kısaca ben. kısaca biz. nihayetinde ikisi de 3 harfli kelimeler.ben demesi de kolay biz demesi de.önemli olan koca bir ömrü yaşayabilmek.her dakika alay konusu olmaya rağmen aldırmadan yaşayabilmek.her türlü fiziksel şiddete maruz kalmaz. sözlü şiddete maruz kalmaz.en önemlisi de gurur kırıcı laflar değil mi ? ergenlik tribinizi gibeyim benim kendimden nefret etmem tamamen pgibolojik bir rahatsızlık.her durumda en alt sınıfa koymam kendimi aşağılamam tamamen pgibolojik rahatsızlık. sevgisizlik.beş altı yaşından beri arkadaşım hatta kardeşim dediklerimden başka herkesin kalbimi kırması. bana insan muamelesi göstermemesi. tahmin edemeyeceğin kadar çok denedim. emin olun. onlar gibi oldum. çalıştım.kalıbımdan çıkamadım ama bir türlü.bir şey değişmedi yani. çünkü insanlar sizin her zaman kötü ve ekgib yönlerinizi görürler. kendi ego ve liderlik duygularını tatmin edebilmek için sizinle alay ederler. şiddete maruz kalırsınız. bakın ben her başlıkta yazarım.ben bir üniversite öğrencisiyim.ne zaman canım sıkılsa konuşacak kimse yok zaten de ne zaman konuşacak birini bulamasam buraya yazarım. çünkü sizi samimi arkadaşlarım olarak görüyorum.ben kimsenin ne kalbini kırmak istiyorum ne de kırılmak istiyorum.tek istediğim bana bulaşmayın yeter. benimle uğraşmayın yeter. çok çalıştım ama onlar bana izin vermediler. beni ben değil de farklı bir kişiliğe bürünmeme neden oldular.o kadar uzaklaştım ki kendi kimliğimi bulamıyorum.ben neredeyim ? ne yeni ruhuma sahip oluyorum nede eski kimliğime geri dönebiliyorum.ben kimim ve neden yaratıldım ? sahi sahi soruyorum bu günlerde kendi kendime. gerçekten ben kimim.bu kadar düşünmemin sebebi aslında malum. çünkü bu dünyada en çok hata yapmış en tipsiz en lanet insanlardan birisiyim

insan boş bir kutu gibi dostum tekmeledikce bir ses çıkarırlar. *