1860 larda başlasam 2020 ye biter bin

insan okıycak orrrospu cocu

Nasrettin hoca fıkraları

nickine osurayım

Beyler betimlemeler dolayısıyla biraz uzun oldu. Lanet olsun ki yaşanmış bir hikayedir.

Düğün için hazırlanıyorum. Düğün evi uzakta olduğundan annem önden dolmuşa bindi bende bigibletle gidicem, fakirlik ne yapalım. Neyse ben saçımı falan tarıyorum. Benim küçük kardeş bişeyler konuşup duruyor bana. Böyle saçma sapan konuşur hep bu bulaşık. Bende he he amk diyorum acelem var hadi diye. Buda ben onu dinlemiyormuşum diye küstü, bişey söyleyecekmiş ama artık sölemicekmiş. iyi dedim bende giderim ozaman. Dönüşte bi dondurma alırız olur biter diye çıktım. Bindim bigiblete hızlı hızlı gidiyorum. Geldim düğüne. Bigiblet koyma yeri içerde olduğundan direk damadın oraya gittim. Damatta yemek verilen yerin hemen yanında. Masalar uzunlamasına oraya bakıyor. Neyse, hayırlı olsun deyip bigibleti öyle bırakırım dedim gittim yanlarına bigibletle. Bir yanımda damat ve babası, diğer yanımda yemek masaları. Arkamda da bir kamera. Hayırlı olsun demek için bigibletten bir indim. iniş o iniş. Benim pantolonun züt kısmı semer şeklinde belden fermuara kadar patır patır yırtıldı, alttan benim kırmızı kurukafa desenli baksır gözüküyo. Ama nasıl yırtıldı amk. Çalgıcılar bile duyudu da müziği kesti. Ortalıkta ölüm sessizliği. Yemek yiyenlerin kafalar birer birer çıkıyor. Göremeyenler ayağa kalkıp bakıyor. Bende kalakaldım. Sonra sessizliği damatla babasının kahkahaları bozdu. Bu binler gülünce bütün akrabalar hep beraber gülmeye başladı. Huur kameraman da arkadan zütüme zoom yapıyo. Utanma duygumun zirveye çıkıp twerk yaptığı o anlarda eve nasıl geldim bilmiyorum. Sokuk kardeşimi nasıl hastaneye yetiştirdik onuda bilmiyorum. Amk hoşafı semeri yapıştırmış. Bana onu söylüyormuş.