Olum duygulandım lan o oyuncakların değeri çok fena ya * kırıldığında accayip üzülüyo insan ... vay anasını ben de babama uçurtma yaptırırdım hep

Kendimizi düşündüğümüz yok zaten panpa * hep sevdiklerimizi düşünüyoruz biz

vay amk ya.. panpa bu arada yanlış yazmışsın arkadaş filan.. öyle arkadaş mı olur bin amk o

benzeri bir arkadaşımın babasının başına gelmiş.

adam yıllarca köle gibi şantiyelerde çalışıyor, rusyaya yolluyorlar arabistana yolluyorlar yemiyor içmiyor para biriktiriyor. biriktirdiği para adamın annesiyle ortak hesap hani annesi ve kız kardeşi zor durumda kalırsa ordan üç beş bir şey alabilsin diye, o kadar güveniyor yani.

bu arada bu olaylar olurken arkadaşımın annesiyle henüz nişanlılar daha. evlenecekler o parayı da ev için biriktiriyor. gel zaman git zaman baya para birikiyor hesapta. derkeen, adamın annesiyle kız kardeşi o parayı bir güzel çekiyor, gidiyor bostancı sahilde bir ev alıyor, adamcağıza da dalga geçer gibi afedersin gib kadar para bırakıyor.

Ulan gavat babam taksici. senin yuzunden zeytin peynir yiyoruz

Vay anasını ya panpa kokusu burnuma geldi bea * bu arada annem de hamur yapardı , frından elimdeki paranın hepsini verirdim bi iki tane hamur alır eve giderdim annem onu yağda kızartırdı yerdik abi ne güzel olurdu lan vay anasını ya... hiçbişeyin tadına değmezdi var ya , bide yanına varsa domates ve peynir , bide çay

Ağla panpa açılırsın tutma kendini

Hep öyle yapmaya çalışıyorum panpa , inşallah bi sene içinde iyi bi şekilde daha fazla kazancım olcak iyi bakıcam onlara , onlar bana nasıl baktıysa aynen bende onlara bakıcam...

Valla en iyisini yaparsın kardeşim sağ gözünün sol gözüne faydası yok bu hayatta

panpa sen onlara bakma ona bakarsan afrikadakilere kıyasla türkiyedeki en fakir insan bile zengindir.

böyle şeyler kıyaslanmaz gavırların bir sözü vardır "every man for himself" diye. ben de bazı insanlara göre daha bolluk içinde yaşadım ama annem kendine 5 sene kıyafet almazdı, belli bir yaşa kadar eve sucuk alamadık, magnummuş cornettemiş hayaldi, kırmızı et zaten hayaldi, ayda yılda bir 4 kişiye yarım kilo kıyma anca, annem beslenme çantama iÇi BOŞ milföy börek koyardı, şu push pop diye şekerler çıkmıştı ya, onlardan toplasan 1 kere yiyebilmişimdir o da çok hevesli olduğum için almıştı annem. kimbilir nerden kısıp almıştı. bir şeker ulan bir şeker. ama onu bile alamıyorsun işte.

eve yemek giriyordu, okula gidip gelebiliyordum, bunları bulamayanlar da var evet. ama herkesin bir sıkıntıyı kaldırabilme gücü, yaşadıklarının seviyesine bağlıdır. bundan daha kötüsünü yaşayana bu vız gelir mesela. o yüzden kıyaslanamaz.

bak sana şöyle bir olay anlatayım da biraz daha duygulan.

annem, babam, ben cağaloğlu yokuşundan aşağı iniyoruz. orda böyle el arabasında oyuncak satan bir amca var. bir baktım arabada o zamanlar tvde dönüp duran ülkemize henüz girmiş play doh hamurlar. nasıl merak ediyorum, nasıl hevesliyim anlatamam sana. babamdan istedim onu bana alsın diye. sen bekle ben alıp geleyim dedi adamın yanına gitti. sonra elinde alakasız bir peluş oyuncakla(lessie oyuncağı) döndü. ben deliye döndüm ben bunu istemiyorum ki diye ağlıyorum. babam da bu daha güzel ama bak diye oyuncağı bana sevdirmeye çalışıyor. şimdi düşünüyorum babam orda fiyatını sordu baktı cepte o kadar yok, o peluşu aldı demek ki. asıl hikayenin vurucu kısmı ne biliyor musun? babam o olaydan en fazla 1 sene sonra vefat etti. ve o oyuncak hala odamın bir köşesinde durur(20 sene geçti aradan). eğer babam bana o gün, o hamuru alsaydı hamur ufalanıp gidecek bana böyle ders dolu bir anı kalmayacaktı. ama o oyuncağı ne zaman görsem o günü hatırlıyorum ve duygulanıyorum.

Panpa konuşuyoruz burda kötü bişey yok yani * kimsenin kötü bi niyeti de yok zaten okumak istemeyen okumayıp bide üstüne eksi veriyo *

vay amk ya * okurken ben bile aynı anda mutlu oldum