kıyameti tüm dehşetiyle anlatıyorum gelin

mahşer yerinde, mevkıfın güneşi insanların tepesine yaklaşmıştı. ben bi süre daha dayanamayacağım ve tahammül edemeyecegim gibi görüyor. o derece sıkıntı ve zorluklara maruz kalamışım ki dünyada olsam başımı secdeden kaldırmayacağım diye yeminler ediyordum ya rabbi tek bir şans ver ya rabbi diye dualar ediyorum.
-
yüz yıllarca azap çektim mahşerde..
-
insanların terlemiş olduğu su vücuttan atıla atıla okyanus olmuştu, içinde boğulmamaya çalışırken terlerimiz güneşin etkisiyle kaynamış su oluverdi. içinde haşlanıyoduk resmen.
-
insanın kendi terinde boğulması da insana koyuyor. neden oglum lan baktın kıyamet kopacak neden allaha iman etmiyosun diye haykırıyorum kendimce.
-
kurtulmaya çalışıyorum gidip insanların yanına; bizlere şefaat edecek birilerini bulalim diyorum.
hep birlikte hz ademin yanına gidiyoruz. bize yardım et diye ayaklarına kapandım
-
hz adem; ben yasaklı meyveden yedim. allah benden hesap soracak gidin hz nuh size yardım edebilir.
-
hep birlikte hz nuh peygamberin yanına gidiyoruz.
bize yardım et diye yalvarıyorum. bizlere;
ben oğluma islamı öğretemedim diye allaha hesap verecegim. hz ibrahim' in yanına gidin. belki o size yardım eder.
-
hz ibrahim ise; putları yıktıgım gün eğlence vardı. babama karnım agrıyor diye yalan söylemiştim. allaha nasıl hesap vereceğim. gidin hz muhafazid size yardım etsin.
-
son şansımız..
hz muhafazidin yanına gittik, ey allahın peygamberi bize şefaat et kurtar bizi bu azaptan.
-
hz muhafazid (s.a.s)' de secdeye kapanarak, kendisine ilham edilen en güzel hamd ve senalarla Allah Teâlâ' ya hamd ve senalarda bulunuyordu. Sonra Cenab-ı Allah ona;
• **
ey muhafazid başını kaldır, işte, istediğin verilecek, şefaat et, şefaatın kabul olunacaktır."buyuracaktır
• **
hz muhafazid aramızdan amelleri iyi insanları yanına alıyordu. hesap gününü sakin, güneşsiz bir yerde peygamberlerle birlikte hesap gününü bekleyecektik.
-
ardından hz isa belirdi yanına koşup ey isa neden bana yalan söyledin ? neden beni kandırdın ? hani allah bana merhamet edecekti ?
-
hz isa; sana verdiğim sözü tuttum.
-
benimle alay mı ediyosun kurbanın olayım kurtar beni buradan.
-
hz isa; hatırlasana mahşere kadar yürüyerek gittiğin yolu..
allah merhamet etmeseydi mahşere kadar yüzüstü sürünerek gidecektin..

eğer allah sana merhamet etmeseydi en son hesap veren sen olacaktın ve burada bizi bulamayacaktın.
-
unutma ki peygamberler verdiği sözde dururlar ve sen şansli birisin ki benimle birlikte savaştın..
-
ey hz muhafazid bu Allahın kulunu bizim aramıza al diye buyurdu.
-
onların arasına katıldığımda öyle mutluydum ki her şey bitti sanıyodum. ama pek hoş karşılanmamıştım. mü'minler ve peygamberler bana bakıp beni süzüyorlardı. bu durumdan çok şikayetçi olmuştum daha arkamı döner dönmez hz isa; alnında kafir yazıyor. evet sen kafir birisin ama eskiden yapmış oldugun iyiliklerin (salih amellerin) karşılığını benimle savaşarak ödüllendirildin.
• **
benim gerçekten de çok iyiliklerim olmuştur insanlara. ama bu anlama gelmiyor ki ben namaz kılıyordum hacca gidiyordum. ibadet yapmam ama iyi bir insandım.
• **
bu iyiliklerin karşılığını dünyada degil ahirette gördüm.
-
şayet dünyada görseydim zengin olurdum veya yakışıklı olurdum.
-
iyi ki de dünyada değil ahirette karşılığını almıştım ki o benim tek güvencemdi...

Dünya hayatında yapılan her amel, en küçük ayrıntılar bile ekgib kalmaksızın tartıya konulmuştu. Bu tartının ibresi sonsuz azaba veya sonsuz kurtuluş ve mutluluğa zütürecek kararı belirleyecekti. Eğer tartı ağır basarsa cennete, hafif kalırsa ateş çukuruna düşecektim. Hiçbir güç veya yardımcı o anda bana yardım edemeyeceğini de biliyordum..
-
günahımı ödemek için ne kadar yanmam gerekli.. cehennemden eninde sonunda çıkacaktım ama ne zaman, sonsuzluğa yakın mı acaba ?
cehenneme gitmektense hiç olmamayı ,doğmamayı tercih eder, dünyadaki zevklerin hiçbirini tatmak istemedim. utancım beni kahrediyor, yerin dibine çekiyor. Ölümün beni ebediyen yok etmiş olmasını diliyorum.
-
o gün benden her isteneni yapmak istiyodum, ama başaramadım; gücüm, kuvvetim alınmıştı. Secdeye davet edildiğimde secde etmek ister, ancak bunu bile başaramaz hale gelmiştim. Tıpkı insanın kabus görürken bir şeyi yapmak isteyip de yapamaması, bağırmak isteyip de sesinin çıkmaması gibi. Elim ayağım tutmaz hale geldi. Korku, dehşet ve çaresizlikten adeta felç olmuştum..
-
secdeye davet edilmemin amacı benim, bunu dünyadayken yapmamamdan dolayı üzüntü ve pişmanlığımın artması, bir daha da sonsuza kadar, her ne kadar çok istersemse de bunu yapıp telafi etmemin imkansız olduğunu görmem, bunun keder ve ümitsizliğini ebediyen içimde taşımam içindi..
-
mahşer günü tüm insanlar cehennemin çevresinde diz üstü çökmüş halde bekliyorduk. Tüm insanlar, mümin ya da kafir, cehennemin korkunç uğultusuna ve içindeki akıl durdurucu görüntülere şahit olacaklardı. Ancak sonra mü'minler kurtarıldı ve biz kafirler diz üstü çökmüş olarak bırakıldık. Daha sonra da cehennemin içine atılırlar bizi zebaniler..
• **
müminlerin de o topluluk içinde olmalarının hikmetlerinden birinin, Allah'ın azametini daha iyi kavramaları ve O'na şükretmeleri olduğu düşünülebilir. Cehennem ortdıbını yakından gören mümin, Allah'ın kendisine verdiği imanın ne kadar büyük bir nimet olduğunu iyice kavrar. Çünkü şahit olduğu cehennem o kadar korkunçtur ki, yalnızca o azaptan kurtulmuş olmak bile, insan için büyük bir mutluluktur.
• **
yaratılmışların en aşağılığısı olmaktan nefret ettim o gün doyasıya. Zebaniler ellerini bana doğru uzatır, yüzüme ve sırtıma vurarak ruhumu en derinden acıyla sökerler ve beni alçaltıcı, yakıcı bir azaba gönderirler.
-
inkar edenlerin içinde sonsuza kadar kalacakları yer, bedenlerine ve ruhlarına acı tattırmak için özel olarak yaratılmış olan ey cehennem sonumun sen olacağını hiç düşünmemiştim.
-
cehennemin kapısına gelmiştik korkunç zebanilerle. kapıda duran görevli içimdeki korkuyu alevlendirdi. orada katlar vardı. sanırım bu katlar allahın derecelere göre sınıflandırması olabilir. ben en üst kattaydım, en alt katlarda ki çığlıklar ve havadaki koku ile azabım başlamıştı. bi kapıdan içeri girdiğimde kapıları üstüme kitlemişlerdi..