kıyameti tüm dehşetiyle anlatıyorum gelin

BOLUM 4- KIYAMET
---
ertesi sabah sonsuzluğa uyanacağımı bilerekten uyandım sanki. hava kızıl.. etrafta ne öten bir kuş var ne de uçan bir kelebek..
-
yanımda kimse yoktu. ardından gürültüler eşliğinde gök taşları yağmaya başladı semadan.. insanların çığlık sesleri geliyodu. sesin geldiği yere doğru koştum tüm korkularımla. tüm insanlar meydandaymış demek..
-
Kıyametin başlayacağını anlayınca, caddelere daldım; karşılaştıklarımı kollarından tutup, ahirete hazırlanmamız gerektiğini anlatıyordum. Her kimi yakaladıysam, sözümü bitiremeden elimden sıyrılıp gitti. Anlatamamamın üzüntüsüyle koşuştururken, yıkılış başladı ve ben köşeme çöküp, ölümü izledim.
-
Dünya dalgalanıyor; çatlayıp parçalanan zeminlerden alevler fışkırıyordu. Üzerime serpilecek kaya, dağ veya alev yığınlarının korkusu içerisindeydim. Dizlerime kapanıp beklerken, “Allah’ım, bana isa (as) hatırı için acı verme!” diyordum.
-
Evrenin yıkılışına yönelen ilâhî Kudret, evrensel meleklerden israfil’in (as) nefesi üzerinden evrene akar. israfil’in surundan yayılan enerji, evrenin enerji dengesini bozup sistem çökmeye başlıyor. Dengesizlik her zerreciğe ulaşır; evren galaksileriyle ve gök katlarıyla birlikte çökmeye başlar. O gün Sur üflenir; göklerde ve yerde kim varsa, Allah’ın dilediği kimselerden başka hepsi çarpılıp yıkılır.
• **
O gün taş üstünde taş kalmayacak.Öyle bir deprem gürültüsüyle sarsılacaklar ki, birçok kalp göğüs kafesinde patlayıverecek. Pek çoğunun beyin damarları oracıkta çatlayacak.
• **
Ufkunuzdan Ay’a uzanan alevlerin üzerinize estiğini düşünün. Denizler göklerden boşalırcasına üzerinize akıyor. Dağlar temellerinden parçalanıyor, zeminler çöküyor, toprağın içinin dışına çıkışını izliyorsunuz. Yer ölüm, gök ölüm haykırıyor.
• **
isrâfil ağzını Sur'a dayamış ve gözlerini de Arş'a dikmiştir. Sur'a üfürmesi için verilen emri beklemektedir."
-
emir verildikten sonra israfil (as) sura ilk üfleyişinde kıyamet başlamıştı.
Kıyamet anında melekler, cinler, şeytanlar, ruhlar güçsüz ve çaresizdir, şaşkındır, ürperti halindedir.
• **
üzerime yağan okyanuslar içinde boğularak ölmüştüm. ölmüştüm ama ruhum hala herşeyi görüyordu. içim parçalanıyordu orda can çekişen insanları görünce. Allahın merhamet etmediği insanlara ben merhamet edemezdim.
• **
Her canlı, ölünceye kadar kıyametin dehşetine tanıklık eder. insanlar öldükten sonra da olayları ruh gözleriyle görmeye devam ederler. Yıkılış berzahtaki ruhların huzurlarında yaşanır. Berzah evreni de parçalanır. Cehennemi umanların dehşeti, cenneti bekleyenlerin müjdeleşmelerine karışır.
• **
• **
Hani gece vakti idamlık mahkumları alıp darağacına veya kurşuna dizilecekleri meydana zütürürler ya… Bir de, seçilmeyi başarmış liderlere büyük törenlerde taç giydirirler… O gün, herkes yakında yaşayacaklarını hissetmektedir. Her şey herkesin huzurunda açığa çıkacak; yakında tarihin en büyük hesaplaşması yaşanacaktır.
• **
• **
Evrenin maddesi çöker, sistemler dağılır. Galaksilerin çöküşünü gök katlarının kapanışı izler. Ruhlar ve melekler de birer birer söner ve “O (Allah’ın) zatından başka her şey yok olucudur (olacaktır.)
• **
Zaman biter ve Allah’tan başkasının vücudu yok olur. Artık her şey sadece Allah’ın bilgisindedir. Muhteşem bir romanın son sayfası da yaşanmış ve tarihe gönderilmiştir. Madde ve vücut adına her şey köpük gibi sönmüş; evren mum gibi eriyip tükenmiştir.
-
nerde o kendini tanrı ilah eden nemrutlar, nerede ölmeyeceğini zanneden firavunlar. masum insanları katleden insanlar nerede merak ediyorum.
-
kıyamet kopmuştu. her şey bitti sanıyodum yine...