Askerlik bitmek üzere şafak 35 diyoruz artık. Adana gibi bir yerde kolay geçti denemez bu kadar gün. Hasret burnumda tütüyordu. Ama birgün gelecek bir gün kalacak diyerek sabrettik.
Artık sayılı günlerimiz vardı. En üst devreyiz karışan görüşen yok efeyiz artık bölükte.
Birgüm tertiplerimizle toplandık bir daha görüşme ihtimalimiz çok düşük hepimiz farkındayız. Beraber geçirdiğımiz günleri unutamayız hiç bir zaman. Ne tesadüftür ki 88/3 tertip çok sağlamdık asla unutmamak istiyorduk .
Bir gece toplanalım içelim eğlenelim hemde bölükte ne olacak en fazla discoya atarlar dedik herkez hem fikir oldu (değil discoya ölüme bile giderdik bir birimiz için).
Gün kararlaştırıldı yer muhafız bölüğü gazinosu olarak belirlendi. Alkol almaya kaldı iş lakin kimsenin çarşı izni yok. Nöbete giderken değişim atarken alırız dedik. Değisim atarken tel örgülerin orda siviller geçiyordu direkt o aklıma geldi zaten tekel hemen yolun karşısında paraları topladık (herkes ne varsa kattı).
Saat 13 gibi değisim atıyorum tel örgülerin orda durdum. 14-15 yaşlarında çocuk geçiyormuş seslendim( saf ve temiz yüzlü bi çocuktu)
- yiğenim bi baksana
+ buyur abi
- yiğenim şu kağıtta yazanları şu karşıdaki tekelden alıp geliver bi zahmet (dedim parayı ve kağıdı uzattım)
Çocuk aldı parayı kağıda baktı
+ abi bunları alıp ananın evinin önüne bırakırım .
Dedi ve gitti huur çocuğu elimde havan topu olsa inanın fırlatırdım. o gün bu gündür alkol kullanmıyorum ve kimseye güvenmiyorum