-
1.
+7 -2Benden imkansızı istediler, sahip olduğum benliğimden vazgeçmemi ve sadece bir makine olmamı.
Duygusuz, soğuk kanlı, mantığa bağlı bir makine.
Olduğum adamı, benliğimi, yaşamımı feda ettim.
Peki ya bu makine işe yaramazsa Krios başaramazsa geriye ne kalır ki.
Benim adım Krios!
-
2.
+5Bölüm 1: Başlangıçtan Önce
200 yıl önceydi 3. Dünya Savaşı sonrası atılan nükleer bombalardan sağ çıkanların oluşturduğu bir topluluk kurulmuştu. Hepimiz yer altında açlıktan fare yiyip ölmek üzereyken bulunmuştuk. Hepimize radyasyon geçirmeyen kıyafetler giydirilmiş ve aya kurulan üsse zütürülmüştük. Biz kalan son insanlardık. Geri kalanlar ise bazılarımızın atalarımız olarak adlandırdığı uzaylılardı.
Üsse zütürüldüğümüzde tek gözünü kaybetmiş yüzünün yarısı erimiş bir adamın bağırtısını duyduk.
_ Zaman alehimize işliyor. Yarım saat sonra B kapısındaki 2. Odada hepinizi görmek istiyorum. Şimdi yemeklerinizi yiyebilirsiniz, afiyet olsun.
Sadece ağız şapırtıları başka hiçbirşey duyulmuyordu. Açlığın vermiş olduğu bir iğrençlik. 2 ay öncesine kadar bu adamlsr borsacı, ünlü bir reklam yıldızı, işçi, çöpçü, işsiz, ya da öğrenciydiler. En azından savaştan önce. Benimle yer altında yaşayan bu adamların yarısının olmaması kimsenin umrunda değildi, tek istedikleri o ne olduğunu hala bilmedikleri yemeğin tadını bile almadan mideye indirmekti. Onları yargılayamazdınız. -
3.
+1Sevmedim ama suaREZ
-
4.
+1reklam alinir panpalar sevdim hikayeyi
-
5.
+1Bi ara okurum
-
6.
+2Bölüm 2: Başlangıçtan öte
ismini hala bilmediğimiz o iğrenç yanıkları olan herifin ayak seslerini duymuştum, saatlerde değişiklik oldu herkes yemeğini bitirir bitirmez 2. Odada benimle buluşsun.
Hala kimseden bir çıt çıkmıyordu, hepimiz hipnotize olmuş gibiydik aslında 2 aydır bu taktan durumdaydık iletişim sıfır, sorgulama sıfırdı, hayatta kalmamızı sağlıyordu, enerji harcamıyorduk, zaten istesek de yapamazdık günden güne eriyorduk.
Odaya geçtiğimizde aslında oranın bir revir olduğunu anladım, tahliller ıvır zıvırlar, ardından nerede olduğumuzu anlattılar.
Ayda tüm milletlerin bir arada yaşadığı bir üsde bulunuyorduk kurtulan 500.000 kişi içindeydik buraya ne zaman saldıracaklarını bilmiyorduk ya da saldırmayacaklarını, tek bildiğimiz yaşamak için birbirimize tutunmamız gerektiğiydi. -
7.
+3Bölüm 3: Yaşama Geri Dönüş
Aydaki 3. Haftamızdı pgibolojik ve fiziki yardımlar alıyorduk, herkes konuşmaya başlamıştı bile eski hallerine dönmeye başlamıştı ama yaşadığım şeyler asla gitmeyecekti, temel ihtiyaçlar dışında konuşmuyordum, ta ki onu görene kadar.
isminin lydia olduğunu söyledi, yeni pgibiyatrist. Sanırım aşık olmuştum. Bu kötüydü bu gerçekten çok kötüydü ailemi gözlerimin önünde o ahtapot kılıklı zırhlı iğrenç yaratıklardan biri yüzünden kaybettiğimden, eski yaşantıma, ölen köpeğimin isminden, gözlerimin önünde parçalanan cesetlere kadar bi çırpıda anlatmamı sağlamıştı. Buz gibi olmuştu, kocaman yeşil gözlerinin dolduğunu anlamıştım, benimkiler de dolmuştu ama o kadar dı, ağlamak için herşeyimi verirdim ama zamanında ağladığım için göz pınarlarım artık kurumuştu, istesem de ağlayamıyordum, ağlasam rahatlayacaktım ama olmuyordu.
Lydia ile konuşmaya başlamamdan sonra bulunduğum yerde tekrar sosyalleşmeye başlamıştım, iletişim kurabiliyordum, Lydia ile yakınlaşmayı arttırmıştım oda bana aşık olmuştu artık her hareketinden belliydi, hayata tutunmaya başlamıştım ve bırakmaya hiç niyetim yoktu. -
8.
+1Rezerved
-
9.
+1Bölüm 4:Bağlanmak
Bulunduğumuz bölümden keşif amaçlı askerler alınıyordu artık borcumuzu ödeme zamanı gelmişti, Lydia bu şekilde düşünüyordu ve katılmak için gönüllülerden biri de oydu.
Tüm hayatım bitti dedikten sonra beni yeniden hayata döndüren bu kızı kaybedemezdim bir daha olmazdı. Başkan David in kapısını çalıp askerlik için bavuru yaptığımı bildirdim.
David: Başvuru tarihleri dün öğlen 2 ye kadardı evlat bu sıska halinle seni askere zaten alamayız.
Ben : Bana bedava yemek verdiniz, bana yeniden yaşama nedeni verdiniz, benim için elinizden geleni yaptınız, bırakında bende sizin için birşey yapayım.
David: Düşündüğün şeyi taktir ediyorum fakat bunhn pgibiyatristimiz Lydia ile alakası yok değil mi?
Duraksamıştım birden tüm kanım çekilmişti, kendimi ele vermiştim birşeyler düşünmeliydim ama ne.
David : James sana diyorum beni dinliyor musun.
Hasgibtir dalmışım.
David : Tamam öyleyse seni Lydia ile göndericem yanlız ne kadar tehlikeli bir iş olduğunu sakın unutma sizi tekrar Dünyaya yollayacağız işler her an ters gidebilir 6 aylık bir eğitim sonunda sizi evinize yollayacağım. Ve James dikkatli ol!
Odadan kendimi attım, kendi bölümüme doğru gitmeye başlamıştım, Lydiayı özlemiştim yeşil gözlerinin her tonunu dalgalı kızıl saçlarının her telini, hala hiçbirşeyi resmileştirmemiştik ama ikimizde birbirimize aşıktık bu her anımızda belli oluyordu. Çok konuşmamıza gerek yoktu yanyana olmamız yeterliydi bizim için. -
10.
+1Lydiaya benimde eğitime katılıp Dünyaya gideceğimi söyledim, gözlerime baktı biraz korku vardı görebiliyordum kendisi için değil benim için korkuyordu, sarıldım sıkı sıkı sarıldım içim titriyordu, ağızımdan iki kelime çıktı seni seviyorum.
6 ay çok çabuk geçmişti kullandığımız simülasyonlarda gayet iyi başarı gösteriyordum timimizin adı Betaydı, Alfa timi adında çeşitli efsaneler oluşmuştu bile, biz bu kadar sağlam çalışıyorsak onları düşünemiyorum diyorduk, Ma öyle bir timin varlığı bile kesin değildi sayede bir söylenti.
Lydia ile artık sevgiliydik hayatımın tek amacı diyebilirdim, tek moral kaynağım, tek sevincim, beni hayata bağlayan tek kişiydi, hiçkimseye bu kadar değer vermemiştim, yeşil gibiydik hayat gibi. Ne çabuk geçmişti 6 ay -
11.
+2Morty :Beta timi artık hazırsınız, 6 saat sonra nihayet evimize döneceğiz, göstermiş olduğunuz çabanız takdiri hak ediyor. Yapılacak son ayarlamalardan sonra sizleri çağıracağız.
Lydianın gözlerine baktım içimdeki sıkıntıları yine alıp zütürdü benden. Ben zaten dünden hazırdım onun gülüşü için herşeyi yapabilirdim.
Lydia ile tenha bir yerde konuşmaya başladık.
Ben :sakın korkma olur mu yanında ben varım sana asla zarar gelmesine izin vermeyeceğim.
Lydia : kendimden değil sana bir zarar geleceğinden korkuyorum.
Ben : bana mı hahahahha 2 ay yerin altına kaldım nükleer felaketten ve o ahtapotlardan canlı çıktım sanırım bununla da başa çıkabilirim.
Lydia sadece sarılmıştı titriyordu ve çok sıkı sarılıyordu. -
12.
+1Rez sonra okucam
-
13.
+2Crysisden calintidir ..
-
-
1.
0Tam çalıntı değil de esinlendim panpa
-
1.
-
14.
+1Cekinme direk benim adim prophet de kardesim
-
-
1.
0Panpa esinlendim crysis ten tabi ki ama konu tam düşündüğün gibi değil daha komplike bi halde, umarım beğenirsin
-
1.
-
15.
+2REZa zerrab
-
16.
-2sen bu hikayeyi uydururken bana anan o tatlı amcuğunu şapır şupur yalıyorum xd
-
17.
+2Şukulayın beyler adam emek vermiş hikaye sarıyor
-
18.
+1Sen seçilmiş binsin
-
19.
+1Lydia ile gemiye doğru yürüyorduk, askeri salonun ana odasından sağ taraftaki a bölümünden geçtik soyunma odalarının önündeydik, dudağına bi buse kondurup ikimizde kabinlere girdik. Kıyafetlerimizi ve zırhlarımızı giydikten sonra gemimiz olan Nebukadnezar a bindik. Artık tamamen hazırdık. Coğrafi konum olarak gemi radyasyon yoğunluğuna göre bize konum belirleyecekti. Bizim amacımız keşif yapıp yaptığımız keşfi alfa takımına vermek olacaktı, eğer gerekirse de sonuna kadar savaşacaktık hepimiz biliyorduk ki orada kesinlikle savaşacaktık.
Morty:
Beta timi ben lideriniz Morty taktiğimizi sakın unutmayın şu an kaskınızı taktığınızda vizörde yapmanız gereken herşey belirtilecek ama öncesinden sözlü olarak anlatmak istedim James, Alex, Anthony, ve Olivia ağır ekipten olucak olası bi durumda gerekirse canınızı feda edeceksiniz zaten buraya bunun için geldiniz, geri kalanlar Carl, Lydia, Abby siz takımın beynisiniz vizördeki taktiksel verileri siz belirleyeceksiniz burada Nebukadnezarda güvende olucaksınız her ihtimale karşı o zırhları asla çıkartmak yok olası bir durumda silahlarınızı kullanmaktan çekinmeyin. O ahtapotları kızarmış olarak görmek istiyorum. -
20.
+1Değişikli .rezerved