dayımla ilgili bir anım geldi aklıma. hani dayıların böyle bol keseden sıkma mevzuları varya biz kuzenlerle dayımızı hep süper kahraman olarak gördük. bir gün köyümüzün güçlü kuvvetli abilerinden birisi ben öyle güreşirim böyle güreşirim falan sıkıyor. dedik gibtir apo abi. bizim dayımız seni her türlü giber. getirin lan dayınızı dedi apo abi. neyse bir araya getirdik (dayımla apo abi tertip) dayımda bize o kadar sıkıyor ya. erkekliğe tak sürdürmeyecek apo abiyle güreşe tutuştular. apo abi yerden yere vuruyor tabi. bütün kuzenler uyandık o an mevzuya;

dayımız süper kahraman ama uçamıyor lan bu.

Afferim orodpu cocugu babani super kahramanlar gibsin

Babanı gibim pirim yetmedimi size

Üzdün be pampa başın sağolsun

Üzdün ulan, başın sağolsun

Üzdün panpa

babamın tek süper gücü kemerin metal kısmını gözüme tutar kör ederek kırbaçlardı

Hep süper kahraman olarak görürdüm.
Yani hep bi süper gücünün olduğunu düşünürdüm..
Aradan yıllar geçti ilk önce süper kahramanı mı kaybettim, sonra da babamı...