kısa şizofrenik hikayem

Diğer başlık bin olduğu için hikayenin tamamı burdadir.
dengesiz bir kişiyim evet...
size bir hikayemi anlatayim.. bazen kendimin de anlam veremedigim saçmalıklar yapıyorum. küçük bir semtte yaşıyorum, çoğu zamanım evde geçerçünkü en sağlıklı kararları evimde verebiliyorum. evimin yörüngesinden çıktığımda her an gibilmeye müsait bir kişiliğim var, kandırıyorum dolandiriliyorum vs.. 
benim gereksiz bir huyum da komşulardan 1 bardak yoğurt, şeker,kahve istemem, bunu neden yapıyorum hiç bilmiyorum. çoğu zaman bu huyumu bilen komşular sagolsun beni kırmaz verirler bazı buraya yeni taşınanlar 'gibtir çeker'
neyse bir gun yine evimde otururken canım bira ve çerez çekti amk, akşamdı hava yeni kararmışdı en yakın tekel bayii  de 2km uzataydı, kapının önünde hazır araba vardı, 10 dakika sürmezdi gidip gelmem. fakat araba kiliti nasıl kırılır, düz kontak nasıl yapılır hiç kafamın basmadığı konular olduğu için arabadan vazgeçtim.
bir an önce bir ulaşım aracı bulmam gerekiyordu. evin arka tarafındaki barakada bir yığın kullanilmayan zimbirti doluydu. hemen gözüme küçükken sürdüğüm 3 tekerlekli bigiblet ilişti, nasıl olsa dedim yolun çoğu yokuş aşağı bırakır giderim gelirken de bigibleti bı tarafa atar yavaş yavaş yürürüm.
ama ne kadar hızlı oraya varırsam o kadar erken geri gelecegimi bildigim için 3 yıldır kesmedigim saçlarımı rambo bıçağıyla kazıdım. bu bana hız kazandıracaktı, biliyordum çünkü koşucularin hepsi keldi.
yokuş aşağı yardırarak tekel bayiinin yolunu tutmuştum... 25 dakikada hedefe ulaştım.. dolaptan 6 bira biraz da pakette kuruyemiş alıp tezgaha koydum. tekel sahibi 35 lira dedi.ve ben bir anda donakalmiştim çünkü yanımda para yoktu, parayı hesaba katmamiştim. neyse 'ben evden para alıp geleyim bunlar burda dursun 'dedim ve ordan ayrıldım.
şimdi eve yürümek zorundaydim, neyse yürü allah yürü eve vardım. hemen cüzdanı aldım ve içinde para olmadıgını görünce aklıma işten çıkartıldığım ve hiç paramin olmadıgı gelmişti.
evet param yoktu, bira ve çerezler beni tezgahta bekliyordu.bu bana çok koyuyordu.bir an önce para kazanmaliydim. birden aklıma yolda gördüğüm seyyar satıcılar geldi, ben neden yaparmayayım amk dedim. 
evet limon tezgahı yapıp limon satacaktım. ben yine evin arkasındaki barakada bulduğum malzemelerle tezgahı yaptım küçük tekerlekler falan taktım, 2karton parçasına güzel bir sekilde 'limon 1 lira' yazıp tezgaha astım ve semt merkezine doğru yola koyuldum.
kendime ayak trafiğinin bol olduğu bir yer seçtim, 24 saat açılaktim. belkide 7/24 açik olan tek limoncu bendim... yağmur kar demeden amacım para kazanıp bira ve çerezlerime kavuşmaktı.
2 gün gecti ve ben hala tek limon satamamiştim. gelip geçen herkes küfür eder gibi bakıp geçiyordu. anlamaya çalışıyor ve anlam veremiyorum derken tezgahta limon olmadıgını farkettim. evet tezgahta limon yoktu çünkü limon alacak param da yoktu ve bu çok normaldi.
limon işinden vazgeçip hazır elimde olan birşeyleri satmalıydım derken aklıma komşulardan topladığım çay şeker kahve geldi evet sonunda bulmuştum kesinlikle bu sefer para kazanacaktim. tezgahı eve zütürüp bu şeker ,kahve ve bazı gıdaları eşit ağırlıklara torbalara doldurdum. tezgagin üstüne koydum, tekrar şehir merkezine gittim,4 5 saat içinde bunları genelde fakir köylü olan binlere ucuzdan verdim.
artık 40 lira param vardı ve bira ve çerezlerimi alabilirdim, sevinçten ağlıyordum.  bir süre sonra tekele gittim ve ne göreyim, benim bira ve çerezler artık tezgahta degildi evet degildi. 'yapma bunu bana be abi' diye aglayarak dizlerimin üzerine çöktüm. hayallerim uçup gitmişti birden.
tekelci birden yüksek sesle ' oglum gerizekali misin amk kalk git dolaptan   al birani, çerez de var orda salak misin sen' dedi . duyduklarıma inanmadım ve ' ciddi misin abi sen bir çılgınsın ' dedim tekrar mutluluktan takla atıyordum.
neyse nevaleleri aldım ve o gece evde keyifli saatler yaşadım...
okuduğunuz için teşekkürler arkadaşlar .. yeni hikayelerimle karşınızda olacağım...