1. 1.
    +1
    Artık şu içimdekileri anlatmak istiyorum. Realde arkadaşım olmadığı için bunları hiç bir şekilde dile getiemedim, elbette bir kaç liseli gibmek için veya taşşak geçmek için yer arayacak ama beni dinleyenlerde olacak inanıyorum buna
    ···
  1. 2.
    +1
    düzgün anlatırsan dinleriz panpa
    ···
  2. 3.
    +1
    dinlemedeyim panpa sen anlat
    ···
  3. 4.
    0
    bir kız vardı 7 yıldır konuştuğum. "ahh karı kız muhabbeti gibtir et" diyen olacak elbette. ama ben bu başlığı karı kız için açmadım daha farklı tarafa çekeceğim konuyu zaten hayatıma giren ilk kızdı. çoğu kişinin 7 yıldır konuştuğu bir kız yoktur tahminimce aramızda biraz mesafe vardı fakat görüşüyorduk, zaten kızın ailesi ile filanda tanışıyorum her şey yolundaydı bir sıkıntı yoktu ve gerçekten içten içe bağlanmaya başlamıştım çoğu şey pekte gibimde değildi.
    ···
  4. 5.
    0
    ciks amacı gütmeden seviyordum ve genelde bana iyi niyet öğretilmişti fakat "seven gibilir" lafını tam anlamıyla yaşatan kız oydu bana. Belkide asosyalliğimi kullanmıştı o kadarını bilmiyorum aslında ama kötü bir şey yapmamıştım ki. Küçüklüğümden beri beni anneannem yetiştirdi, sürekli yanımda namaz kılıp, kuran okurdu. Bana dini hikayeler anlatırdı filan. Hep iyi biri ve yardımsever bir insan olmamı aşıladı bana.
    ···
  5. 6.
    +1
    http://inciswf.com/1290819927.swf
    ···
  6. 7.
    0
    Neyse din haricinde çoğu şeyi anneannemi örnek alırdım. Herkese yardım ederdim kimsenin küs kalmasına dayanamazdım. Böyle bir çocukluk yaşadım anneannemin ölmesi beni derinden yaraladı elbet onun yemeklerini, bana yavrum diye sarılışını, arefe günü onunla cips yiyip kola içip saatlerce televizyon izlemeyi özlüyorum. Geceleri yurtta yorganı üstüme çektiğimde tanrı yerine anneannem geliyordu aklıma. Neden benim yanımdan almıştı ki onu? Kime ne zararı vardı?
    ···
  7. 8.
    0
    Anneannem öldüğünde bile yanımdaydı o kız, gün geçtikçe daha çok etkiliyordu beni. Aptal gibi bağlanıyordum. Şimdi yaptıklarını düşündüğüm için aptal gibi bağlanıyorum diyorum, önceden olsa iyi ki bağlanmışım derdim. Beraber baya güzel zamanlar geçirmeye başlamıştık her şey tam tıkır yolundaydı. Annesi kalp krizi geçirdiğinde gece 2'de bende gitmiştim yanına artık karı koca gibi olduğumuzu düşünüyorduk ikimizde
    ···
  8. 9.
    +1
    sana bir şans verip dinliyorum.
    ···
  9. 10.
    0
    @10 ahım şahım bir hikaye bekleme sadece yaşadıklarımı realist bir biçimde anlatıyorum adamım
    ···
  10. 11.
    0
    anlat hadi dinliyorum.
    ···
  11. 12.
    0
    karı kız muhabbeti gibtir et
    ···
  12. 13.
    0
    Hastanede bekliyorduk ikimiz el ele tutuşmuştuk. Onun ellerini tutunca gerçekten her şeyi unutuyordum beni hayata bağlayan insanın bu kız olduğuna artık kesin inanmıştım. Sabah güne gözlerimi açtığımdan gece yatana kadar sürekli mesajlaşıyorduk. Bir gün kuşadasında buluşma kararı aldık. Cumartesi günü gelecekti o, benim içim içime sığmıyordu. Dayanamadım çarşambadan gitmiştim ben sokaklarda filan yattım koymuyordu bana zaten işim gücümde yoktu işsiz güçsüz bir adamım.
    ···
  13. 14.
    0
    anlat panpa sen
    ···
  14. 15.
    0
    Ve cumartesi günü gelip çatmıştı gece 12de buluşacaktık. Ben yine saatler öncesinden gittim yerimi aldım buluşma saati geldip çatmıştı ama ne gelen vardı nede giden, 7 yıla güvenerek geleceğini düşünüyordum. Saat gece 1 oldu çoğu kızı ona benzetiyordum 2 oldu 3 oldu 4 oldu aptal gibi elimde çiçek ile kaldım orda. Aradım telefonu kapalıydı hiç gibinde bile olmadığımı düşündüm o sıra belkide öyleydi
    ···
  15. 16.
    +1
    Odun adamımdır aslında hani çiçek aldım diyorumda çiçeğin yakınında bile geçmem normalde. Son paramı bayılmıştım çiçeğe gelmediğini anlayıncada salladım çöpe çiçeği hava aydınlanıyordu artık bu saatten sonrada gelse bir gib olmayacaktı ve gelmedide zaten.
    ···
  16. 17.
    0
    Aptal gibi kalmıştım oracıkta çoğu insanlara kin ve nefretle bakmaya başlamıştım artık. Elimde olan bir şey değildi. Ergenlikte msn kişisel iletime "böyle hayatın aq" yazardım genelde tekrar aklıma gelmişti belki çok klişe olacak ama gerçekten hayatın gibko olduğunu anlamaya başlamıştım, paramda yoktu otostop ile döncek halim kalmamıştı bir kaç araba durdurup para istiyim birilerinden yol paramı çıkartırım otobüsle giderim eve diye düşünüyordum. Telefonu hala kapalıydı ve anlam veremiyordum neden böyle yaptığına
    ···
  17. 18.
    0
    Arabanın birini durdurdum 23-24 yaşlarında bir eleman "abi 1-2 liran var mı ya yolda kaldımda" dedim. "Ayıpsın kardeşim al sana 5 lira" dedi. içimden dedim vay arkadaş böyle insanlar var mı hala. Dikkat et kendine bak ada bu saatlerde pisliklerle doludur dedi. Eyvallah abi dedim iyi yolculuklar. Arka koltuktan bir kız çıktı siması tanıdık geliyordu. 7 yıldır suratını gördüğüm bir kızdı. Aptal gibi kaldım orda hiç bir şey diyememişti demeye yüzü yoktu çünkü. Bende donup kalmıştım beklemiyordum böyle bir şeyi sonra eleman bastı gitti.
    ···
  18. 19.
    0
    @19 kız arabaya nasıl binmiş.
    ···
  19. 20.
    0
    Dünyanın o zaman küçük olduğunu anlamıştım her şeye isyan edesim vardı. Elimde olan bir şey değildi ben bir yerde hata mı yapmıştım acaba farkında olmadan? Ama anneannem sürekli iyi niyetli ve yardımsever olmamı aşılamıştı bana. Bunun sonucu böyle olmamalıydı diye düşündüm kendi kendime. O kızda gittikten sonra hayattan pekte beklentim kalmamıştı ister istemez. Artık ellerimi tutan ve sabahtan akşama kadar mesajlaşacak kimse yoktu. Arada mesaj geliyordu oda anca aveadan.
    ···