O zamanlar uzaylı olduğunu düşünmemiştim ama olayı sohbet ederken bir arkadaşıma anlattığımda "Hasgibtir. Ben uzaylıları araştırmayı çok seviyorum. Annunnaki, Igigi, Reptilian, Andromedan falan - senin bu anlattığın Sirian uzaylı ırkına çok benziyor." deyip google'a yazdı - çıkan fotoğrafı görür görmez tüylerim diken diken oldu.

Şimdi anlatacaklarım kutsal kitaba el basarım ki doğrudur.

4-5 yaşlarında falandım. Annemle babamın hatırlayamadığım bir sebepten ötürü hastaneye gittiklerini hatırlıyorum; hatta annem "Çok kısa sürede döneceğiz; kapı çalarsa biz olduğumuza emin olmadan sakın açma ve balkona ve mutfağa gitmeden usluca otur." dediğini çok iyi hatırlıyorum. Sene 1999'du. Güneş daha yeni batmıştı. Atarim vardı, onunla oynuyordum. Biraz oynadıktan sonra neden gittiğimi hatırlamasam da oturma odasına gittim. Pencere açıktı ve rüzgar perdeyi içeri yöne üflüyordu.

Hayatımda en korktuğum anlardan biri ve hiç unutamıyorum. Onu gördüm. Şeffaf perdenin arkasında belirdi. Tıpkı fotoğraftaki gibi sanki enerjiden yapılmış ve beyaz şehraları olan masmavi bir varlık... O kadar korkmuştum ki kendimi nefes nefese kanepenin arkasına attım. Bu varlık konuşarak iletişim kurmuyordu. Zihnimle iletişim geçiyordu ve bana korkmamam gerektiğini ifade ediyordu. Böyle söyleyince kalktım; o varlık hala perdenin arkasında durmuş bana bakıyordu. Yine zihnimde hissettim: "Benim adım Amoleon." diyordu. Bana bir şeyler anlattı ama malesef hiçbirini hatırlamıyorum.