“Doktor: Tedavi sonuçları geldi. Öncelikle sakin olmanızı öneririm.
Zeynep: peki. Dedi gözlerinden endişesini görebiliyordum. Sıkıca ellerimi tutarken doktoru izliyordu. Doktor gözlüğünü çıkardı ve masanın üzerine koydu.
Doktor: bakın sakin olun daha henüz geç değil. Maalesef tedaviye yanıt vermiyorsunuz. Kanser yayıldı. Ancak tedaviyi arttırıp sizi sağlığınıza kavuşturabilirim.
Kafasında bonesi, mavi gözleri yaş dolmuş öylece bana baktı. Hızlıca kalkıp dışarıya çıktı.
Zeynep çıkınca doktora baktım. Doktor umutsuzca kafasını sallamakla yetindi. Bende Zeynep’in peşinden dışarı çıktım. Duvarın kenarında oturmuş ağlıyordu. Hayatımın en zor yalanını o zaman söyledim. “iyileşeceksin”
Umutlanmıştı. Durumu oda biliyordu. Sadece inanmak istiyordu. Zeynep i arabaya bindirdim eve gidecektik. Eve gidene kadar tek bir söz konuşmadık. Eve varınca kendini kanepeye atmıştı. Orda uyuyakalmıştı. Üstünü örttüm. Sessizce ağladım. En sessiz yemekte o akşam yenilmişti. O gece sırt sırta uyuduk. Aslında ikimizde uyumamıştık. ikimizde uyumadığımızı biliyorduk. Sadece rol yapıyorduk. “

•••
Kıyamet geldiğinde:
http://incisozluk.com.tr/...kıyamet-geldiğinde-ooo/