+103
-17
Arkadaşlar Merhaba;
Kızarkadaşım benden ayrıldı. Sebebi de çok gereksiz bir tartışma ve anlık öfke çok sinirli biri.
Ayrılalı 3 ay onu son göreli de 40 gün oldu.
1 yıllık beraberliğimiz vardı.En kötüsüyse 16 şubatta ayrıldık sevgililer gününden 2 gün sonra. Bitti dedi seni ne bir daha görmek nede sesini bir daha duymak istiyorum dedi. inanamadm herhalde dedim sinirinden söylüyor böyle sustum.2 gün sonra aradım bana gel eşyalarını benden al dedi. Gittim bu arada evinin anahtarı bana vermişti çımaya başladığımız ilk ay
Ona dedim ki:
-Bitti mi ?
-Evet bitti dedi
ona evinin anahtarını geri verdim.
ama o sırada dokunsalar biticem
o da çok kötü oluyor anlıyorum
-bundan emin misin ? dedim ve devam ettim
-çünkü sen benim çocuklarımın annesi olucaksın dedim benim eşim olucaksın…
-Çok geç dedi.
-Peki başka biri mi var ?
-Nasıl yani ne demek istiyorsun o senin kötülüğün dedi
daha sonra duramadım onu hep görmek, aramak istedim
ofisinin önünden defalarca geçtim bir kere onu görürüm diye ;
evine gittim kapısında sabahladım acaba nasıl diye…
Dayanamadım aradım O’na dedim:
-Esen ,bunlara ne gerek var
kendimizi niye üzelim
birbirimizi aldatmadık , kullanmadık,en ufak bir zarar vermedik ,senin cebinde olduğunda sen benim benim cebimde olduğunda ben senin cebine para koyduk
Herşeyi paylaştık ne kötü, stresli günler yaşadık şirketi kurarken kredi çekerken, araken…
(reklam şirketi kurdu çıktığımız dönemde )
hiç yalnız bırakmadık birbirimizi
aynı yastığa baş koyduk seninle
hani ben kovsamda gitmezdin
yine gelirdin bırakmazdın peşimi
Ne oldu söz vermiştik hani,
kurduğumuz hayaller, planlar…
Tüm gururum onun olsun
Ben onu çok sevdim
ve bu dünyada gurur yapacağım son kişidir
Bana dediği ise:
-Gözümde bit kadar oldun!!
-Bu telefonu kapattığımda bu telefon bir daha çalmayacak!!
(bu arada 5 gün sonra doğum günüydü)
Ona son söylediğim:
-ESEN , SENiN iÇiN ÖLÜRÜM
SEN SADECE SÖYLE HiÇ DÜŞÜNMEM
Ama hiçbirşey demedi ve kapattı.
Tabiiki dayanamadım
doğum gününü kutlamak için mesaj attım gece
Sabah kalktım telefona baktım ki
Mesaj iLETiLEMEDi raporu!!
sonra defalarca aradım
Telefonunu Değiştirmişti…
Hayatım boyunca insanları rahatsız etmekten kaçan bir insan olarak bu beni inanılmaz yıkmıştı..
bana en son :
-benim şimdiki hayatım dört dörtlük
yeni arkadaşlarım oluyor , çevrem baya bir büyüdü vs…
ama bu arkadaş edinmesi ço garipti
bir kafeye yada bara gider yan masadaki bir adam onla konuşmak istediğinde konuşur ona iş adresini telini hemen verebilen biriydi
Ama bunu normal karşıladım çünkü iyi niyetli birisi olduğunu biliyorum
bunu arkadaş edinmek için yapıyordu…
Fransa ‘da doğup büyümüştü Esen
buraya yani izmir’e Fransız şirketiyle birlikte gelmişti
çalışan olarak…
Sonra patronun ona asılması, evlilik teklifi etmesi vs
bir sürü olaylar yaşamıştı
Ama konu şu ki milyon dolarlık bir adamın evlenme teklifini kabul etmemişti ve işinden istifa etti
Sonra da benimle çıkmaya başladı.
1 yıla yakın aynı evde yaşadık
ben Amerikadaki okulumu bıraktım izmirde yaşamaya karar verdim ve 1 sene hiçbirşey yapmadım onu sevmek dışında
Günün 24 saati birlikteydik
Düşünün arkadaşlar nasıl bir alışkanlık…
Her akşam Çok güzel yemekler yapardı
sonra her akşam sarılarak tv izlerdik…
1 ay sonra burada işe giriyorum
Bu yaz ona evlenme teklifi edicektim
Herşeyi planlamıştım…
Şimdiyse Ne mi Oldu?
ikinci şirketini kurdu
her akşam geç saatlere kadar gece 2-3 e kadar dışarılarda
eve hep sarhoş gidiyor yanında adamlar var..
Evet O’nu bir süre takip ettim
Ama keşke yapmasaydım
bu beni daha da tüketti çünkü
Bir zamanlar herşeyiyle size ait olan den değerli varlığınız hatta uğranda öleceğiniz varlık
sizi bırakıp gidiyor
ve gayet de mutlu ve hep gülüyor…
güneşli bir havada garip bir şekilde aniden başlayan bir yağmurla rastgele gidiğim bir cafede tanıştığım
Allah’ın bizi buluşturduğunu düşündüğüm ve çok anlam yükleyip ilahileştirdiğim ölümüne sevdiğim insan
şimdi gitti.
Biliyorum ki o da bana çok değer verdi
en kötü zamanında borca girip bana doğum günümde
hediyeler alan ,Fransa’dan doğum günümü kutlamak için erken dönen
beni düşünen , benimle ilgilenen…
Bu belki de bizim kaderimizdi
Sdece artık bunu kabulleniyorum
Ama kalbim hala çok acıyor
yaşarken ölümü bilmek gibi.
Okuyupta ilgilenen herkese
Selamlar ve saygılar arkadaşlar
Bu hikayemin çeyreği bile değil
özet geçtim…