karşımda bir vantilatör
odanın karanlığında ben burada
sen neredesin ey gönül
dağlarda olmamalısın buna emin olabilirsin
belki de kırlarda
o geride bıraktığımız yıllarda.

küçük bir solucan
kıvrılır topraklarda
sen ki bilmezsin solucanın kıymetini
humustur o toprak için
humuslu topraklar verimlidir
bizlere o güzel elmaları verir
al al

tavukların gıdakladığı o kümeste
bir horoz vardır
öter sabahlardan
akşamsa civciv imalatı ile meşguldür
bu ulusun geleceği için çalışmakla.

hey sen dinozor
sakin ol ve acilen beni dinle
evet bunu yapmalısın
çabucak bir uzay gemisi icat etmelisin
her şey için çok geç olmadan
eski bir dost...

sensin bu yıldızlar
ve böbreğimdeki bunca taş
ağrı veriyor bana daima
canım acıyor sana diyorum sana
ey insanoğlu
tanrıya gerçekten ihtiyaç var mıydı.

insanlar
hepsi birer canlıdır onların
ve hayvanlar , onlar karanlıkta görürler
peki ya insan karanlıkta ne yapar
korkar
peki ya korkmasa insan
korkmasaydı insan insan olur muydu hiç
büyük bir kaplan gibi olur muydu
şiir yazar mıydı hiç
zannetmiyorum hem de hiç
olmazdı elbet

böyle sürer gider laflar laflar
en doğrusu hangisidir ben bilmem
belki de köpekler bilir
depremi bile bilirler bu onlar için çerezdir
ağızlarına attıkları
bir güzel lokmaladıkları
televizyon karşısında

hey sen uçurtma
sakın bir daha buralarda uçma
buralar hiç tekin değil ama hiç
uçacaksan başka yerleri tercih etmelisin
bence.

Sağol panpa

varsın dönsün dünya
bugün de senin için
yarın kimin için döner bilinmez
belki de gökteki bir kuş için
ya da kaybolan umutlar için