Beyler bugün ailecek buluşup pazar kahvaltısı yapıyoduk. Annemler teyzemler herkes gelmiş yani bitti kahvaltımız oturduk sohbet ediyoruz. Eskiden anılar anlatıyolar aile büyükleri bizde gülüp eğleniyoruz. Herkese dair bi şeyler anlatıyolar tabii bazıları duygulanıyo gözleri doluyo falan yaşlar ilerlemiş.

Annem beni anlatmak istedi cümleye şöyle girdi:
''hic subemiz yoktur'un rahmetliyi küstürüşünü hatırlıyo musunuz?
aynen böyle girdi sonra herkes dinlemeye başladı.

O zamanlar daha küçük aslan kral izliyodu, seviyodu. Onun bi şarkısı var 'bir domuz kadar aptalsınız, hiçbi şeyden anlamazsın' gibi bi şeydi. Dedenin önüne gidip 'bir domuz kadar aptalsınız' deyip dans ediyodu sonra biraz geriye kaçıp kıçını sallayarak 'hiçbi şeyden anlamazsınız' diyodu. Rahmetli buna sinirlendi en sonunda. 'Sensin domuz, bana domuz' diyo, diyip söylene söylene evden çıkmıştı'

Tabii ben hatırlamıyorum ama gözümde canlandırınca komik geldi. Neyse bu da böyle bi anımdır