yobaz değilim, kimi günler eşimle dansa bile giderim. geniş bir adamım ama iş kızıma gelince; haluk kadar yobaz, onun kadar gergin bir adam oluyorum.

haluk işte, çocuklar duymasındaki.

düşünüyorumda, okulda ya sınıfında bir erkek saçını çekip kızıma laf attığını düşünüyorum. o benim; en sinirli olduğumda dahi bağırmaktan korktuğum kızımın bir bin kurusu tarafından ezilmesinden korkuyorum.

sırf o yüzden bazen diyorum oğlum olsun. ne biliyorsam, ne yapıyorsam ona öğreteyim, kendini savunsun ezilmesin, babası gibi ezsin. ama olmuyor bir yanım kızdan yana.

düşünsenize beyler, binin biri gelip kızınıza zorla birşey yapıyor. ve o yapısındaki kırılganlıkla ağlıyor, siz görmeyesiniz diye eve bile gizlice giriyor. ne yapardınız?