-1
7 yaşımdayım. zaten başıma ne geldiyse o sene geldi. abimle tarzancılık oynuyoruz sözde. odada yukarıdan aşağıya doğru inen iki tane ince kalorifer borusu var. ortasında da sabitleme yeri. işte bunun üzerinde tarzancılık oynuyorduk abimle. o da 9 yaşında. birgün esti kafama çıktım boruya. kendimi kemerle boruya sıkıca bağladım bir tak varmış gibi. boruyu enine kesen diğer ince kalorifer borusunun üzerinde duruyorum tabi çorap var ayağımda. tam kendimi bağladığımda ayağım kaydı aynen idam sehpalarında olduğu gibi ve kemer karnımın üzerinden göğüsüme geldi. abime seslendim beni buradan çıkar diye. o da uzanmş televizyon izliyordu. döndü baktı bana ve "banane nasıl girdiysen öyle çık dedi" tabi ben de güçsüzüm ellerimi kemerle göğüsüm arasına sıkıştırıp engel yapmıştım ama ne olduysa oldu yaptığım şey yüzünden kemer göğüsümden boğazıma kaydı. aynı idam sehpalarında olduğu gibi. gırtlağımdan gelen boğulma seslerini evin diğer ucunda çamaşır katlayan annem duydu ve "çocuklar yapmayın" diye seslendi. abim "anne gel ömer boğuluyor" diye seslendi. annem hala anlatır nasl geldiğini hatırlamıyormuş odaya. boğazımdaki kemeri çözdü hemen. o anı hala hatırlıyorum. sadece bu olay yüzünden uzun süre kemer takmadan dolaştım. final destination terktim o yaşta amk.
