evini gösterdin. uzaktan bakarken dedin ki güzel görünüyor değil mi?
evet dedim.

inecekken bana baktın. iki elimle yavaşca yüzünü tuttum. gözlerin çok güzeldi yine. karanlıkta alev saçıyordu. yavaşça yaklaştım dudaklarına. ilk öptüğümde tepki vermedin. sonra sen de karşılık verdin. alt dudağını öperken ellerimle vücudunu sarmaya başlamıştım.

boynunu öperken o tanıdık kokun, o tanıdık ten. yine damarlarımdaydı zehrin. sessizce "dur" dedin. nefes nefese kalmıştın sen de. sadece dur diyebildin. hemen indin, hızlı adımlarla yürüyerek evine gittin.

eve dönerken çok hızlı kullandım. kendime kızdığım için belki de. kendi kendimi tekrar bu batağa çektiğim için. eve döndüğümde kendimi eski fotoğraflara bakarken buldum. sonrası yine aynı, biraz sarhoşluk biraz pişmanlık.

yine olan olmuştu anlayacağın pelin. yine ok yaydan bir kere çıkmıştı. dönülemez yola çıkmıştım sana doğru. o son sapağı kaçırmıştım. ama sen de yine bilerek koştun bana.

insanın hayatında bazı kırılmalar vardır.
o gün şenlik alanına giderken telefonumu unutmamış olsam şu anda böyle bir başlıkta yıllar sonra yazmıyor olacaktım. hayat gerçekten çok garip, tam bir kelebek etkisi.

neyse ben devam ediyim kendi kendime yazmaya, sözlüğe açık bir günlük ama sadece ben varım :')

https://youtu.be/y4Kf_68Npyo

o zaman biraz şarkımızı dinlerken yazıyım buraya. ne dersin?

o gün, seni yıllar sonra öptüğüm günden sonra yine sessizliğe gömüldün. korkman gayet doğaldı, ben de korkuyordum. ama istiyordum da seni. delirmiş gibi, yine rüyalarıma çöktün. gece sıçrayarak uyandığım rüyalarım döndü. gözlerimi kapattığımda gözlerini yine görmeye başladım.

istiyordum seni. çok istiyordum.

yıllar seni gerçekten güzelleştirmiş. şarap gibi. bakışların keskinleşmiş. gerçek bir kadın olmuşsun.

20 yaşında başımı döndürdüğünden daha çok döndürdün 29 yaşımda. yıllar senden yana bana bir şey katmamış.

o gün seni eve bıraktıktan 2 gün sonra geldi mesajın. bu sefer mesajında beni özlediğini yazmıştın. karnım ağrıdı. heyecandan mı bilmiyorum. sanırım ondan. ben de hemen cevap verdim.

sevgili eşin mert'in telefonunda mesaj yakaladığını söyledin bana. bu kendini rahatlatmak için bir yalan mıydı gerçek miydi bilmiyorum. ve bir buluşma ayarladık yine.

korona günlerinde evimde yalnızım. hafta sonu sokağa çıkma yasağı geldi...

neyse ben devam ediyim.

çukurambarın girişindeki o dünya markası otel. iki harfli olan. orada buluşacaktık seninle, sen öyle istedin. otele ulaşmama 5 dakika kala mesaj attın. mert seni çok kötü tokatlamış. yüzün şişmiş o yüzden evden çıkamazmışsın.

reserved bir ara bakarim

sevgili panpalarım ara entry girelim.

--spoiler--
lütfen evde kalın
--spoiler--

devam.

ben de geri döndüm mecburen otele varmadan. yine sessizliğe gömüldün. instagram dünyanda çok mutlu görünürken iç dünyan aslında ne kadar kötü imiş. üzüldüm açıkçası. ama şaşırdım da. sen kendini nasıl bu kadar ezdirecek hale düştün? neydi seni tutan?

Devam edeceğim, ne de olsa tek mekan burası derdimi anlatabileceğim.

Rüyamda gördüm seni bu arada dün gece. Alkollü uyumak kabus getiriyor bana hep artık.

Evet Pelin, neydi seni tutan bilmiyorum. Bir süre daha devam ettirdin evliliği.

Sana ulaşamıyordum telefonla. Yine öğle arasında o starbucksta karşına çıkmaktan başka çare bırakmamıştın bana. Yine oradaydım. Ancak bu sefer masadan kalkmadın. Orada olduğumu bildiğin halde kalkmadın. Arkadaşların geçen konuştuğun kişi burada demiş olmalı sana. Çekindin belki de. Gelmedin yanıma, olsun bekledim.

Ofisine döndüğünde mesaj attın: “lütfen bir daha buraya gelme, insanlar şüpheleniyor”

Neyden şüpheleniyorlar ki? Doğru bir şeyi bilmek şüphe olur mu? Her neyse ben de dediğin gibi gelmedim. Ama bunun için bi anlaşma yapmamız gerekliydi değil mi?

Rezervasyon devam

Ankara’da buluşmak zor görünüyordu bu şartlar altında. Şirketinin değerlendirme toplantısı yapılacakmış Antalya’da. Oraya gelir misin dedin. Gelirdim neden gelmeyim, hem bana da bir uzaklaşma olurdu iş yerinden. izin aldım 2 günlüğüne.

Otel adını ve adresini gönderdin. Ben de bir odaya yerleştim sizin kafile ulaşmadan. Oda numaram 504’tü. Ne şanslıydım ki 506 boştu. Aynı kattaydık.