kıyameti tüm dehşetiyle anlatıyorum gelin

BOLUM 4- KIYAMET
---
ertesi sabah sonsuzluğa uyanacağımı bilerekten uyandım sanki. hava kızıl.. etrafta ne öten bir kuş var ne de uçan bir kelebek..
-
yanımda kimse yoktu. ardından gürültüler eşliğinde gök taşları yağmaya başladı semadan.. insanların çığlık sesleri geliyodu. sesin geldiği yere doğru koştum tüm korkularımla. tüm insanlar meydandaymış demek..
-
Kıyametin başlayacağını anlayınca, caddelere daldım; karşılaştıklarımı kollarından tutup, ahirete hazırlanmamız gerektiğini anlatıyordum. Her kimi yakaladıysam, sözümü bitiremeden elimden sıyrılıp gitti. Anlatamamamın üzüntüsüyle koşuştururken, yıkılış başladı ve ben köşeme çöküp, ölümü izledim.
-
Dünya dalgalanıyor; çatlayıp parçalanan zeminlerden alevler fışkırıyordu. Üzerime serpilecek kaya, dağ veya alev yığınlarının korkusu içerisindeydim. Dizlerime kapanıp beklerken, “Allah’ım, bana isa (as) hatırı için acı verme!” diyordum.
-
Evrenin yıkılışına yönelen ilâhî Kudret, evrensel meleklerden israfil’in (as) nefesi üzerinden evrene akar. israfil’in surundan yayılan enerji, evrenin enerji dengesini bozup sistem çökmeye başlıyor. Dengesizlik her zerreciğe ulaşır; evren galaksileriyle ve gök katlarıyla birlikte çökmeye başlar. O gün Sur üflenir; göklerde ve yerde kim varsa, Allah’ın dilediği kimselerden başka hepsi çarpılıp yıkılır.
• **
O gün taş üstünde taş kalmayacak.Öyle bir deprem gürültüsüyle sarsılacaklar ki, birçok kalp göğüs kafesinde patlayıverecek. Pek çoğunun beyin damarları oracıkta çatlayacak.
• **
Ufkunuzdan Ay’a uzanan alevlerin üzerinize estiğini düşünün. Denizler göklerden boşalırcasına üzerinize akıyor. Dağlar temellerinden parçalanıyor, zeminler çöküyor, toprağın içinin dışına çıkışını izliyorsunuz. Yer ölüm, gök ölüm haykırıyor.
• **
isrâfil ağzını Sur'a dayamış ve gözlerini de Arş'a dikmiştir. Sur'a üfürmesi için verilen emri beklemektedir."
-
emir verildikten sonra israfil (as) sura ilk üfleyişinde kıyamet başlamıştı.
Kıyamet anında melekler, cinler, şeytanlar, ruhlar güçsüz ve çaresizdir, şaşkındır, ürperti halindedir.
• **
üzerime yağan okyanuslar içinde boğularak ölmüştüm. ölmüştüm ama ruhum hala herşeyi görüyordu. içim parçalanıyordu orda can çekişen insanları görünce. Allahın merhamet etmediği insanlara ben merhamet edemezdim.
• **
Her canlı, ölünceye kadar kıyametin dehşetine tanıklık eder. insanlar öldükten sonra da olayları ruh gözleriyle görmeye devam ederler. Yıkılış berzahtaki ruhların huzurlarında yaşanır. Berzah evreni de parçalanır. Cehennemi umanların dehşeti, cenneti bekleyenlerin müjdeleşmelerine karışır.
• **
• **
Hani gece vakti idamlık mahkumları alıp darağacına veya kurşuna dizilecekleri meydana zütürürler ya… Bir de, seçilmeyi başarmış liderlere büyük törenlerde taç giydirirler… O gün, herkes yakında yaşayacaklarını hissetmektedir. Her şey herkesin huzurunda açığa çıkacak; yakında tarihin en büyük hesaplaşması yaşanacaktır.
• **
• **
Evrenin maddesi çöker, sistemler dağılır. Galaksilerin çöküşünü gök katlarının kapanışı izler. Ruhlar ve melekler de birer birer söner ve “O (Allah’ın) zatından başka her şey yok olucudur (olacaktır.)
• **
Zaman biter ve Allah’tan başkasının vücudu yok olur. Artık her şey sadece Allah’ın bilgisindedir. Muhteşem bir romanın son sayfası da yaşanmış ve tarihe gönderilmiştir. Madde ve vücut adına her şey köpük gibi sönmüş; evren mum gibi eriyip tükenmiştir.
-
nerde o kendini tanrı ilah eden nemrutlar, nerede ölmeyeceğini zanneden firavunlar. masum insanları katleden insanlar nerede merak ediyorum.
-
kıyamet kopmuştu. her şey bitti sanıyodum yine...

mahşer yerinde, mevkıfın güneşi insanların tepesine yaklaşmıştı. ben bi süre daha dayanamayacağım ve tahammül edemeyecegim gibi görüyor. o derece sıkıntı ve zorluklara maruz kalamışım ki dünyada olsam başımı secdeden kaldırmayacağım diye yeminler ediyordum ya rabbi tek bir şans ver ya rabbi diye dualar ediyorum.
-
yüz yıllarca azap çektim mahşerde..
-
insanların terlemiş olduğu su vücuttan atıla atıla okyanus olmuştu, içinde boğulmamaya çalışırken terlerimiz güneşin etkisiyle kaynamış su oluverdi. içinde haşlanıyoduk resmen.
-
insanın kendi terinde boğulması da insana koyuyor. neden oglum lan baktın kıyamet kopacak neden allaha iman etmiyosun diye haykırıyorum kendimce.
-
kurtulmaya çalışıyorum gidip insanların yanına; bizlere şefaat edecek birilerini bulalim diyorum.
hep birlikte hz ademin yanına gidiyoruz. bize yardım et diye ayaklarına kapandım
-
hz adem; ben yasaklı meyveden yedim. allah benden hesap soracak gidin hz nuh size yardım edebilir.
-
hep birlikte hz nuh peygamberin yanına gidiyoruz.
bize yardım et diye yalvarıyorum. bizlere;
ben oğluma islamı öğretemedim diye allaha hesap verecegim. hz ibrahim' in yanına gidin. belki o size yardım eder.
-
hz ibrahim ise; putları yıktıgım gün eğlence vardı. babama karnım agrıyor diye yalan söylemiştim. allaha nasıl hesap vereceğim. gidin hz muhafazid size yardım etsin.
-
son şansımız..
hz muhafazidin yanına gittik, ey allahın peygamberi bize şefaat et kurtar bizi bu azaptan.
-
hz muhafazid (s.a.s)' de secdeye kapanarak, kendisine ilham edilen en güzel hamd ve senalarla Allah Teâlâ' ya hamd ve senalarda bulunuyordu. Sonra Cenab-ı Allah ona;
• **
ey muhafazid başını kaldır, işte, istediğin verilecek, şefaat et, şefaatın kabul olunacaktır."buyuracaktır
• **
hz muhafazid aramızdan amelleri iyi insanları yanına alıyordu. hesap gününü sakin, güneşsiz bir yerde peygamberlerle birlikte hesap gününü bekleyecektik.
-
ardından hz isa belirdi yanına koşup ey isa neden bana yalan söyledin ? neden beni kandırdın ? hani allah bana merhamet edecekti ?
-
hz isa; sana verdiğim sözü tuttum.
-
benimle alay mı ediyosun kurbanın olayım kurtar beni buradan.
-
hz isa; hatırlasana mahşere kadar yürüyerek gittiğin yolu..
allah merhamet etmeseydi mahşere kadar yüzüstü sürünerek gidecektin..

eğer allah sana merhamet etmeseydi en son hesap veren sen olacaktın ve burada bizi bulamayacaktın.
-
unutma ki peygamberler verdiği sözde dururlar ve sen şansli birisin ki benimle birlikte savaştın..
-
ey hz muhafazid bu Allahın kulunu bizim aramıza al diye buyurdu.
-
onların arasına katıldığımda öyle mutluydum ki her şey bitti sanıyodum. ama pek hoş karşılanmamıştım. mü'minler ve peygamberler bana bakıp beni süzüyorlardı. bu durumdan çok şikayetçi olmuştum daha arkamı döner dönmez hz isa; alnında kafir yazıyor. evet sen kafir birisin ama eskiden yapmış oldugun iyiliklerin (salih amellerin) karşılığını benimle savaşarak ödüllendirildin.
• **
benim gerçekten de çok iyiliklerim olmuştur insanlara. ama bu anlama gelmiyor ki ben namaz kılıyordum hacca gidiyordum. ibadet yapmam ama iyi bir insandım.
• **
bu iyiliklerin karşılığını dünyada degil ahirette gördüm.
-
şayet dünyada görseydim zengin olurdum veya yakışıklı olurdum.
-
iyi ki de dünyada değil ahirette karşılığını almıştım ki o benim tek güvencemdi...