kız arkadasımın olmaması

kafamda yıldırımlar çaktı ya o an. hiç unutamam. işte dedim bu. aranan kan bulundu..

kendi tercihim. ya o olacaktı yada hiç kimse. bu hikaye 5 yıl önce başladı. 1 yıl boyunca onunla karşılaşmak, göz göze gelmek, sesini duymak en büyük eğlencem ve sosyal aktivitemdi. o'na aşıktım. ve geçen 4 yılda da bişey kaybetmedim bi kere bile görmememe rağmen. daha şiddetli duygular içindeyim. o'nsuz geçek 4 yılboyunca kendimle verdiğim mücadelenin meyveleri ne mi oldu ? meyve falan yok beyler. bi elimde küçük bi resim diğerinde ise bi kadeh. böle olmak zorunda mıydı ? elimden gelen herşeyi yaptım ben. yaptım ama gidipte kıza açılamadım. ve bilanço oldukça ağır oldu.. bu hikaye 2006 yılının ağustos ayında başladı. güneşli, bunaltıcı bi hava vardı o gün. günlerden salıydı. dersaneye arabayla gidip geliyodum. civarda bi yerlere arabayı park ettim, defteri elime aldım ve millete selam vere vere dersanenin yolunu tuttum. arada durup 2 muhabbet ede ede. bi sigara yaktım bizim tayfayla muhabbete koyulduk. derken fen lisesi kızları toplu bi şekilde belirdi 40-50 metrelik bi mesafede. göz ucuyla baktım bi. bazıları arkadaslarımdı. ama aniden gözüme 'o' çarptı. üstünde açık pembe bi gömlek, açık mavi bi kot ve ayağında beyaz converse ayakkabılar vardı. pantolonu bol paça gibi bişeydi. o zamanlar dar paça pantulların rövaçta olmasına rağmen. gözlerimi o'na diktim dersaneye girinceye kadar. gözden kayboluncaya kadar..