küçük bi çocukken güzel bi hayatım vardı

2 yaşından beri yaşanılan herşeyi hatırlıyo olmam belki gibtir lan diyeceksiniz ama bu böyle hatırlıyorum arkadaşım ne yapabilirim
ve benim bi sorunum var hayatımdaki her hatıra kkiminle yaşanmış olursa olsun gereksiz iğrenç bi 10 dk mesela unutmuyorum ben erişmem o kadar kolayki
3d olarak akan bi menü var zihnimin içinde yemin edebilirim buna

annem babam o zamanlardan kavga ederlerdi hatırlıyorum her konuda evimizin mutfak balkonundan rpg attılar içeri ama biz en üst komşudaydık o sıra şans eseri
sürekli mermi sesleri cehennem gibi ışıl ışıl geceler
dışarıda çatışma evde çatışma
bi de bi çocuk vardı evde yemek kitabındaki resimlerin hareket edebildiğini söyleyen gözlerini kapatıp uzun ve sesli olarak ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo dediğinde etrafın bembeyaz olduğunu söyleyen ama giblenmeyen
mario ile konuşurdum ben atari oynarken inanmazlardı

güzeldi o yıllar bi akarsu vardı zap
evimiz yakınlarındaydı babam okula gitmek için zap ın yanından aktığı yokuşu inerdi her sabah ben de onunla giderdim
bi teyze vardı hep şeker atardı bana her geçişimde severdi beni bi kere sarılamadım o teyzeye balkondaki teyze olarak kaldı çocukluk hatırası
ölmüştür sanırım
babam öğretmen evine takılırdı hakkaride yapacak bişey yoktu çünkü benide merdivenlerin korkuluklarından kaydırırdı aşağı inerken o yüzden çok severdim orayı ben çocukluğumun melodisidir okey taşı sesleri severim okeyi hala

yalovaya gelmiştik güzel biyerdi ilk günlerimiz rüya gibiydi dedimya çocukken güzel bi hayatım vardı diye
öğretmen evinde yiyoduk geziyoduk kraldık lan
ev kiraladılar doğudaki öğretmenler çift maaş alıyodu bi dönem annem babam da o dönemden eşya aldılar araba aldılar
güzel güzel gidiyodu herşey mutlu bi ailem vardı
ve sonra yine kavgalar başladı aile içi kavgalar kavgalar kavgalar sahilde beni tutup bende kalıcak diye çekiştiren anne baba
ben ağlıyodum ortada ama orada bana olan sevgi değildi olay ben üstünüm sana bırakmam olayıydı ortadaki küçük çocuğu umursayan oldu mu acaba ?

mutfakta ağlayan babamın hıçkırıklarına karışıyo şu an tık tık sesleri
herşey o an dünyada yaşdıbını sürdüren insanlar için sıradan bir gün belki sıkıcı bir sabah ile başladı 29 temmuz 1989 da hakkari de doğdum ben
babam öğretmendi zorunlu doğu görevi için gitmişti hakkariye annem öğretmendi o da zorunlu görev için gitmişti orada tanışmışlar ve 29 temmuz 1989 sabahı 10 32 de başlarına dünyanın en büyük talihsizliği geldi
ben

kreş orada bitti çok güzel kağıt kesiyodum hiç kaydırmadan çok güzel boyama yapıyodum hiç taşırmadan dıbına koyardım valla
tam donanımlı mezun oldum kreşten
6 yaşına gelmiştim kolumdan vuruldum babam yeter dedi yeter gidiyoruz
nereye ?
yalovaya ...

sınıfta bi çocuk verdi efe benden önce okumuştu çıldırıcak gibi oldu kan kusucaktım resmen kitabı aldım ağlayarak çıktım sınıftan eve gittim annem n oldu dedi
yok bişey dedim düştüm uzatmadı annem fazla uzatan biri değildir zaten
kitabı aldım sabaha kadar çalıştım bilmediğim sesler vardı anneme gidip bu ne bu ne diye diye yırttım kendimi sabaha kadar 6 yeni ses öğrendim ve okuyabiliyodum artık sınıfın dıbına koyacaktım yine o çocuktan öndeydim çünkü ona annesi öğretmişti ama ben kendi çabalarımla öğrenmiştim o kadar mutluydum anlatamam
ne geçerse okuyodum konusu hiç önemli değil

kitap okuma alışkanlığını annem kazandırdı bana o kitap okurdu deli gibi
bende yaklaşırdım bana da okusana anne derdim gülümserdi
sesli okuyarak çok kitap bitirmiştir bana
bende özenirdim ama okumazdım zaten yavaştı okumam imkanı yoktu annem kadar hızlı okumamın sınıfta okuma yarışı yapılırdı ben hep gerilerde
olurdum ama sıkmazdım kendimi o konuda ve umrumda olmadığı için konu hırs yapmıyodum
çarışıdan prefabriklere 30dk lık bi minibüs yolu vardı annem kitap bank dan kitap alırdı 2. el kitaplar okuduklarını verirdi yenilerini alırdı falan
ben bi kitap aldım elime bakıyodum 15 16 sayfa bişey
adını bile hatırlıyorum kaplumbağalar havuzu diye bi kitap
bitirebilir misin gidene kadar ?
bilmiyorum annecim ?
(orta 2 ye kadar hep anneciğim dedim diğer çocukların anne demesi tuhaf gelirdi bana )
al bakalım bitirirsen sana 5 lira veririm
aaaaa tamaaaaam
kitabı aldım okumaya başladım son gücümle son hızla ve bitmişti kitap ama bende bitmiştim annem anlattırmıştı kitabı o heyecanla neredeyse aynı zamanda ezberlemişim kitabı

((((bu olay ilk okul 1 de oluyo az önce ilk okul 2 den bi anı anlatmıştım yani işin özü sırası ile gitmiyorum ilk okul 2 de okuyamıyo muydun olmasın diye yazıyorum bunu da )))))

anlattım anneme artık 5liram vardı zengindim dıbına koyyım
büşraya çilek kokulu silgi ve arkasında diş fırçası şeklinde silgi olan kalemlerden alabilirdim

adam kan kaybindan öldü heralde ama anlamadigim nokta neden kendini bacagindan bicakladi manyak heralde

cebime soktum ellerimi
cebe girmek isterdim o an bişey yapmamıştım ama anlatamazdım
annem vurdu ben askı bekliyodum ama elleriyle vuruyodu
yumruk atıyodu yüzüme durmadan söyle diyodu
burnumdan akan kan geri gidiyodu boğazıma öğürüyodum ve ağzımdan geliyodu
vuruyodu annem gözlerime göğsüme
ben almadım anne diyodum
yalaaaaaaaaaaaaan söylemeeeeeeeeeeğğğğğ diye çığllık atıyodu
nefes almaya vakit bulduğum zamanlar nefes almıyodum cümle kuruyodum sakince
bhennn alkmadım ahnne
vuruyodu annem yerdeydim artık baktım askıyı aldı geldi baya bildiğin elbise askısı
plastik olanları varya onlarla dövmezdi onlar kırılırdı çünkü vücufumda demir askıyla döverdi onlar kırılmazdı çünkü

okuyan varsa biraz ara vermek istiyorum tutamıyorum beyler ağlıyorum

noluyo burda

@21 lan salakmısın ya git pansuman birşey yap ölücen gitcen

bura dolu bilader.

reserved.

annem askıyla döverdi beni çok taktan sebeplere dayaklar yerdim mesela
bi gün pul biber almaya yolladı yakınlarda migros vardı
aldım pul biberi fişi ağzıma soktum poşeti düzelticem poşete koyucam pul biberi
çıkardım fişi ağzımdan ızlanmış fiş attım bende fişi
gittim eve

al anne
ee paranın üstü
burada anne
evladım ekgib bu
bu kadar verdiler annecim
nasıl yaaa!!! dedi annem

ve birlikte migrosa gittik

hangi kasiyer dedi annem
şurdaki anne

annemle gittik yanına konuştu annem kasiyer dediki öyle bişeyin olması imkansız burası migros olayına girdi
annem bana baktı ve beraber eve gittik küçük ellerim küçük kollarım korkudan titriyolardı kalbim atmıyodu sanki ellerim kollarım boşalmıştı

babam alıyodu hafta sonlarında beni onda kalıyodum birlikte cesur yürek bir zamanlar askerdik kapıdaki düşman stalingraad tarzı filmler izliyoduk
yaşıtlarımdan çok ayırıyodu izlediklerim okuduklarım başkalaşıyodum
babam
zamanında tüm ailesine rest çekmiş bi adam bunlar 5 kardeş ortancaymış babam tek okula giden o olmuş zeki bi adammış o yüzden sadece onu yollamışlar para falan da yok ailesinde okudu babam ve geri kalan kardeşlerinin hepsini okuttu ailesine baktı öğretmen maaşından hiçbişey kalmıyo neredeyse universite yıllarındaki gibi 1 kavanoz salça 1 somun ekmekle 1.5 hafta geçiriyodu babam ve okudu tüm kardeşleri
ben evlenicem dedi onlara bu sene siz destek olun aileye ben seneye yine gelirim bu sene kendime ayırmak istiyorum maaşı

sen ne biçim abisin ?

sen ne biçim kardeşsin ?

sen ne biçim oğulsun ?

sen ne biçim insan oldun ?

peki demiş babam ve bitmiş herşey

ilk okul güzeldi spor salonunda deli gibi koşturup kıpkırmızı vaziyette çektirilen fotoğraflar kapının önünde köfte arabası vardı köfte alınca taso verirdi büssürü
2.5tl dı köfte yanında her zaman 25 30 taso verirdi adam nereden bulurdu kimse bilemez hepside yeniydi
yani cips almaktan daha çok taso kazandırırdı köfte almak daha ucuza gelirdi
her allahın günü sıkardı köfte tabi ama olsun sonra o adam dükkanlar açtı köfteci zinciri var adamın
ilk okul öğretmenim iyidi ya bı kız vardı büşra yıldırım aşıktım ona ben ilk aşkım gibseler unutturamazlar sizin için yalnızca bi ad bi soyad sadece buradan okunduğunda ama farklı şekerli çilek kokusu alıyorum adını her yazdığımda öyle bi kızdı çok çalışkandı ben geçilmeyi hiç sevmezdim

beyler hastaheneye gittik ben nereyi naptıysam bilmiyorum baya kan vermeleri gerekti öncesinde sonra hemşire yanıma geldi
adli vaka dedi polisi çağırıcaz onlar size devlet hastahenesine kadar eşlik edicek dedi
e dedim bu yüzden geldik özele
bakın beyefendi bilmemne falan ikna ettim çağırmadılar polis falan öyle atlattık hastahene olayını

biraz ara veriyorum

bu ne lan macera aksiyon yok demeyin bu kadar sakin geçmiycek elbet az sabredin

rezerved. bekliyoruz panpa

edit: arayı sogutma seri.