küçüğüm daha okuma yazma bilmediğim zamanlar. ekmek almaya gittim fırına. hani ekmeklerin üzerinde küçük yazılar olur ya. evdeyken babama bu ne diye sordum. babamda fırıncının kızı sana aşık mektup yolluyor sürekli dedi. o günden sonra hep ekmeği ben aldım o küçük yazıları da sakladım. bir gün fırına gittiğimde içeride küçük bir kız gördüm benim yaşlarımda. aşkığğğğğmmmm diye sarıldım buna. fırıncının kızı değilmiş amk oradaki adamın kızıymış adam beni dövdü ekmekleri aldım eve gittim. ağlayarak ekmekleri babama verdim babam ne oldu oğlum diye sordu hiç sallamadan odama gittim bütün o küçük yazıları çöpe attım sonra babama anlattım böyle böyle oldu diye. fırıncıya ikimiz gittik. ne iş oğlumu dövmüşsünüz dedi babam. ben dövmedim abi oğlun böyle böyle şeyler yaptı adam dövdü dedi. sonra babam neden öyle davrandığımı fırıncıya anlattı, fırıncıda sen benim kızım hakkında nasıl konuşuyorsun yavşak dedi babamı ve beni tekrar dövdü. o gün bugündür babam bana şaka yapmıyor ve ekmeğin yazı olan tarafını hemen çöpe atıyorum amk.