
  20. 20.
    0
    @96 bu kafayla onlar beni gibiyor amk, uğraşmıyorum artık *
    ···