Edit : Beyler Allah rizasi icin Ayse hakkinda kufurlu yorumlarinizi silin.

Ahh ahh beyler nerden başlasam bilemiyorum. Öncelikle uzun yazmıcam detaya girmicem üzerinden geçicem başıma gelenlerin ve sonuca bağlıcam.

ismim Mustafa. Şuan 18 yaşındayım üniversite sınavına hazırlanıyorum. lise 1 den bu yana 3 yıllık bir sevgilim vardı .Ama beyler öyle laftan sözden bişey değildi be gerçekti herşey. Bütün ailelerimiz, amcalar,dedeler, komşular herkes biliyordu. Öyle etraftaki cıvık ilişkilerden değildi. ben onun ilk sevgilisiydim oda benim. Kızı anlatayım. ismi Ayşe olsun. Ayşe benden 1 yaş haliylede 1 sınıf büyüktü. O çok güzeldi bende yakışıklıydım yani açıkçası. Kafa yapılarımız, aile yapılarımız herşey uyuşuyordu. ilk 1 sene geçtikten sonra gerçekten aşık olmuştum ki belliydi oda aşık olmuştu. Mantık ve aşk ikisini bir arada zütürüyorduk. Beyler inanılmaz mutluyduk ya öyle böyle değildi. Etrafımızda hiçkimse umurumuzda değildi hiçkimseyi önemsemiyorduk yalnızca kendi aşkımıza mutluluğumuza bakıyorduk. Benim birsürü kız arkadaşım vardı yani arkadaş sevgili değildi. Ben onun için çevremdeki herkesi ama herkesi silmiştim. Onun pek çevreside yoktu ondan kimse başımıza dert olmazdı. O maddi olarak daha iyidi ve de kültürüde yüksekti çevresi hep okumuş insan benim o kadar değildi klagib bi türk ailesiydi. Burada bi farklılık vardı ama hiç sorun olmamıştı.
Sadece o çok severdi starbuckslari, burgerkingleri bense hayatımda gitmemiştim oralara. Ben yazları 90 gün sabahtan akşama bi işte akşamdan geceyede başka bi işte çalışırdım. Yazın iyice para biriktirirdimki sene içinde istediklerini alabileyim. Ondan başka hiç masrafım yoktu ki. Ki ben ona para harcamaktan hiç gocunmaz zevk alırdım. Neyse böyle böyle 2 sene geçti ve inanılmaz güzeldi.

Ayşe benden 1 sınıf büyük olduğu için ben 3. sınıf iken o universiteye hazırlanıyordu. Güzel resim çizerdi, resim bölümüne hazırlanıyordu. onun için kursa felan gitti. O dönemler yeni insanlar hayatına girdi, güzel sanatlar kafaları felan farklı ortamlar gördü neyse. Ben bunun bilincinden hemen uyardım aman akıllı ol nolur nolmaz başımıza iş çıkmasın diye. Beyler yalnızca 1 hafta sonra hocası Ayşe ye sulanmaya başladı. Çevresindeki insanlar ayak bağı olmaya başladı. Başka ortamlar ona görkemli gelmeye başladı ve eski ben yoktum artık gözünde. Aylar aylar geçti 6-7 ay boyunca her gün kavga ettik. Birsürü insan birsürü mevzu geçti. Ben ondan çok az şey istedim ve bizim için istedim. Başka insanların bizi etkilemesine izin verme dedim. Ama o başka insanlar varya beyler bizi öldürdüler. Bu 6-7 ay sonunda Ayşenin aşkı ölmüştü belliydi. Beni hiç önemsemiyor, dinlemiyordu. Ben ne istersem tersini yapıyordu. Beyler çok acı çektim çok. Ama aşıktım ben ama seviyodum ben ama ben onun beni gerçekten sevdiğini görmüştüm bu o olamazdı. 6-7 ay mücadele ettim bunlardan kurtulalım eskisi gibi olalım diye ama hep daha kotuye gitti. Daha sonra üniversiteyi kazandı. Hep diyorlardı üniversite değiştirir diyede hiç inanmıyodum. Üniversite bitirirmiş onu öğrendim. Bazen iyi günlerimiz oluyodu buluşunca felan. Ki son zamanlarda iyiydikte yani. Etrafındaki insanlardan felan az çok kurtulmuştuk. Birgün tiyatroya gittik yattı omzuma sevdim yüzünü felan herşey çok güzeldi. Neyse gün bitti evlere gittik felan. Beni sevdiğini onu bırakmamamı söylüyodu bana. 1 hafta sonra benden ayrıldı. Ve ayrılma sebebi neydi biliyomusunuz : Telefonda sert konuşuyomuşum, onun dediklerini dinlemiyomuşum. Bana başka hiçbir sebep söylemedi. Benim universte sinavima 40 gun kala Beyler bu süreçte inanılmaz acılar çektim ama yazmaya elim varmıyor işte. Herneyse bu olayın ardından tam 3 hafta boyunca hergün aradım, ağladım, yalvardım bir köle gibiydim hiçbir farkım yoktu. Ve ben bunları yaparken o her seferinde zevk alırcasına dahada tekme attı bana. Ben ağladıkça telefonda o dahada ağır şeyler söyledi bana. Bu nasıl olabilir beyler. 3 sene boyunca hayatını adadığın, çok mutlu olduğun ve aşık olduğun bi insana nasıl yapabilirsin bunu. insan düşmanına yapamazken bunu daha 3 hafta önce beni bırakma diyen insan nasıl yapar bunları. Beyler o kadar düşmüştüm ama hala çabalıyordum inanamıyordum çünkü. Sürekli yazıyordum yazıyordum yazıyordum. Yemin ediyorum 4-5 sayfa yazılar yazıyodum şimdi işim var diyip cevap bile vermiyodu. Hiçbirşey laf değil be beyler. O, o kadar iyi bi insandı ki, o kadar çok seviyodu kı beni, o kadar mutluydukki bunların yaşanması imkansızdı. Ama oluyomuş işte be. Bunlar yalnızca kabaca yaşadıklarım. Ben Ayşe yi suçlayamıyorum. O etrafındakiler benim saf sevgilimi kandırdılar. O kötü insanlar getirdi bizi bu duruma. Ama varılacak tek bir sonuç var. Ben hala aşığım, benim hala hep aklımda. O ise bi zaman aşıktı, şimdi ise umurunda bile değilim.

Kızlar sevmez beyler. inanmayın öyle şeylere.
Gerçekten sevselerdi, gidermiydi boşyere ?