Yerde öylece kalmıştım, ne yapacaktım şimdi aklımdan onlarca soru geçiyordu. Olay nerelere gitmişti. Tam her şey yoluna girmiş, Nesrinle sorunsuz şekilde ilerlerken bu noktaya nasıl gelmiştik.

Biraz zaman geçtikten sonra yerden kalkıp oturacak duruma gelmiştim. Nesrin'den mesaj gelmişti. Kıza ne diyecektim. Ne konuşulduğunu merak ediyordu. Aklım durmuştu. Bir şey yazamadım, okulda öylece kalakalmıştım. Her yerim ağrıyor kalkıp gidemiyordum. Çok geçmeden okulun kapısında o an en son görmek isteyeceğim kişiyi görmüştüm. Nesrin gelmişti. Gelmesi gereken bir durum olursa ona haber verecektim ama zaten hazırda bekliyormuş. Beni görünce hemen bana doğru koştu. Kız ne yapacağını ne söyleyeceğini şaşırmış haldeydi. Ne olduğunu sordu ama anlatacak durumda değildim. Kolumdan tutup kaldırmaya çalıştı, zor da olsa kalkabildim. Nesrin ısrarla cevap bekliyor soruyor da soruyordu. Ayağa kalkmıştım ama gidemem şimdi eve durayım biraz daha dedim. Zaten eve gitmiyosun bize gidiyoruz hadi dedi. Çıkış kapısına kadar yürüdük, evleri yakındı ama yürüyecek durumda değildim, taksi çağırdı. Nesrinlerin evine gelmiştik. Az da olsa takside durumu açıkladım Nesrin'e. Yukarı kadar yine yürümek zorundaydım. Her yerim çürümüş gibi ağrıyordu. Evlerine çıktık annesi kapıyı açtı. Kadın beni o halde görünce na yapacağını şaşırdı, hemen içeri aldı bizi. Üzerimdekileri çıkarıp uzandım. Annesi de haliyle ne olduğunu sordu, kadın dört dönüyordu eli ayağı birbirine dolaşmıştı.

Elimi yüzümü bir güzel temizledi, içerdelerken Nesrin annesine ne olduğunu anlatıyordu. Kız ağlamaya başlamıştı yanıma bir süre gelmedi. Annesi başımda bekliyordu, Nesrin de gelmişti ama konuşmuyordu hiç, oturdu ve beni izlemeye başladı.

Annesi çok iyi biriydi, o kadar ilgilendi ki kendi annem olsa ancak bunu yapabilirdi. Beni oğlu yerine koymuştu sanki. Onun durumunda olan birisi için daha farklı bir duygu olmalıydı bu. Annesi görse bu çocuğu kahrolur ne yapacağız dedi iç çekerek. Ne diyeceğimi bilemiyordum, zahmet oldu ben biraz daha durayım giderim dedim. Nesrin araya girdi bizde kalsa aslında dedi.

Ben Nesrin'in dediğini idrak edinceye kadar annesi kalsın da ailesine ne diyecek, böyle de görürlerse kadın perişan olur dedi annemi kasdederek. Kendisi de anne olduğu için sürekli annemi düşünüyordu. Nesrinlerde kalma fikri güzeldi ama evdekilere ne diyecektim. Annemin üzülmesini bir yana bıraktım, herkesin babasının da yapacağı gibi bana bunu yapanları bulmak isteyecekti babam, olaylar daha çok büyüyecekti. Hemen düşünmeye başladım, nasıl kalabilirdim bir yolunu buldum ama işe yarar mıydı hiçbir fikrim yoktu...