Selam panpalar hikaye gerçektir.
ilgi gelirse yazıcam 8 partta biter
Sizi bekliyorum
Edit1:ilk ağzıdan duyduğum benım yaşamadığım bir durumdur

Biz 4 kişilik bir aileyiz daha doğrusu aileydik. Taaki kız kardeşim 2011 senesinde aşık olduğu cocuk yüzünden kendini asana kadar.
Hikayeme başlıyorum.
Sene 2010
Burgaz ada da kendi halinde yaşayan bir aileyiz. Kız kardeşim gerçekten çok güzel bi kızdı. Bu sene lise için adadan istanbula gidicekti. Kartal'da lisesini okucaktı ailem kardeşime ufak bi öğrenci evi tuttu. Bende ara sıra gidip ihtiyacı varmı yokmu sıkıntı varmı diye kontrol edebilcektim. o yüzden babamda rahattı. Neyse öğrenci evini tuttuk düşüncemiz ilk sene kendi başına kalır evde 2sene arkadaş bulur 2 kişi kalırlardı

hikayeye başlamadan ilgi başlıyor amk puhahahahahaha

Kardeşimi kendini asmış görünce tutamadım kendimi ağlamaya başladım annemin ve babamında onu o şekilde görmesine gönlüm el vermezdi.
Bende kardeşimi ordan indirdim. Güzel yüzünden son bir kez öptüm. Kulube bulunan balıkçıların sandallarını ördükleri güneşliğe sardım canımın yarısını aldım kucağıma madam marta koyundaki ormanlığın içine doğru ilerdim ve kardeşimi büyük cınar ağacının yanına gömdüm. Onun bedeniyle birlikte benimde ruhumu onun yanına gömdüm

Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi.
Şizofren teshisi konulan Alperin Anı defterine karaladığı hayat hikayesi...

Kardeşimin okul hayalleri bitmişti bende göndermezdim zaten. Bu evde berduş gibi geziyor bir yandan üzülüyor bir yandada yaptığı hatanın bedelini böyle ödüyor olmasından yüreğimi katılaştırıp kendimi avutuyordum. Bu 3-4 gün öyle sürdü bir gün sabah uyandık kahvaltı edilcek. Kalkmamıştı hala annem odasını girdi cağırmak için. Annemin cığlığıyla odaya girdik annem ağlıyordu. Odada bi mektup bırakmış mektupta tek cümle yazıyordu.
Artık benım için yaşamak anlamsız kimsenin yüzüne bakamam benim için üzülmeyin

Neyse biz evi tuttuk eşyalı filan. Kız kardeşim liseye başladı. Bende ara sıra gidiyorum ne var ne yok diye bakıyorum tekrar adaya dönüyordum. Kız kardeşim gayet iyi keyfi yerinde görünüyordu. Benden içten içe ben okumadım kız kardeşim okusun diye daha gayretli çalısıp onada maddi yardımda bulunuyordum. Gel zaman git zaman (takriben 4-5 ay içinde) kız kardeşimin hal ve hareketleri değişti telefon elinde düşmemeye başladı sürekli mesajlaşma filan. Anladım erkek arkadaşı var ses etmedim genç kız dedim neden olmasın. 2 yarının ortalarına doğru kız kardeşimin yüzü sürekli asılıyor. Gözler hep ağlamaklı geçiyordu. Dayanamadım çektım yanıma dedim sende bi haller var noldu hiç iyi gözükmüyorsun.
-Yok bişey abi dedi.
Bende üstelersem daha cok üzülür diye. Tamam sen öyle diyorsan öyledir dedim bişey olursa ne olursa olsun anlatabilirsin dedim.
(Bu anlattıklarım her haftadada gözlemlediklerim kısa kısa geçıyorum. Her haftasonu yanına gidiyorum sonra burgazadaya geçiyorum ailemın yanına)
Gene bir gün gittim yanıan eve geçtim baktım baygın baygın yatıyor. Alkol içmiş ilk defa içtiğini gördüm. Telefonunu gördüm yanındaydı dedim bi bakıyım ne haltlar karıştırıyor. Açtım ve mesajo görünce şok oldum

Telefondaki mesaj
Artık ayrılmamız gerekiyor senle işim bitti
Okuyunca beynımden vurulmuşa döndüm. Kardeşimi suyun altında soktum ayılttım konuştum bununla dedim noluyor anlat bana okudum mesajı senden duymak istiyorum dedim.
Hıçkıra hıçkıra anlattı herşeyi. Çıldırcak gibi oldum o gün aldım onu adaya zütürdüm okula gitmiceksin artık burdasın dedim zaten cevap vercek gücü kalmamıstı başını eğdi önüne. Nerde bulurum bu bini dedim. Zar zor aldım lafı ağzından Kartal'da bi kafenin sahibinin oğluymus orda duruyormus. Resmini gösterdi bana tamam dedim gittim ertesi gün kafeye oturdum müşteri gibi çay içiyorum baktım bu bin gelıyor. Geldi şerefsizin cıkmasını bekledım kafeden baktım cıkıyor hesabı masaya bırakıp cıktım bende çaktırmadan takip ediyorum. Kartal bilen varsa bilir bankalar caddesi diye bir cadde var onun arka caddesi barlar filan var kuytu bi yer sıkıştırdım onu orda cektım noluyor filan dedi küfür etmeye başladı çepten cıkardım jileti yatırdım bunu koluna boydan boya cektim jileti. Ağzını burnunu yere döktüm. Uzaklaştım sonra ordan anlamış herhaldeki şikayetçi filan olmamıs o.ç.

Yola çıktım adada kardeşimi arıyordum gözümden yaşlar akıyordu. Sanki ne bulcağımı biliyordum. Direk aklıma madam marta koyundakı terk edilmiş kulube geldi koşa koşa gittim. Ve kardeşimi gördüm. Boğazında bi ip soluk yüzüyle ayakları sallanıyordu. Biri gelse kesse beni canım daha fazla yanmazdı. Napcağımı biemedim

Son part arkadaşlar kimler burda görelim bitircem

OKUYAN PANPALARIM iÇiN DEVAM EDiP BiTiRiYORUM

Peki söylemisin kardeşim bunu ne rahatlıkla buraya yazıyorsun.

adam morg bekçisi osman

Son part bitircem gözlerim doldu arkadaşlar bi sigara yakıyım geliyorum

Geldim panpalarım devam ediyorum

Beyler hiçbir acı cehennemden daha ağır değildir intihar etmeyin , bakın büyük konuşmayayım ama büyük bir acım olsa yaşadığım yerlerden uzaklaşırdım bence öyle yapın ahiretinizi beter etmeyin

Devam ediyorum

Hikâye başlamadan ne ilgisi panpa

Inşallah gerçek değildir amk (bence değildir olayın akışı çocuğun kardeşini çınar altına gommesiyle bitiyor CUBKU etrafta polis veya ilgili kurum yok muydu

hikayemiydi amk başlığı gördüm içim parçalandı amk

Harbiden benimde içim parçalandı