yürüyüş gerçekleşti. ne mutlu. çok okumaktan imla fakiri oluvermişiz sanki. bizler hangi kelimenin doğru ya da yanlış yazıldığını illa ders kitaplarından öğrenecez. ne yayınevleri ne de yazarlarımız dikkat etmiyolar bu hususa. herşeye sırayla geliniyomuş ya hani. sıramızı bekliyoruz. ancak bitmek için bekliyoruz. yoksa güzel gün göstermez bu ülkede kimse kimseye. eskiden nerelisin denilince, yaşanılan illere göre insan tahmini yapılırdı, şimdi ise türkiyeli olmak yetiyo. ülke genelinde kin egemen. yaşanılan acılar, bastırılmışlıklar, sindirilmişlikler, hırs, intikam hepsi beklentide. gözümüzü dört açıp ya da sabırla dişlerimizi sıkıp şu kötü günlerin geçmesi planlarını yapıyoruz. gökten tepenize bişey inmeyecek. ben size bunu anlatıyorum. çalışmanız tek derdim. biz sürekli ortaklaşma çağrısı yapıyoruz, emin olun bi şekilde ortaklaşırız. zaten ülkemize bakarak dedik ki, kapitalizm içinde zenginleşen ve sizden daha başarılı olan yoldaşınızı kıskanmayın. şu laflar aklınızda olsun. çalışsın onun da olur. iş var ama millet çalışmıyo. başarıyı bekliyo millet. siz mükemmeli kovalayıp başarı peşinizden geliyomuşçasına da davranabilirsiniz ama aç gözlülüğünüze bakarak da biz bi tavır koyarız. öncülük bu yüzden vardır zaten. birileri organize şekilde bu işe mesai harcamazsa, başıbozukluktan çöküp gideriz. herbirimiz bi tarafa savrulur ve zaman içinde yozlaşarak onlara benzeriz.
o kadar da karamsar değiliz. okulumuza gideceğiz. sevdiğimiz kadınlar gitmiş. bizi tanıyan kimse kalmamış. yeni bi hayata başlamışız ve yeni bi kimlikle etraftayız. mecbur olmamız gereken yerlerde bi soluk alma girişimimiz yıkıcı olmayacak şekilde mevcut olmalı. onun yanında da yeni kimliğimiz tatminini iyice sağlamalı. tek damla gözyaşını en ufak bi zaafı dahi kaldıramayız. daha akıllı olanlar, daha atikçe seni kullanır. ancak ilk yanılgıda ezilen olacaklardır. kas ve beyin güzü, sosyal statü herkes için bi silahtır. bunu unutmayın. size yapılacak dayatmalara karşı da insiyatif sizdedir. bi çay için ve az soluklanın.
sizi sevdiğinize pişman edecekler. kayısı diyarında yaşanılanlar bunun örneğiydi. suçlu belli ama arsız gibi. bu gece de bişeyler oldu. onun da suçlusu belli ama yine aynı arsızlar. insanları nefret yüklü kesimler olarak kabul etme noktasına geldik takıldık. onlar yurttaş, bunlar yoldaş, iunlar sırdaş... daha? her defasında boşluğa bakanlar mıdır sürekli boş bakanlar? sözlüğe insan ne kadar güven duyabilir ki?
zaman var. zaman var. akıp gidiyo. her yer zaman olmuş. böyle de sinsice ilerlemez ki zaman. ama becermiş. sanki o görüntüler hafızamdan silinsin gitsinler diye yaptım tren yolculuklarını. sanki anlatacak hiç bişey bulamayım diye yaşandı herşey. illaha en iyisini, en komiğini mi cımbızlamam gerekti ki? illaha son konuşan ve iyi konuşan mı olmalıydum. bugün öğrendim ki bir sevdiğim daha çekip gitti. ne acıdır tek bir haber bile alamıyorum. hevesim kaçtı kızlar.
özet: yardım edin.
ördek kardeşiniz pgibolojisini bozmak içinn