çabalamak kelimesini duyunca böyle titreme geliyor bana, beynim gibiliyor. ne demek lan bu çabalamak? nasıl bir zımbırtıdır bu?

lan olm bu kadın nedir, Cennet midir , sınav mıdır, gol krallığı mıdır? yaşam savaşı sanki dıbına koyim. neyin çabasını yapacakmış bu erkekler? yağmur altında kapının önünde mü beklesin, her gün çiçek mi göndersin, her akşam mesaj mı atsın, ne yapsın çabaladığını göstermek için?

erkekler böyle çabalamak zorunda görüldükçe, çabalasın diye dayatıldıkça bu sokaklar kezbanlarla beşbinelerle dolup taşacak. hepsi bir ağızdan hulusi beni 10 dakikadır aramıyor, demekki yeterince istemiyor. ananın amı kezban.

sırtımıza öyle bir binmiş ki çaba gerçeği, öyle bir dayatılmış ki, kağnı çeken öküze dönmüşüz, ilişki başlamadan sorumluluklarla ezilmişiz. sorumluluk da çaba, karılar kendini ulaşılmaz görmeye devam ediyor böylece, doğada en güçlü erkekle çiftleşen hayvanlara benziyorlardı hep de benzeyecekler.

bir erkek sizin için dövüştükçe mest oluyorsunuz, rakiplerini yensin istiyorsunuz, sonra rahminizi onun döllerine açıyorsunuz çünkü en çok çabayı o veriyor sizin için, dıbına kodumun kendisini nobel ödülü sanan karıları.

kadın sandal sefası yaparken kürek mahkumu erkek, televizyon izlemesi için televizyonu alan, anteni takan erkek, kavga edince araması gereken erkek, iş arkadaşları görsün de kıskansın diye iş yerine çiçek gönderen erkek...

bir gün "eeeh yeterin lan dıbına koyayım" diye öyle bir şahlanır ki o erkek, sizi üzerinden yere attıktan sonra aylarca kendinize gelemezsiniz dıbına kodumun kezbanları

Lan huur evlatları neden çuguluyonuz

az konus

Boş muhabbet.

Pff harbi basit, boş insan.