küçükken sımarma lüksü bile olmayan

reserved

@1 kendimi gördüm bi tek resim çizmiyorum amk

edit: lan sözlükte herkes aynı dertten muzdarip az öncede smeranoff panpayeva panpamın yazdıklarını okudum oda bana çok benziyor nedir bizim derdimiz lan

@25'te beni anlatmış resmen oç. rezerve.

reserved

panpa şu anda bende bu sebeplerden depresyona girdim. lan tamda zamanında yazıyosun müzik daha çok üzdü beni galiba intihar edicem beyler hakkınızı helal edin

yarısı ekşiden arak

edit:düzeltiyorum tamamı ekşiden arak

panpa ben o sayede sosyal fobik oldum

@66 tarzım değil

beni anlatıyor bin kurusu

ULAN MADem böyle bi çocukluk geçirdin Low - Lullaby şarkısı nedir aq
dinlesene bi ferdi tayfur bi müslüm gürses bi hakan taşıyan
hiç samimi değilsin panpa

adam dertlenmiş

@61 tanrı alacak mı ki bizi cennetine yoksa loş ışıklar altında bekleyecek miyiz bir el uzanıp çeksin bizi diye umutları tüketerek her bir sigara nefesinde..

böyle bi hayat verdikten sonra bile namaz kılmadık dua etmedik diye bizi cehenneme atabilcek hakka sahip olduğunu düşünen bizim zaten cehennemde olduğumuzu bilmemiş gibi yapan allah binine ne diyosun aga?

şansımızı gibeyim aga nediyim... üst üste birçok şey birleşince sonsuza kadar düzeltemeyeceğişn bi şekilde yalnız kalabiliyo insan malesef. özellikle böyle aptallarla dolu bi dünyada.

@58 ağlama değmez

ağlattın :(

rezerved

neden yazıyorum ki. burda bile yalnızım dimi ya. yorulmaya değmez

bilmem. nedir ki yalnızlık? yalnızlık zaten umrumda değil. alışınca her bi gib normalmiş gibi geliyo ve buna da alışıyosun. böyle saçmalık olur mu lan? her şeye alışmaya alışır mı insan?

çok uzun zaman geçiyor. neyin üzerinden olursa olsun. uzun zaman geçiyor ve sen bi şeyin üzerinden uzun bi zaman geçtiğini ancak o şeyi saçma sapan bi anda hatırlayınca anlıyosun. bu çok can sıkıcı. normalde üniversite helasında sigara içmeyi özlemezsin, üzerinden iki sene geçtiğini farkedince özlüyosun. durup durmadık bi anda eskiden olduğun adam olmayı da özlemezsin mesela. artık o adam olamadığını, naparsan yap beceremediğini farkedince özlüyosun. bu ayrı.
neydi benim kendime dair özlediğim şeyler? şu an sahip olamayıp da böyle yalnızmışım gibi hissettiren neydi? daha mı çok gülüyodum? daha mı mutluydum? daha mı rahattım? daha mı az sıkıntım vardı? hepsine de hayır. hepsine de biraz biraz evet.

mutsuzum. yalnız olmak sorun değil. yalnızlığın artık mutsuzluk vermesi sorun.

biri var mıdır geceleri balkona çıkıp beni düşünerek sigara içen? sanmam.
benimle konuşmayı özleyen, sesimi duyduktan sonra kendi kendine salak gibi mutlu olan biri de yoktur. yoktur değil, baya bildiğin dümdüz yok. beni gördüğü zaman kimsenin yanaklarına kan da hücum etmez.

kimse yoktur kendi öz parmaklarına bakınca bile başkasını özleyen. kimse yoktur gecenin onikisinde betondan dönerken evine değil, onun evinin sokaklarına süren. insan eskiden geçtiği sokaklardan geçti diye ağlar mı? ağlıyo lan insan. baya sağa çekip arabayı mal gibi ağlamamak için çabalıyosun böyle. sonra gidiyosun. o sokağa biri seni çivilesin istiyosun. o sokak olmak istiyosun. zamanın böyle defter yaprağı gibi yaprakları yokmuş lan, bi önceki sayfayı açıp göremiyosun eski zamanları.
yalnızlık bu işte fazla da abartmamak lazım. ışıkları kapatınca kimsenin seni düşünmediğini düşünüp sen de kimseyi düşünmemeye yeminler edip duruyosun. fazlası değil.