Ağlattın be );

Üzüldüm pampa :(

5. sınıfa gidiyordum o sıralar cumartesi günü arkadaşımın annesi bizi evlerine kahvaltıya çağırdı bizde annem ben kardeşim yola koyulduk yarım saat yürüdükten sonra vardık evlerine kısa kesicem gençler evde kahvaltıyı yaptık falan arkadasımın maddi yönden durumu iyiydi bmw leri evleri dükkanları vardı bizde işte asgari ücretle geçinen bir aileyiz annem evde el işi yaparak mutfak masraflarını çıkarmaya çalışıyor babam tüm gün direksiyon sallıyor neyse arkadaşım bir futbol kulübünün kursuna gidiyordu aylık 200 lira benim içim çok büyük para tabii 200 lira herkes için öyledir benide çağırdı annesi sende gel bizimle izlersin sende dedi bende annemle göz göze geldim o sıra annem tamam oğlum git ama üzme kimseyi diye nasihat etti evden çıkacakken tam annem belkide cüzdanındaki son para olan 1 lirayı uzattı bana al olum birşeyler alırsın dedi bende aldım dedim link alırım dedim çok severdim ben küçükken linki biz yola koyulduk arabayla gittik arkadaşım başladı idamana sonra su molasında yanımıza geldi gitti bir sürü şey aldı kendine annesi banada dedi git al sende birşeyler kendine diye bende gittim baktım fiyatlara su bile 2 liraydı elim boş döndüm geri sonra sordular sen neden bişey almadın diye bende çocuğum işte saflığımın doruklarındayım param yetmedi dedim ondan sonra arkadaşım gittikten sonra annesi bana gülümseyerek beni incitmeden hadi git bakalım istediğini al para sorarlarsa bu masayı göster dedi bende utana sıkıla gittim o en çok sevdiğim linki aldım daha sonra eve gittim annem soruyo tabii olum nasıl geçti günün falan diye bende tabii diyemedim anne param yetmedi birşey alamadım diyemedim ve o gece yatağımda sessiz sessiz ağladım
bunuda ilk defa anlatıyorum panpalar