Daha o zamanlar velettim hayatı yeni yeni öğreniyordum, keşfediyordum .

Veletken oynadığım bir mahalle maçı günüydü, ev sahibi bizdik bizim mahallede oynanıyordu ve ramazan ayındaydık. Zaman iftar saatine yaklaşmıştı ve birden bizim pencere açıldı ablam bana seslendi git pide al dedi . Bende maç oynuyorum gidemem dedim . Sen bilirsin babama söylersin dedi . Bende senin elin ayağın tutmuyormu sen git al dedim. Giblemedi pencereyi kapattı.

iftar saatti zaman geçtikçe yaklaşıyordu. Bizim zamanımızın veletliğini yaşayanlar 3 korner 1 penaltıdır ve 3 korner olmuştu penaltıyı ben kullanıcaktım topu koydum ve kaleyi süzdüm ... Ve uzaklardan gelen o vahşi, hırçın, yedibela orhan geliyordu. Sanki tüm cihan-ı alemi altına alıp gibecekmiş gibi bakışlarıyla bana doğru yaklaşıyordu demeye kalmadan "gel ulan buraya it" diye bağırdı. El mahkum got gardiyan gittim yanına doğru.

Zile bastı dış kapıyı açtım ve this is sparta tekmesini sırtımda hissettim. Koşarak evin içine girdim ve salonda masanın altına saklandım . Eve girer girmez bir abaza liseli am kokusu almış gibi sağa sola koşturur gibi beni arıyordu . Mutfağa girdi ve eline hamur oklavasını aldı ve salona geldi . Aradan benim o masum bakışlarımı gördü, hiç acırmı hiç içi sızlarmı amk başladı oklavayla vurmaya en sonunda oklavanın azizliğine uğradık ve oklava kırıldı annem araya girdi tamam orhan dedi orhan hiç dinlermi aldı eline kundurayı başladı topuğuyla vurmaya. En sonunda yoruldu o kocaman cüssesi artık hareket etmeyi kaldıramadı ve en son küfür ederek beni kapı dışarı attı .

Bende düşünüyordum bana bunu yapanları ardına bırakmıycam diye bu arada yediğim dayakların acısı başlıyordu . Bu hainliği bana yapan ablamdı. Babam acımasızdı . Annem ise koruyucu melek . Ama bunları asla unutmadım, unutmıyacağım .

babanı gibiyim