Beni bilen bilir beyler.Çocukları severim.Eve gitmek için ümitsizce otobüs durağında bekliyordum. Küçük bi çocuk ve annesi geldi.Bir iki bakıştın çocukla güldüm felan. Adını sordum. Kreşe gidiyomuş. öyle sohbet muhabbet annesi de bize bakıp gülüyodu. Sohbet ederken çocuk çikolatasını yere attı. Annesi şaşkın bakıyordu.O an bişe demeliydim. Yoldan geçen iki tane köpeği gösterdim."Bunları salarım üstüne" dedim ciddi bi tavırla ağlayacak gibi oldu sonra güldüm şaka yaptım felan dedim o da güldü. Bana tırmanmaya çalıştı eğildim. Kulağıma yaklaştı ve "ben salarsam boğulursun" dedi ve ciddi şekilde annesinin yanına döndü. Ağlayacak gibi oldum sonra o güldü ben gülemedim. Etraftakilerin alkışları arasında altıma işeye işeye eve koştum.Bu da böyle bir anımdır