kızların kedilere benzemesi

dediğim gibi yarene mesaj atamadım beyler.cünkü elimde cesaret yoktu.ve o cesaretin olmaması bana çok şey kaçıracaktı beyler.evet yareni.benim güzel gülüşlü ela gözlüm.beyler kızları 31 çekerken veya ne biliyim bir şey yaparken veye etekli gördük mü onunla ciks yaptığımızı hayal ederiz değil mi? bu erkekliğin doğasında olan bir şey aslında.ama ufak bir açığı var bu erkekliğin doğasında.ben yareni sadece ona sarılıp kokladığımı hayal ederdim beyler.o kadar güzel kokuyordu ki hayalimde ona orada evlenme teklif ediyordum.o da bana evet diyordu beyler.biliyorum biraz paranoyak oluyorum ama şu hayatıma kadar yaşadığım en güzel şeyler neler sizce? Televizyon karşısında oturmak mı? yoksa bilgisayar başında boş boş gezinip hayaller kurmak mı? Evet yareni görene kadar hepsi en güzel şeylerdi benim için.ama yarensiz dünyayı kabul etmiyordum beyler.elimdeki tek gül olup dikenli olsa bile onu elim kanayana hayır elim vucudumdan kesilene kadar severdim.ama ufak bir pürüz çıktı bu sevgimde beyler.biliyorum hepiniz biliyorsunuz.tamamen kaybeden bir insanım ve yarenimi de kaybettim.nasıl mı aynen şöyle ;

http://www.youtube.com/watch?v=6oef7rWTVGY

sacma sapan etütlerden biriydi işte.okuldan hemen cıkıp dershaneye gelmiştim.sacma sapan tostumu ve ice teamı alıp kantindeki televizyonun karşısına oturmuştum.evet bayağı kaybeden bir tiptim.ufuk ise bildiğim ufuk değildi artık.havalı cocuktu.bütün okul ondan soruluyordu.daha 6.sınıfta okulun babası olmuştu ve aynı dershaneye düşmüştüm.arada bir selam versemde benimle aşırı derece taşşak gecen bir insandı.yani nasıl desem hayattımda en utandığım anlardan birilerini oluşturmuştur bana.insanlarının duygularını önemseden konuşan duygusuz bir herif olmuştu sadece.he esas olaya gelirsek kaşarlı tostumu ısırıp ice tea'mı yudumlarken kantine ufuk geldi beyler.erken gelmezdi ama bir nedeni olmalı yani.kantin de zemin kattaydı beyler.yukarsından böyle ufak ufak pencereler vardı.oradan yareni görmüştüm beyler.daha ayaklarından tanımıştım onu.ufuk da onu görmüş olacak ki dışarı cıkan kapıya gitti ve tabi ki yarenin yanına.paranoyak olmak istemezdim ama ne konuştuklarını hayatımı heba ederek öğrenebilrdim ve ettim de.evleneceğim kadının ufuğa sevgi bakışlarıyla gülümsemesi.hayatım kırılmıştı beyler.hep kaybeden olmaktan nefret etmiştim.ertesi gün dershanede yaren ile ufuğun cıktığı haberleri yayılmıştı bile.hatta sınıfımdan efe diye birisinin yarenle mesajlaştığı kulağına gitmiş ki ufuk tayfasını toplayıp efeyi bi güzel patakladılar sınıfta gözümün önünde.yani bir şey yapamazdım bu ufuğa karşı.bu adam önümde duran kocaman bir duvardı ve bende duvar tırmanmada son sıradaydım.

şansa bak ki sigara bitmiş biraz mola biraz kahve yapıp geri döneceğim takipci varsa sana da teşekkürler kardeşim derdimi şu ana kadar dinlediğin için.burada bitirmiyorum merak etmeyin geleceğim daha lise hayatı + yaşamadığım üniversite hayatım var.Yeni bir tsilgo mu doğuyor yoksa sadece başka bir ezik mi bilmiyorum.