Aslında her şey hazırdı; konuşmalar, buğulu sözler, ikna çabaları. Her şey kafamda bitmişti. “Sevdiğim” kıza teklif etmeye hazırdım. Çarşamba günü arkadaşlar aracılığıyla kıza haber gönderdim ve konuşmak istediğimi bildirdim. Dersimi iyi çalışmıştım, onu kaybedemezdim. Bu yüzden teklifimi kabul etmezse arkadaş kalmayı isteyecektim ondan. Cumartesi günü sabah sıfır adrenalinle derslere başladık, ders çıkışı bir kafede buluşup onunla konuşacaktık. Derslerin sonuna gelindikçe kalbim hızlanıyor, vücuduma ekstra adrenalin pompalanıyordu. Vazgeçmek istedim ama çok geçti.

 

Son zil çaldığından hemen kendimi dışarı attım. Polifonik dersane zili ölüm marşı gibi geliyordu kulağıma. Kız geldi, kafeye gittik ve yerlerimize kurulduk.

Kıza uzun bir süre baktım ve konuşmaya başladım:

 

(+: Ben)

(-: Kız )

 

+ Ya ben dersanenin ilk gününden beri senden hoşlantı demeyelimde yeaani bir sevme durumu var. (Evet aynen bunu dedim * )

+ Ama sana teklif etmek istemiyorum daha doğrusu korkuyorum çünkü kabul etmeyeceğini tahmin ediyorum. Yanlış mıyım? (Bak bak burada nasıl pası kıza attık)

- Teklif etmeden bilemem.. (Burada hafiften tebessüm etti)

+ Nasıl yani? (O sırada içimden “hass.. kabul edecek lan!” diye seviniyorduuum ki)

- Bak ben seni anladım: Sen beni seviyorsun, ama kabul etmem ve beni kaybedersin diye teklif etmiyorsun değil mi?

+ Hah evet! Onun için ben seninle arkadaş kalmak istiyorum!

 

Buraya kadar her şey “eh işte” gitmişti sonra kız eline aldı sazı:

 

“Öncelikle doğru düşünmüşsün teklifini kabul etmeyecektim. Şöyle bir laf var bilmem bilir misin? ‘Ben yari gül diye koklarım..’ ” falan filan diye bi laf edince ağzına sandalye ile vurasım geldi, hiç sevmem öyle özlü sözler. Ben efendi efendi konuşmasının bitmesini beklerken kız, “Ayrıca arkadaş kalmak istediğini söylemişsin ama biz arkadaş değildik ki arkadaş kalalım” dediği an şerefsizim yerin dibine geçtim. O kadar yapılan hazırlık, ayna karşısında verilen çok bilmiş cevaplar… Hepsi önemsizdi artık. Kız topu 90’a çakmıştı, kapak yapmıştı, paramparça etmişti. Resmen inci sözlükte @2nin tecavüz ettiği @1 gibiydim. Hiç konuşmadım sadece haklısın dedim, oldukça eziktim.

 

Sonra kız “Tamam seninle yine selamlaşırım falan ama artık aramızda öyle samimiyet olmaz“ diyerek beni avuttu. Daha doğru bi tabirle işini bitirdikten sonra 100 dolarını komidinin üstüne bıraktı..

 

Neskafesini içip kalktık sonra görüşürüz dedikten sonra (Hee görüşürüz * ) ayrıldık. Ve bugün ilk kez kapının önünde karşılaştık, birkaç saniyelik bakışmadan sonra selam verip hızlıca uzaklaştım.