Bir kıza aşığım onun için yapamayacağım şey yok , o kadar sessiz ki görüşsek bile ağzını bana karşı bıçak açmıyor ulan sarılıp sarmalamak istiyorum bak geçti ben varım dememek için kendimi zor tutuyorum aşkımı gönlümde bastırıyorum defteri kapattım diyorum kendime de , kendimi kandırıyorum sadece...

Şimdi sizlere sorum aşığı olduğum kızın bir erkek arkadaşı var rastgele elemanla da tanıştık çocuğu da sevdim ama aramızda dağlar kadar fark var ben serserinin önde gideniyim bu çocukta sakin , kibar , kısık sesli birisi bence iyide bir insan çocuğu ezmek için demiyorum da ben bu çocuktan 15 gömlek üstünüm.

Kız ne isterse anında en iyisini bulabiliyorum, onun için çabamı görüyor, beraber bir işte yapacağız, bazen fazla kibarım, fazla gizemli birisiyim, serseriyim,doğalım, açık sözlüyüm, baba yiğit tavırlarım var, ortamda racon takılırım, halim,tavrım başkaları gibi değil, içimde huurluk yok, dürüst açık sözlüyüm,bir işi sonuna kadar kovalayan birisiyim, hiç bir işimi tamamlamadan yoruldum demeyen birisiyim, yalnız alkol içen birisiyim, biraz cahilim bilgi birikimi olmayan birisiyim, spor yapan birisiyim,iyi müzikten anlayan birisiyim, eskiden çok şiir okumuş, çilekeş birisiyim, acılarımı öyle bir gizlerim ki yıkılmış olsam dahi ser verip sır vermem güçlü görünmek için içime ağlarım başkaları göremez buna izin veremem böyle bir adamım...

Bizimkisi aşk hikayesi resmen bilseniz bir elin parmağını geçmeyecek şeyler adı aşk oldu işte.

Kafama takılan şey şu niçin erkek arkadaşın varken onu değilde beni yoruyorsun...