panpa merak etme onlar sana tokum dediğinde harbi toklar , açsalar bile toklar açlıklarını hissetmezler ki lan * sofrada kalan son zeytini son peyniri yumurtayı sırf evlatlarım yer diye doydum diye sofradan kalkan anne babalarımız var , onlar da bizimle gurur duyuyolardır panpa , adam olmak sadece yüksek puan almak değil , adam olmak HAK gözetmektir , yapılanı hiç unutmamaktır * emin ol sen adam değil , adamın dibisin *

7 aydır bi gömlek pantolon geziyom amk haziran geldi hala bot Giyiyom amk çakma Harley bide belli olmuyor bot olduğu pantolonun altından kredi gibti belami yaş 23 60 milyar borcum.var amk.

ne yaptın be oğlum o kadar parayla 23 yaşında

Panpa sakarya/karasu tam dedigine uygun yer hem evler kiralar ucuz hemde 3 4 sene sonra asiri deger kazancak buralar kar edersiniz. istersen yardimci olabilirim.

Panpa o iş öyle değil , borçları ödeyip faizlerini de yatırdığın zaman bide babamın arkadaşlarına olan borcunu verdiğin zaman o para çook az kalıyo emin ol... 1.5 trilyon değil 5 trilyon olması lazım ki gidelim ev alalım ..

Düşün ki borcumuz hakkında sadece 100 bni geçtiğini biliyoruz ve senelerdir ödüyoruz ama ordan alıp orayı kapata kapata borç büyüyo ama Allahın izniyle ödenip bitecek.

Noluyo amk

Dualarım seninle hocam , inşallah istediğini kurarsın Allah yardımcın olsun

Ya bi ara git elini öp panpa , onların varlığı olmasa var ya bi kolumuz kırık gibi oluruz ... Düşünsene ben bile bu yaşta arkamda babam annem var diye rahatlıyorum , gece bile rahat yatıyorum

haklısın pampa

inşallah panpa , Allah yardımcın olsun , ailemize çoook iyi bakmayı nasip etsin Allah cümlemize

Afiyet bal şeker olsun panpa

panpa kesme hikayeyi emin ol dinleyenler vardır devam et

panpa sen onlara bakma ona bakarsan afrikadakilere kıyasla türkiyedeki en fakir insan bile zengindir.

böyle şeyler kıyaslanmaz gavırların bir sözü vardır "every man for himself" diye. ben de bazı insanlara göre daha bolluk içinde yaşadım ama annem kendine 5 sene kıyafet almazdı, belli bir yaşa kadar eve sucuk alamadık, magnummuş cornettemiş hayaldi, kırmızı et zaten hayaldi, ayda yılda bir 4 kişiye yarım kilo kıyma anca, annem beslenme çantama iÇi BOŞ milföy börek koyardı, şu push pop diye şekerler çıkmıştı ya, onlardan toplasan 1 kere yiyebilmişimdir o da çok hevesli olduğum için almıştı annem. kimbilir nerden kısıp almıştı. bir şeker ulan bir şeker. ama onu bile alamıyorsun işte.

eve yemek giriyordu, okula gidip gelebiliyordum, bunları bulamayanlar da var evet. ama herkesin bir sıkıntıyı kaldırabilme gücü, yaşadıklarının seviyesine bağlıdır. bundan daha kötüsünü yaşayana bu vız gelir mesela. o yüzden kıyaslanamaz.

bak sana şöyle bir olay anlatayım da biraz daha duygulan.

annem, babam, ben cağaloğlu yokuşundan aşağı iniyoruz. orda böyle el arabasında oyuncak satan bir amca var. bir baktım arabada o zamanlar tvde dönüp duran ülkemize henüz girmiş play doh hamurlar. nasıl merak ediyorum, nasıl hevesliyim anlatamam sana. babamdan istedim onu bana alsın diye. sen bekle ben alıp geleyim dedi adamın yanına gitti. sonra elinde alakasız bir peluş oyuncakla(lessie oyuncağı) döndü. ben deliye döndüm ben bunu istemiyorum ki diye ağlıyorum. babam da bu daha güzel ama bak diye oyuncağı bana sevdirmeye çalışıyor. şimdi düşünüyorum babam orda fiyatını sordu baktı cepte o kadar yok, o peluşu aldı demek ki. asıl hikayenin vurucu kısmı ne biliyor musun? babam o olaydan en fazla 1 sene sonra vefat etti. ve o oyuncak hala odamın bir köşesinde durur(20 sene geçti aradan). eğer babam bana o gün, o hamuru alsaydı hamur ufalanıp gidecek bana böyle ders dolu bir anı kalmayacaktı. ama o oyuncağı ne zaman görsem o günü hatırlıyorum ve duygulanıyorum.